grodzcy posiadali tu Bystryk i Tulihołow na rz. Rjecie, Obłożki nad rz. Rakitą. , Połoszkiprzy Werbowce, ułanów nad Łokcią, a nadto na gruncie ułanowskim, przez osadźców Jastrzębskiego i Suchodolskiego założone Jastrebszczyna i Suehodolszczyna. Na zachód obrębu głuchowskiego a na południe od Nowogródka rozciągał się, na powierzchni 40 mil kw. z górą, po obydwu stronach Desny i jej dopływu Rjetu, w dolnym onego biegu, obręb koropski. Krawędź południowa togo obrębu, po lewej stronie Desny przeważnie, stanowi sama włość koropska dział nowomłyńskiej względnie, zostająca w posiadaniu Piasoczyńskieh. Wchodzą; do niej, oprócz, m. Koropu nad Desną na horodyszezu starożytne1 go Ghorobra, prawdopodobnie założonego, oraz miast Rożdestwennego i Korylska dalej, ku południowi nieco, na dorzeczu Nakotu Byłka Byłocz, na wierzchowisku tejże rzeki, Ałtynowka bliżej Sejmu; nad Desną niżej Koropu, Rybotyn, Sochazze, na południe od nich Chrystowszezyzna, na wschód Koropu Dobrotów. Nadto znajdujemy w wykazie 1668 r. zaznaczone Napień, Studeniec, Batkowskie, Czudynowo, Bezobrazowo, Korzeniowe i in. , których nazw dziś już nie spotykamy, że zanikły istotnie lub przekręcone tylko. Po prawej stronie Desny posiadali Piasoczyńsey w tym obrębie nie mniejszą, od poprzedniej włośc, która w wykazie 1668 r. , niewiedzieć dla czego, nazwę kniaźyckiej nosi. Na obszarze tej włości, sięgającej aż granicy obrębu nowogródzkiego, znajdujemy, poczynając od północy Pakoszyee w dorzeczu Loski dopł. Desny, nad rz. Hołowesną Jaruchy i Kryszki, nad rz. Bohaczką m. Ponornicę i, na południe ztąd Rychłowski ostrów, na północ Andrejewkę i Chłopenniki. A oprócz tych, w wykazie 1668 r. jeszcze Lipki, Mikulszczyznę; Ostrów Opiatowski Obtów, Byłocz, Warwińsko, Łabanówkę, Pruski alias Olizarów, Nowyki, Sielim, Byków, zanikłe chyba. Pomiędzy powyzszemi lennemi posiadłościami Piasoczyńskich roztaczały się wyżej nad Desną ku Nowogródkowi drobniejsze dobra ziemiańskie. Tak zaraz naprzeciw Koropu, po prawej stronie Desny Błonie Obołoń, Horodyszcze, Sawenki oraz na północ nieco Hlinna alias Budyszcze należały do Roztopczów, którzy też trzymali Klin etc. w obrębie głuchowskim; nadto między ich dobrami spotykamy jeszcze Tahanów jakiś. Wyżej nad Desną, Radyezew Sołowijów czy Solomijów, trzymających też Mizin, a jeszcze wyżej, pod Mizinem, Psiarówka Psarowszczyzna Petrykowskieh, do których też należały Choroszki. Po lewej zaś stronie, idąc od Koropu w górę nad samą Desną naprzód m. Rajhorodek Załęskich; dalej w dorzeczu Rjetu m. Królewiec nad rz. Swidną, osadzony przez Szcz. Wyszła, poniżej której to osady cała włośc należąca do Wyszlów, jakową składały Reutyńce, Obtów, Pohorełówka z lewej strony Rjetu, nad rz. Osotą zaś Łuczniki, Czaplijówka i Kliszki, których grunta dotykały już obrębu nowogródzkiego. Zachodnią ścianę powiatu nowogródzkiego stanowił obręb sosnicki, ogarniający całe dorzecze Ubiedzi po prawej stronie Desny oraz dolny bieg Sejmu i Nakofu po lewej; co zajmowało powierzchnię więcej niż 40 mil kw. Sama włość Sośnicka zostawała w posiadaniu Piasoczyńskich. Należały do niej, po prawej stronie Desny m. Sośnica, nie opodal ujścia ubiedzi, wyżej nieco Ławy, jeszcze wyżej na samej Ubiedzi Rudnia, niżej Bohdanowo, nad Pieslą Uście Małe, nad Desną zaś Jaklicze Niższe i Wyższe, Zmietniów i Koniatyn. Po lewej stronie Desny m. Uście Wielkie, wyżej m. Nowe Młyny; nad Sejmem Piekarów i Piekarowska słobodą, oraz Kosturów Stary i Kosturowska słobodą; nad Desną, wyżej ujścia Nakotu, Sieniatyńce, na południe Nowych Młynów Hołoniewska Hołoweńka. Nadto spotykamy w wykazie dóbr Piasoczyńskieh z 1668 r. przy Sośnicy Krasnosiółkę, Zrodki, Iwanicze, Kiwenowszezyznę, Kozów, Rachmanów, Poselskie, Bosurów, Mikulin, Wołki; przy Nowych Młynach zaś Niedźwiadkę, Werekin, Tekowice, Chorycę, Skłakowszczyznę, Terebińsk, Osman, Zanikało, Lepki, z których to nazw niejedna przekręcona widocznie do niepoznania. Z dóbr duchownych w tym obrębie znamy tylko Spaskie sosnickie, własność niegdyś monasteru spaskiego w Nowogródku, po upadku zaś onego, prędzej ks. dominikanów tamecznych niż jezuitów. Między zieraiańskiemi zaś dobrami drobniejszemi znajdujemy Kozlenicze na Ubiedzi Budę Kozlenicka Osuchowskich, potem 1646 r. Kijowskich, oraz Szabalinów, po lewej stronie Desny, powyżej Nakotu, Pęskich. Południową krawędź powiatu nowogródzkiego tworzy obręb baturyński. Zajmuje on lewą przeważnie stronę Sejmu, z dopływami onego Nakotyłówką i Jezuczem, ogarniając zaciśnięty między rubieże putywlski moskiewski, remeński kijowski i niżyński czerniehowski, obszar nie przechodzący 25 mil kw. To też zawiera on w sobie dwie tylko włoście baturyńską i konotopską, powstałe na pustoszy nadanej z czasem po 1634 r. przez Władysława kanclerzowi Jerz. Ossolińskiemu, a które miały wejść następnie przez jogo córki pierwsza włość w dom Lubomirskich, druga Kalinowkich. Baturyn sam wcześniej przecie nieco, jeszcze przed nadaniem Ossolińskiemu, został założonym bo w r. 1625 z polecenia Zygmunta III. Wykonał je Maciej Stachórski, umocowany Aleks. Piasoczyńskiego, ststy nowogródzkiego, do którego z urzędu należało osadnictwo nowozdobytych pustyń p. Edw. Rulikowski Jan Stachórski w Dz. Warsz. , 1855 r. , nr. 257 263. Nazwę swą

Zadnieprze