ogr. mr. 749, łąk mr. 83, lasu mr. 277, nieuż. mr. 22; bud. mur. 4, drew. 18; las nieurządzony. Wś W. os. 49, mr. 323; wś Zdroje os. 28, mr. 357. Fol. W. Kościelne lit. B. rozl. mr. 235 gr. or. i ogr. mr. 141, łąk mr. 73, lasu mr. 19, nieuż. mr. 2; bud. drew. 7, płodozm. 9pol. Kościół i parafia założone były tu podo bno w r. 1411. Obecny pochodzi z r. 1789. W r. 1578 wś ta składała się z licznych czą stek. Daczbogius miał 2 łany, 4 zagr. z rolą, 3 rzem. , wiatrak; pleban 1 2 łanu; Anna Strzegowska de Wyszyny et Wzdroje de sorte Martini płaciła od 2 3 4 łan. , 1 zagr. z rolą; Agnieszka Kossobudzka od 3 1 4 łan. , 1 rzem. , taż sama od 1 5 ćwierci łana; Jakub Glinojecki de Wy szyny et Zdroje od łan. , 1 zagr. z rolą, 1 zagr. bez roli; tenże od od 1 5 ćwierci łanu; Lazniewska de Wyszyny et Zdroje od 2 3 4 łana, 1 zagr. z rolą, 1 zagr. bez roli i 1 5 ćwierci ła nu; część Laurenti de Wyszyny et Zdroje łan. , 1 zagr. z rolą i 1 5 ć łanu. Część wsi należała do par. Grudusk; Stanisław, Franciszek i Jan płacą tu od 4 łan. bez kmieci, 6 zagr. bez roli. Do tej parafii należy też wieś Uzdroje Zdroje, w której Daczbogius płaci od 2 1 2 łan. bez kmieci Pawiń. , Mazowsze, 68, 81. W. par. , dek. mławski, 2025 dusz. Br. Ch. Wytaczów, ob. Wityczew. Wytagajłówka, wś, stanowiąca przedmieście Trościańca, pow. bracławski, gm. Trościaniec, posiada cerkiew wzniesioną w 1744 r. i uposażoną 68 dzies. ziemi. Należy do spóki cukrownianej trościańskiej, posiadającej tu 9194 dzies. ziemi. Wytarta, Wytorta, w dokum. , wś, pow. kowelski, w pobliżu granicy gub. mińskiej, na płn. wsch. od Kamienia Koszyrskiego. Podług reg. pobor. pow. włodzimierskiego z 1583 r. należy do Kamienia kn. Hrehorego Koszerskiego, który płaci ztąd z 17 dym. , 3 ogr. Jabłonowski, Wołyń, 114. Wytegra, mto powiat. gub. ołonieckiej, nad rz. Wytegrą dopł. jez. Onegi, pod 61 0 płn. szer. a 53 55 wsch. dług. , odl. o 386 w. na płd. wsch. od Petrozawodzka, ma 3085 mk. 1888 r. . W 1860 r. było tu 345 dm. 13 murow. , 2396 mk. , cerkiew mur. , 92 sklepów, zarząd okręgu komunikacyi, szpital, szkoła parafialna, st. poczt. Pod względem przemysłowym było tu 6 nieznacznych zakładów. Rzemieślników było 70, w tem 35 majstrów. Handel zbożem. Na miejscu dzisiejszej W. była wś Wiangi, którą w 1775 r. Katarzyna zamieniła na miasto i nazwała Wytegrą. Od 1776 r. mto powiat. prowincyi ołonieckiej. Wytegorski powiat, położony w płd. wsch. części gubernii, zajmuje bez części jez. Onega 2412 mil al. 117288 w. kw. Powierzchnia poprzerzynana. pasmami wzgórzy, idących od płd. zach. ku płn. wsch. i płn. Płd. wsch. część powiatu przedstawia niziny, bogate w błota i jeziora. Pod względem geognostycznym powiat należy do formacyi dewońskiej i górnego wapienia, zawierającego bogate pokłady rudy żelaznej. Nadto dobywają się w powiecie wapień, glina ogniotrwała i piaskowiec. Gleba przeważnie gliniasta, zmieszana z kamieniami; w części wschodniej ilasta. Rzeki powiatu należą do systematu jezior Onega, Łacza i Białoziero. Ważniejsze z nich Wytegra, Megra, Andoma z Sominą, Kiema, Kowża i Uchtoma. Jezior wiele. Rozległe błota znajdują się przeważnie w części wschodniej i płn. wsch. W r. 1860 było w powiecie bez miasta 36717 mk. t. j. 152 mk. na 1 milę kw. , zamieszkujących 825 miejscowości. W t. r. było w powiecie 49 cerkwi 18 murow. . Rolnictwo mało rozwinięte, sieją ryto, owies i jęczmień i nieco jarej pszenicy. Pod rolą znajduje się 52600 dzies. Lasy zajmują, przeszło 1000000 dzies. Przemysł fabryczny ograniczał się w 1860 r. na garbarni i 6 młynach. Mieszkańcy zajmuja się budową statków wodnych, pędzeniem dziegciu, wyrobem naczyń drewnianych, dobywaniem i wypalaniem wapna, garncarstwem i t. p. Wytekła, rzeczka, w gub. podolskiej, prawy dopływ Śniwody, bierze początek na granicy pow. berdyczowskiego, płynie ze wschodu na zachód przez pow. winnicki, na wierzchowinie, koło wsi Śmiałej i Petrykowiec nosi nazwę Samiec, mija wsi Czeczelówkę, Wiszenkę, Ostrożek Wielki, Taraski, Pogórze i pod wsią Woronińce, w pow. lityńskim, uchodzi do wielkiego stawu przez który płynie Śniwoda. Długa około 18 w. Od praw. brzegu przybiera rzkę Rudę. M. O. Wytnik al. Wytek, uroczysko i straż leśna pow. kobryński, w 5 okr. pol. , gm. Osownica, o 101 w. od Kobrynia, należy do dóbr Mołodowo, Skirmuntów. Wytnica al. Wytnice, ob. Witnica i Grabienice. Wytobel, pow. poznański, ob. Witobel. Wytocin, os. , ob. Witocin. Wytoczno, w dok. , jezioro śród wyżyny pojezierza baltyckiego, w pow. chojnickim, w obrębie puszczy tucholskiej, wzn. 120 n. p. m. , 2 5 mili długie, tyleż szerokie. Przepływa przez nie rzka Dybrzyca, dopł. Brdy. Por. Swornigać t. . Wytoka, pustka rad rz. Prosną, pow. wieluński, gm. Rudniki, par. Żytniew, odl. od Wielunia 26 w. , ma 2 dm. Należy do Żytniewa. Wytomin 1. 1780 r. Witomino, niem. Witfolw. na Kaszubach, pow. wejherowski, st. p. i kol. M. Kaczki odl. 25 klm. , par. kat. Oksywie; 193 ha 165 roli orn. , 15 łąk, 3 lasu; 1885 r. 6 dm. , 13 dym. , 80 mk. , 64 kat. , 16 ew. Jest to jedna z najstarszych osad w tej okolicy, pojawia się juz w przywileju bisk. kujawskiego Wolimira z r. 1253, wyliczającym wsi parafia Wytaczów Wytaczów Wytagajłówka Wytarta Wytegra Wytekła Wytnik Wytnica Wytobel Wytocin Wytoczno Wytoka Wytomin