1890 było 104 dm. , 658 mk. w gm. , 3 dm. , 26 mk. na obszarze dwor. 618 gr. kat. , 27 rzym. kat. , 39 izrl. ; 640 Rus. , 5 Pol. , 22 Niem. , 17 im narod. . Par. rzym. kat. w Felizienthal, gr. kat. w Żupaniu. We wsi jest cerkiew i szkoła 1 klas. Lu. Dz. Wyżłowicze, mylnie Wifłowicze, wś i dobra nad bezim. dopł. Jasiołdy, pow. piński, w 2 okr. pol. lubieszowskim, gm. Żabczyce, o 18 w. od Pińska. W. ma 42 osad. Dobra, dość dawna własność Chrzanowskich, maja 2052 dzies. , niegdyś wchodziły w skład udziału kniaziów piń skich Jarosławowiczów. W r. 1495 ks. Marya Pińska nadała dworzaninowi swemu Olechnie Hrehorowiczowi włościan w W. , co w r. 1545 potwierdza rodzinie królowa Bona ob. Rewizya puszcz, str. 246 248. Następnie wraz z Kołodzieniczami własność Bazylego i Elżbiety z Piaseckich Godebskich, podsędków pińskich, w 1691 r. w zastawie u Samuela Grocholskiego, wojskiego nowogródzkiego. Miejscowość lekko falista, dość leśna, grunta lekkie. A. Jeł. Wyżna, mylnie ob. t. Wyżwa Wyżnia 1. jeden ze szczytów górskich, na obszarze gm. Łopuszny, w pow. nowotarskim. Nazwę tę podaje S. Goszczyński. Ob. Łopuszna. 2. W. , ob. Miętusia Kira, Wyżnia Magóra al. Jakubina, szczyt w Tatrach Liptowskich 2189 rat. , w zachodniem odgałęzieniu Hrubego Wierchu. tworzącego ścianę doliny Raczkowej. Wyżnia Przehyba, grzbiet odrywający się od Krywania w kierunku płd. zachodnim. Ob. Krywań. Wyżnianka, wś i folw. nad rzką Stróżą al. Wyżnicą. Wyżnianką, pow. janowski, gm. Dzierzkowice, par. Kraśnik, odl. od Janowa 34 w. , od Kraśnika 7 w. Rzeczka Stróża biegnąc doliną przy folwarku Wyżniańce, dawniej tworzyła wielki staw, mający 80 mr. obszaru, obfitujący w ryby, szczególniej karpie, znane pod nazwą wyżnianieckich. Obecnie staw ten zamieniony został na łąki, które ordynacya wydzierżawia. Wieś dawniej należała do ordynacyi Zamoyskich, obecnie uwłaszczona, ma 38 dm. , 320 mk. , ziemi ornej 615 mr. Folw. W. , należący do ordynacyi, ma 7 bud. drew. i 572 mr. 490 roli i 80 mr. łąk. Młyn wodny, należący do ordynacyi zostaje w dzierżawie. Gleba gliniasta, wapienna, urodzajna, W r. 1827 było tu 14 dm. , 123 mk. W połowie XV w. wś, w par. Kraśnik, miała 24 łany km. , z których dawano dziesięcinę snopową i konopną scholastryi sandomierskiej. Folwark rycerski, sołtystwo z 2 łanami i młyn płaciły dziesięcinę pleban. w Kra śniku L. B. , I, 340, R. Przeg. Wyżnianka al. Wyzenka, rzka, w pow. słukim, lewy dopływ rz. Morocz, cała w obrębie m. Wyzna; zaczy na się za zaśc. Olszanica i płynie lesistemi moczarami pod mstko Wyzna, po za niem dalej w puszczach ma ujście. Dłu gość biegu około 16 w. A. Jel. Wyżniański wierch, dwa szczyty 902 i 901 mt. , na granicy Iwaszkowiec i Krywki, w pow. turczańskim. Od Beskidu występuje na północ pomiędzy Stryjem a dopływem pot. Huśnik odnoga górska, w której te szczyty stanowią najwyższe wzniesienia Karta wojsk. , 10, XXVIII. Wyżniany, niekiedy Wyżlany, wś, pow. przemyślański, 21 klm. na płn. zach. od Przemyślan, 9 klm. na płd. zach. od sądu pow. w Glinianach, tuż na płn. zach. od urz. poczt. w Kurowicach, 10 klm. na płd. od st. kol. w Zadwórzu. Na płd. leżą Peczenia i Kurowice, na wsch. Kuro wice, Poluchów i Rozworzany, na płn. Rozworzany, Laszki Królewskie i Żurawniki wsi pow. lwowskiego. Przez wś płynie pot. Tymkowiecki. Własn. więk. hr. Romana Potockiego ma roli or. 404, łąk i ogr. 49, past. 99, lasu 58 mr. , wł. mn. roli or. 785, łąk i ogr. 190, pastw. 150 mr. W r. 1890 było 138 dm. , 742 mk. w gm. , 6 dm. , 47 mk. na obszarze dwor. 334 rzym. kat. , 431 gr. kat. , 24 izrl; 412 Rus. , 377 Pol. Par. rzym. kat. w miejscu, dek. gliniański, ar chidyec, lwowska. Do par. należą Alfredówka, Czarnuszowice, Kurowice, Laszki Królewskie, Łahodów, Peczenia, Podhajczyki, Podhorylce, Poluchów, Rozworzany, Sołowa, Turkocin i Żura wniki. Parafią fundował Jan Kłus i zona jego Małgorzata w r. 1400. Kościołek parafialny, częścią z kamienia, częścią z cegieł w kształcie krzyża murowany, konsekrowany według napisu nad drzwiami od płn. w r. 1751 przez ks. Gło wińskiego, sufragana lwowskiego. Pod podłogą znajdowały groby, zapewnie fundatorów lub kolatorów kościoła. W r. 1846 czy 1848 zje chała komisya rządowa, robiono poszukiwania broni, której nie znaleziono, lecz kości niebo szczyków zabrano i wywieziono na cmentarz, grobowiec zaś zasypano. Obok kilku starych ornatów zasługuje na uwagę srebrna pozłacana monstrancya, mająca u spodu napis Wielm. Pani Zofia z Sokołowskich Olszewska, cześnikowa ruska, sędzina żydaczowska, tę monstrancyę kościołowi wyżniańskiemu jako kolatorka ofiaro wała w r. 1738. Kościół wystawiony w r. 1400 przez Jana Klusa i jego żonę, został w r. 1648 spalony przez Kozaków i Tatarów. W r. 1651 odnowili go Maryan z Pankraczowic Grabianka i Hieronim i Andrzej z Kuropatnik Kuropatniccy, właściciele Wyżnian. Par. gr. kat. w Peczeni. We wsi jest cerkiew, szkoła 1 klas. i poż. gm. z kapit. 3096 złr. Wyżniany i przyległe wioski Rozworzany, Poluchów, Peczenihy r. 1400 Peczenegy, Sołowa, Kurowice, Chanaczów r. 1400 Kanaczów, stanowiły jedną majętność, od Klu sów, pierwotnych dziedziców, Kluszowszczyzną zwaną. Najstarsza z córek Klemensa Klusa, Wyżłowicze Wyżłowicze Wyżnia Wyżnia Magóra Wyżnia Przehyba Wyżnianka Wyżniański wierch Wyżniany