W. 1583 ma Z. 3 łany os. , 1 zagr. , 2 komorn. i młyn. 6. Z. , wybudowanie przy wsi t. n. , w pow. szremskim. 7. Z. , wś dworska, tamże, obszaru 567 ha, 12 dym. , 152 dusz 5 ew. . 8. Z. , cegielnia, tamże, 1 dym. , 11 dusz. 9. Z. , wś gosp. , w pow. krobskim rawickim, urz. okr. jutrosiński, urz. stanu cyw. , par. kat. i poczta w Dubinie, st. kol. w Miliczu na Szląsku, szkoły w miejscu, par. ewang, i sąd w Jutrosinie. Obsza ru 163 ha, 21 dym. , 170 dusz 17 katol. . Le ży na wsch. Dubina. W r. 1793 w posiadaniu Maksymiliana Mielżyńskiego naDubinie. 10. Z. , wś gosp. , w pow. inowrocławskim strzclińskim, ma urz. okr. , stanu cyw. , st. kol. żel. i pocztę w Kruszwicy, szkoły w Głębokiem, par. katol. w Chełmcach, sąd w Inowrocławiu. Obszaru 193 ha, li dym. , 112 dusz. Leży nazach. płd. Radziejowa, na wsch. płd. Kruszwicy, na samej granicy od królestwa polskiego. 11. Z. , folw. do Antoniewa, w pow. wscliowskim leszczyń skim, ma sądy, urz. okr. , urz. stanu cyw. , para fie, st. koL żel. w Lesznie Lissa i P. , pocztę i szkoły w miejscu, 3 dm. , 50 mk. 12. Z. , le śnictwo, tamże, 2 dym. , 14 dusz. 13. Z. , willa, tamże, 1 dm. , 7 mk. W. Ł. Zaborowo, wś, pow. brodnicki, st. p. Radoszki, paraf. kat. Grórzno; 464 ha 337 roli orn. , 43 łąk, 47 lasu; 1885 r. 60 dm. , 75 dym. , 367 mk. , 346 kat. , 21 ew. Według reg. pobor. pow. rypińskiego z r. 1564 wś Z. , w par. Gorzno, miała 5 łan. , z tych 2 sołtysie, kopacz rudy, kowal, 2 pasiecznicy, wdowa po zagrodniku, hutnik z dwoma towarzyszami i 1 zagrod. Płacono fl. 5 gr. 28 sol. 1 Pawiński, Wielkop. , I, 305j. Zaborowska Droga. gościniec w puszczy królewskiej, wpow. pińskim, na Zahorodziu, wspominany w dokument. XVI w. ob. Piscew, kn. od str. 63 70. Zaborowskie, płn. część Sipior Starych, w pow. szubińskim kcyński. Zaborowszczyzna 1. zaśc. nad rz. Drujką, pow. dzisieński, w 3 okr. pol. , o 53 w. od Dzisny, 1 dm. , 2 mk. katol. ; należał do klasztoru pobernardyńskiego w Drui. 2. Z. , folw. nad jez. Godzik, pow. trocki, w 1 okr. pol, par. Sumiliszki, o 29 w. od Trok, 1 dm. , 16 mk. katol. W r. 1850 własność Syrewicza, 112 dzies. rozl. Zaborowszczyzna, przyl. miasta Brodnicy, w Prusach zachodnich. Zaboroznowce, wś nad rz. Żwanem Howorką, lew. dopł. Dniestiu, pow. uszycki, okr. pol. Wierzbowiec, gm. Pilipkowce, par. kat. Zamiechów o 7 w. , st. dr. żel. Wołkowińce o 50 w. , odl. o 15 w. od Uszycy st. poczt. i sąd, wraz z przysiołkiem Kowałówką ma 176 osad, 685 mk. 41 jednodworców, 547 dzies. ziemi włośc, 685 dworskiej. Posiada cerkiew, p. w. św. Michała, filialną Pilipkowiec. Własność hr. Stadnickich. Podług reg. pobor, wwdztwa podolskiego z 1665 r. ssta barski płaci ztąd od 2 pługów Jabłonowski, Wołyń i Podole, 190. Zaborsk, uroczysko, pow. wołkowyski, w 3 okr. pol. , gm. Tarnopol, własność Trusiewiczów. Zaborska al. Zakot, wś, pow. Ostrogski, gm. Kuniew, cerkiew fil. par. praw. Zinków Teremno. Zaborska ziemia al. Zabomia, Zabory, niem. Sahirs Gebiet, Gebiet zu. Saborń 1400, w dok. 1299 terra Zaborensis, obejmowała dawniej północną część komturstwa tucholskiego. Jej granice stanowiła na płd. Brda, na wsch. Struga lewy dopł. Brdy, na płn. Czarna Woda, na zach. jez. Sumińskie, rzeczkaSpryca i jez. Cbarzykowskie. Nazwa Zaborów dla tej okolicy powstała u mieszkańców starej kasztelanii raeiązkiej. Albowiem wzdłuż Brdy ciągną się jeszcze dziś szerokie lasy, w których się napotykają tylko drobne osady, powstałe dopiero w nowszych czasach. Za temi lasami, od Rytla i Czerska począwszy, mamy znowu aż do Leśna, Wiela i Łęga, między porzeczami Brdy i Czarnej Wody, gęsto i zdawna zasiedloną okolicę, t. j. ziemię Zaborską. . Nazwa ta istniała już w XIII w. przed Krzyżakami. W dok. Władysława z r. 1299, oddającym Michałowi Jankowiczowi sądy i daninę z miodu w kasztelanii raciązkiej, przekazano mu zarazem palaciam in terra Zaborensi Kod. Wielk. ,, str. 174. W przywileju Mestwina z r. 1292 wymieniouy jest też Ciborius eastellanus noster Sabor ob. P. Perlbach, str. 440. Także w krzyżackich księgach czyn szowych nazwa ta się często pojawia. W jednej z nich są jako wsie zaborskie wymienione Brusy, Karsin, Kosabuda, Czersk, Dąbrowa, Leśno, Czyczkowy, Lubnia, Przytarnia, Zalesie, Schoenhain, t. j. Łęg, Swornygacie i Wiele, razem 446 włók; młynów zaś zaborskich wylicza księga 4 ob. Preussen vor 500 Danzig, 1878, str. 373. R. 1666 i 1696 napotykamy w aktach sądowych w Chojnicach szlachtę zaborską, która się manifestuje, że wojska rzeczypospolitej w jej majątkach załogują. ce, wyrządziły znaczne szkody. W wizycie Rozdrażewskiego zaś z r. 1598 pojawia się nawet dekanat zaborski Zaborzensis, czyli starogardzki, do którego należał dzisiejszy dek. starogardzki z parafią garczyńską i właściwe parafie zaborskie Łęg, Czersk, Wiele, Brusy i Leśno. Jest tez w Zaborach wś Wysoka Zaborska, tak nazwana dla odróżnienia od Wysoki pod Raciążem, która się dawniej polną zwała ob. Roczniki Tow. nauk. w Toruniu, II, str. 133 136 i Hist. comp. geogr. v. Toeppen, str. 233. Zabory, wś gosp. , w pow. pleszewskim, urz. okr. , stanu cyw. , szkoła ipar. ewang, w Sobotce, poczta w Skalmierzycach, st. kol. żel. w Biniewie, na linii OstrowoJarocin, szkoła katol. i par. w Zaborowo Zaborowo Zaborowska Droga Zaborowskie Zaborowszczyzna Zaboroznowce Zaborsk Zaborska ziemia