dm. , 3100 mk. , cerkiew, 8511 dzies. ziemi, garbarnia, wyrabiająca wyborne skóry i juchty i produkująca rocznie za 41000 rs. Wyrwa al. Bielawazczyzna, wś nad rz. Wielką Wielikaja, pow. siebieski, most na rzece. Wyrwa, rzka, w pow. radomyskim, lewy dopływ Teterewu Teterwi, bierze początek pod wsią Chodory, płynie w kierunku płn. wschodnim na Mircze, Fedorówkę, Wyrwę, Rudnie Buchtiejewską i pod wsią Makalewicze ma ujście. Wyrwa, w dokum. Wirówka, Wyrówka, wś nad rzką t. n. , pow. radomyski, w 3 okr. pol. , gm. Wyszewice, par. praw. Wepryn o 5 w. , odl. o 25 w. od Radomyśla, ma 247 mk. podlug Pochilewicza 328; włościanie, w liczbie 102 dusz rewiz. , uwłaszczeni zostali na 381 dz. , ze spłatą po 213 rs. 86 kop. rocznie. Własność większa ma 465 dzies. ziemi użytkowej, 135 lasów, 270 nieużytków. Własność dawniej Galeckich, od których kupił Taras Dzierżanowski, od tego zaś w 1869 r. Elżbieta Kalinowska. W 1618 r. wś należy do Łukasza i Zofii z Kmitów Sapiehów, którzy czynią zapis o zastaw na rzecz Krzysztofa Kiewlicza. W 1624 r. m. Wyrwa należy do ks. Jeremiasza Wiśniowieckiego Jabłonowski, Ukraina, U, 285, 336. Wyrwa, potok łąkowy, praw. dopływ Sanu, płynie granicą Wiązownicy a Szówska, w pow. jarosławskim. W górnym biegu zowie się Olchowcem. Długość biegu jako Wyrwy 4 klm. , jako Olchowca 6 klm. Karta woj. , 5, XXVII. Wyrw, niem. Wirowa, młyn szl. nad stru gą Wyrwą, niedaleko Czarnej Wody, obwód do minialny Pol. Konopat, st. pocz. Terespol, pow, świecki, 1 dm. , 13 mk. Kś. Fr. Wyrwak, szczyt górski, ob. Królewska górka. Wyrwały, ob. Kiełbowo. Wyrwanka, zaśc. włośc. , pow. święciański, w 3 okr. pol. , o 32 w. od Święcian, 2 dm. , 17 mk. katol. Wyrwas al. Wymysłów, wś i kol. , pow. nowoaleksandryjski puławski, gm. Kamień, par. Piotrawin. Wyrwichwost, karczma, pow. bracławski, gm. Obodne, o 41 w. od Bracławia. Wyrwiszki, folw. , pow. wilejski, ob. Mikolce 2. Wyrwita, rzeka, w gub. kowieńskiej, ob. Wirwita. Wyrwyzów, las, w pow. olhopolskim, przy trakcie z Czeczelnik do Popowej Grobli; należy do Czeczelnika ks. Orłowych. Wyry, pow; rówieński, ob. Wiry. Wyrya, rzka, w pow. starodubskim gub. czernihowskiej. Wyryki 1. zapewne Wyrzyki, wś i folw. , pow. włodawski, gm. Wyryki, par. Włodawa; leżą o 10 w. na zachód od Włodawy przy trakcie do Parczewa, zajmują znaczny obszar składający się z oddzielnych części. Główna część, wieś Wyryki, leży w środku, na zachód od niej folw. Wyryki i część wsi Wola, na płn. wsch. Połockie t. j. Połockie Wyryki, na wschód Adampolskie Wyryki i folw. Adampol. Ogółem W. mają 173 dm. , 1289 mk. , 6124 mr. We wsi zarząd gminy. W r. 1827 wś Wyryki Potok i Wola w par. Lubień, miała 168 dm. , 901 mk. W. gm. graniczy z gm. Włodawa, Sobibór, Hańsk, Krzywowierzba, Turno, Romanów i Opole, ma 29261 mr. i 5477 mk. Sród stałej ludności jest 4883 prawosł. , 609 katol. , 50 żyd. Sąd gm. okr. IV w Sobiborze o 20 w. , st. p. Włodawa. W skład gm. wchodzą Iwanki, Kapłonosy, Krasówko, Lubień, Luta, Suchawce, Wyryki i Żuków. 2. W. , ob. Wyrzyki. Wyrykle, uroczysko, pow. białostocki, w 3 okr. pol. , gm. Krypno, o 50 w. od Białegostoku. Wyrza 1. w dok. Wyerscha, Wierzcha, Wierzchna, Wiersza, Wiusa, r. 1216 rzeczkarzeczka, dopł. Łobżonki. Nad W. leżały Dą bki, gdzie r. 1431 zniesiono wojsko inflanckie, posiłkujące Krzyżaków. 2. W. , niem. Friedrichsberg, wś, w pow. wyrzyskim, par. katol. , urz. okr. i st. cyw. , poczta w Mroczy, st. kol. w Nakle, szkoła ew. miejscu. Ma 210 ha, 10 dm. , 69 mk. 30 katol. Wieś była własnością kapituły poznań. , zachodzi w dypl. z r. 1299 i 1304. W r. 1793 właścicielem jest Wojciech Łekiński na Szczerbinku. W. Ł. Wyrzeka, w dok. Wisesrzeka, Wyesrzeka, urz. okr. w Krzywiniu Kriewen, par. kat. , urz. st. cyw. i pocztę w Dalewie, st. kol. i par. ew. w Szremie, szkoły obie w miejscu, sąd w Ko ścianie. Obszaru 700 ha, 67 dym. , 524 mk. 8 ew. . Leży na płd. zach. Szremu, przy trakcie, wiodącym na Dalewo do Krzywinia. Nadana by ła r. 1180 klasztorowi lubińskiemu przez Ar nolda, bisk. pozn. i zachodzi w odnośnych po twierdzeniach z r. 1258, 1277, 1294. W r. 1258 Bolesław, syn Odonicza, potwierdzając nadanie Władysława Laskonogiego, wymienia W. między posiadłościami benedyktynów lubiń skich. R. 1277 Przemysław uwalnia W. od wszelkiego Opola. R. 1358 sprzedał Jan, opat lu biński sołectwo wyrzeckie Sław oborowi z Trze bic. Sołtys wyrzecki, Walenty Stępik był do broczyńcą kościoła parafialnego w Dalewie. R. 1368 Jan, opat lubiński w Lubinie sprzedaje Sławoborowi ze Strobiszewic sołtystwo wyrze ckie pod warunkami, zwykłemi przy osadzaniu na prawie niemieckimi R. 1392 Jan Chaławski z poblizkich Chaław prawował się z opatem lu bińskim i kmieciami jego z W. R. 1580 było 151 2 łan. os, i 4 komom. W. Ł. Wyrzuły, os. młyn. , pow. lipnowski, gm. Jastrzębie, par. Karnkowo.

Wyrwa

Wyrwak

Wyrwanka

Wyrwas

Wyrwichwost

Wyrwiszki

Wyrwita

Wyrwyzów

Wyrya

Wyrykle

Wyrza