10 nieurząjdzony, pokłady torfu. Wś Z. os. 16, mr. 186 inne źródła podają 200 mr. . W połowie w. wś ta, w par. Wysoka położona, należy do częściowej szlachty z rodu Golianów i jednego Rawity. Sami uprawiają, rolę i dają. dziesięcinę pleb. w Wysokiej Długosz, L. B. ,, 524. Według reg. pobor. pow. radomskiego z r. 1569 wś Z. , w par. Wysoka, miała drobnych posiadaczy na 2 3 4 łan. , 5 kom. , 2 rzem. Pawiński, Małop. , 309, 479. Br. Ch. Zaborowie 1. wś, pow. orszański, gm. Dobromyśl, ma 19 dm. , 109 mk. 2. Z. , wś, pow. sieński, gm. Kokowczyn, ma 53 dm. , 180 mk. 3. Z. , wś nad jez. Niehryco, pow. lepelski, gm. Białe, 19 dm. , 162 mk. , cerkiew. 4. Z. , folw. , tamże, należy do dóbr Mosarz, dawniej Szczytów, obecnie hr. Zahiełłowej i wraz z folw. Bohusławowem i Wenecyą, miał 529 dusz rewiz. 5. Z. , wś, pow. newelski, własność Rusieckich, 70 dzies. 6. Z. , wś, pow. połocki, własność Sokołowskich. 7. Z, wś, pow. siebieski, razem ze wsiami Oderewka, Zahodojewo, Bobrowce i Klin należała do sukcesorów Zotowa. Zaborówka l. wś nad rz. Wierzchnią, pow. trocki, w 3 okr. pol, gm. Wysoki Dwór, okr. wiejski Władysławów, o 38 w. od Trok, 6 dm. , 96 mk. katol. w 1865 r. 31 dusz rewiz. . 2. Z. dobra skarbowe, pow. horodecki, obejmują 10 wsi i fermę Kozłowo, 3075 dzies. Zaborówka, uroczysko, pow. radomyski, w 3 okr. pol. , gm. Wyszewicze, o 22 w. od Radomyńla. Zaborowle, ob. Zaborol. Zaborowo, wś, pow. drysieński, par. Rosica. Zaborowo 1. niem. , wś gosp. , w pow. wsehowskim, okr. urz. włoszakowicki Luschwitz, urz. stanu cyw. i poczt. w Wijewie, st. dr. żel. Wschowa Fraustadt, szkoła w Brennie, tamże paraf. katol. , sądy w Wschowie i Lesznie. Obszaru 1154 ha, 128 dym. , 949 dusz 2 ew. . 2. Z. , folw. do Wijewa, tamże położony, ma obszaru 192 ha, 26 dym. , 157 dusz. Leży na zach. płn. Szmigla, a płn. Wschowy. W r. 1395 arcyb. Dobrogost Nowodworski braciom z Gryźyny na rzecz Domarata, kasztelana pozn. , zastawił za 600 grzyw, gr. Przement z okolicznemi wsiami Błotnicą, Radomierzem, Sączkowicami i Zaborowem. 13. Z. , miasteczko w pow. wsehowskim leszczyńskim, urzęd. stanu cyw. i poczta, szkoły i paraf. ew. w miejscu, par. katol. i sądy w Lesznie. Obszaru 429 ha, 162 dym. , 899 dusz 286 katol. . Leży na południe o 1 4 mili od Leszna, na płn. zach. Rydzyny. Miasteczko to założone zostało przez wychodźców uciekających z Niemiec przed prześladowaniem religijnem. Ufundował je mianowicie w końcu 30letniej wojny Wojciech Gajewski z Błociszewa a król Władysław dał mu r. 1644 przywilej na prawo magdeburskie, wolność od wszelkich ciężarów prawa polskiego. Nie podlegało sądom grodzkim ani innym, tylko własnej zwierzchności sądowej. Apelaeyą miało do dziedzica. Przywilej ten wymienia cechy i jarmarki. Wolno też było używać miastu herbu Gajewskich, Ostoja, przedstawiającego w czerwonem polu miecz z dwoma księżycami. Rada miejska, wedle ordynacyi z r. 1652 ustanowiona, miała prawo miecza. W r. 1664 zbudowano, a w r. 1686 odnowiono szubienicę. W r. 1681 wystawiono pręgierz. Blizkość Leszna nie pozwoliła się rozwinąć osadzie. W r. 1707 obozował tu dowódzca rossyjski Schultz, r. 1709 morowe powietrze uśmierciło 800 mieszkańców. W r. 1733 pod Z. zaszła potyczka. Z rzemiosł najwięcej rozwinęło się Sukiennictwo. W r. 1779 sukiennicy ustanowili giełdę strzelecką, która się utrzymała i uroczystości strzeleckie urządzała do r. 1792. Żydów tu nie było. Od Gajewskich przeszło miasto w posiadanie Leszczyńskich, następnie Sułkowskich. W r. 1752 ks. Aleksander Józef Sułkowski, podobnie jak innym miastom swym, tak i Z. nadał nowy statut. W końcu XVIII w. miało Z. 161 domów, z których 2 pod dachówką, 7młynów, 4budynki publiczne, 929 mieszkańców. Miasto miało dochodu 546 tal, utrzymywało 3 nocnych stróży. Liczono 96 sukienników a 3 postrzygaczy. Prócz tego było w Z. 10 szewców, , 7 młynarzy, 7 piwowarów, 4 palących gorzałkę, 4 rzeźników, 3 stolarzy, 2 krawców, 2 piekarzy, 1 cieśla, 1 golarz, 1 oberżysta. Wr. 1816 liczono 914 dusz a warsztatów sukienniczych 77. Od r. 1818 do 1828 utkano tu 27081 postawów sukna. W r. 1837 miało Z. 150 dm. , 750 dusz, wr. 1843 dusz 829, w r. 1858 dusz 805, w r. l861 dusz 826. 3. Z. , niem. Unterwalden, król. domena, w pow. babimojskim, okr. urzęd. wKaszczorze Alt. Kloster, urząd stanu cyw. , szkoły, par. kat. i poczta w Przemęcie, st. koL w Wolsztynie, na linii Zbąszyn Wolsztyn, sąd w Wolsztynie. Obszaru 1233 ha, 18 dym. , 276 dusz 25 ew. . Leży na zachód Szmigla, wsch. płd. Kębłowa, pod Przemętem. W r. 1395 w posiadaniu klasztoru przemęckiego. W r. 1793 jeszcze jest własnością klasztoru. 4. Z. , wś gosp. , tamże, ma obszaru 62 ha, 5 dym. , 33 dusz. 5. Z. , wś gosp. , w pow. szremskim, urz. okr. , stanu cyw. , poczta i par. kat. w Książu, st. kol. żel. w Chociczy Falkstaedt na linii PoznańJarocin, szkoły obu wyzn. i par. ewang, w miejscu, sąd w Szremie. Obszaru 320 ha, 46 dym. , 360 dusz 4 ew. . Leży na lewym brzegu Warty, na wsch. Szremu, między Książem a Zaniemyślem, Z. nadane było r. 1230 klasztorowi paradyskiemu. Odnośne potwierdzenia znajdują się w dyplomatach z r. 1236, 1240 i 1247. W r. 1256 zamienia klasztor paradyski Z. na inne włości, a następnego roku pisze się Gerostius z Zaborowa. Wr. 1793 posiadał Z. i Sroczewo kasztelan Ksaw. Bronisz.

Zaborowie

Zaborowie

Zaborówka

Zaborowle

Zaborowo