Olizar Szyłowicz 1461, Iwan Jursza 1488 9, Wojciech Kuczukowicz 1494 5, Wasil Chreptowicz 1495 1501, kn. Juri Iwanowicz 1502, Fedko Januszkiewicz 1503 5, kn. Wasil Andrejowicz Połubiński 1506 7, Fedko Januszewicz 1507 8, kn. Andrzej Aleksandrowicz Sanguszko od 1508 28, ko. Fedor Andrejewicz Sanguszko od 1531 48, Piotr Kiszka 1548 50, kn. Wasil Konstanty Ostrogski 1551 77, kn. Aleksander Konstantynowicz Ostrogski 1580, kn. Wasil Konstanty Ostrogski 1588 1605, ks. Janusz Konstantynowicz Ostrogski 1605 20, ks. Adam Aleksander Sanguszko do 1625, ks. Jerzy Zasławski 1636 r. Dalej sstami byli Wojciech Czacki, Władysław Krzyszkowski, Ledóchowscy, Gabryel i Daniel Stępkowscy. Jako podstarościch wymieniają źródła Stanisława Grajewskiego, Wasila i Fedora Hulewiczów, Gabryela Iwanickiego, Aleksandra, Fedora i Konstant. Koryatowiczów, Kacpra Kozłowskiego, Pawła Orańskiego, , Michała i Wasila Pawłowiczów, Jana Przylepskiego, Michała Przyweredowskiego, Baltazara Rajeckiego, Andrzeja Romanowskiego, KazimierzaStanisława Steckiego, Samuela Turobojskiego, Romana Wielhorskiego, Aleksandra i Jana Wojnarowskich, Michała Woronieckiego, Teodora Zaborowskiego i Mikołaja Żabokrzyckiego. Z wójtów znani są Ludwik Fiedko 1521, Iwaszko Detkiewicz i Michał Dubnicki, z horodniezych Jeśko Seniuta 1513 18, z sędziów zaś Tichno Kisiel 1545 r. . Jako podkomorzowie włodzimierscy występują w dokumentach Andrzej Aleksander Siemaszko 1569 r. , kn. Patrycy Kozika 1576 r, Jan Bokiej Pieczychwostski, Koman Gostski, Adam Prusinowski, Jerzy Puzyna, Ksawery Wielhorski. Krótki opis W. z widokiem podał Tygodnik Illustr. 1860 r. , t. , 406. Obszerną monografią miasta w związku z historyą eparchii wołyńskiej wydał M. Teodorowicz Poczajów, 1893. Włodzimierski powiat, położony w zachodniej części gub. wołyńskiej, graniczy od płn. z pow. brzeskim gub, grodzieńskiej, od wschodu z pow. kowelskim i łuckim, na płd. z pow. dubieńskim, na płd. zach. z Galicyą a na zach. z pow. hrubieszowskim i chełmskim gub. lubelskiej i z pow. włodawskim gub. siedleckiej. Zajmuje 1148 mil al. w. kw. , podług obliczenia zaś Strjelbickiego 11675 mil al. 56503 w. kw. ziemi t. j. 588575 dzies. i 455 w. kw. znaczniejszych wód. Północna część powiatu jest niska i nosi charakter Polesia, południowa natomiast dosyć wyniosła. Odnoga gór Karpackich, stanowiąca w Galicyi dział wodny pomiędzy wierzchowinami Bugu i Styru, wchodzi do płd. części powiatu, pomiędzy wsiami Kniaże i Kwasowo, na zach. od Drużkopola i rozgałęziając się kieruje się na płn. wsch. Główna gałęź dosięga najwyższej wysokości pod mstkiem Horochowem, kieruje się ku płn. , koło źródeł rz. Ługu do wsi Zaturce i przechodzi do pow. łuckiego. Zachodnie rozgałęzienia tej odnogi rozpościerają się pomiędzy Ługiem i jego dopływami, obniżając się ku rzece, tworzą lewy urwisty brzeg Ługu i Świniuchy. Północna część powiatu jest niska, pokryta błotami, które często zarastają nieprzebyte lasy. Najbardziej błotnista połać powiatu zaczyna się od wsi Bieńdugi i przylega, po większej części, do prawego brzegu Bugu, W tej części powiatu pomiędzy błotami znajdują się rozrzucone grupami niewielkie jeziora; tak np. około mstka Szacka znajduje się do 12, około wsi Zhorzany 10, około mstka Jeziorany Ozierany 6 jeziór. Największym jeziorem w powiecie jest jezioro Switiaź przeszło 20 w. kw. , przy wsi t. n. , i jez. Pulemickie do 14 w. kw. . Gleba przeważnie piaszczysta i błotnista, tylko w płd. wsch. części gliniasta i w niewielkiej ilości czarnoziemna. Z rzek powiatu spławną jest tylko Bug, oddzielający powiat od Królestwa, na którym urządzonych jest kilka przystani, z tych najważniejsza w Uściługu. Inne rzeki należą do powiatu tylko wierzchowinami, jak np. Ług dopł. Bugu, w płd. części powiatu, Prypeć dopł. Dniepru bierze początek z jezior i błot w pobliżu wsi Hupoły, Turya dopływ Prypeci, wypływa pod wsią Zaturce. Lasy znajdują się przeważnie w północnej części powiatu i zajmują do 159600 dzies. W części poleskiej lasy są sosnowe, w części płd. liściaste. W 1885 r. było w powiecie 183273 mk. w 1861 r. tylko 135741, w tej liczbie podług stanów 615 szlachty dziedzicznej, 146 osobistej, 1025 stanu duch. prawosł. świeckiego, 7 zakonnego, 14 katol. , 29 żydowsk. , 56 kupców, 13116 mieszczan, 51 cechowych, 19 obywat. honorow. dziedz. , 7 osobist. , 147078 włościan, 9695 kolonistów, 996 Czechów kolonistów i 3 żydów rolników, 361 wojska nieregularnego, 3523 żołnierzy urlop. , 5499 żołn. dymis. i ich rodzin, 1314 cudzoziemców, 80 innych stanów. Podług wyznań w t. r. było w powiecie 145144 prawosł. , 3 rozkol. , 18209 katol, 6968 ewang. , 996 husytów czeskich, 33 baptystów, 11920 żydów. W tymże roku urodziło się 9725 dzieci 129 niepraw. , zmarło. 7822 osób, przyrost zatem ludności wynosił 1903 dusz. Zawarto 2057 małżeństw. W powiecie znajduje się w ogóle 669 miejscowości zamieszkałych, mających 30100 dm. włośc. i 4738 należących do innych stanów. Pod względem religijnym było w powiecie 197 cerkwi 30 murow. , 9 kaplic 2 mur. , 1 monaster męzki Żahorowski, 14 kościołów katol. 10 mur. , 3 kaplice 2 murow. , 2 kościoły ewang. drew. i 22 domów modlitwy ewang. drew. , 6 synagog 4 murow. i 32 domy modlitwy żydowskie 2 murow. . Kościoły katolickie tworzą deka