Posudoniszki os. 13, mr. 157; wś Guldynie os. 2, mr. 115. Wołowiczowce 1. wś, pow. augustowski, gm. Balia Wielka, par. Teolin. Leży przy trakcie z Grodna do Sopoćkiń, odl. od Augustowa 53 w. , ma 43 dm. , 323 mk. W 1827 r. było 23 dm. , 141 mk. 2. W. , gmina, w pow. augustowskim, należy do sądu gm. okr. III w Sopoćkiniach tamże st. poczt. , ma 24689 mr. obszaru i 7894 mk. Śród ludności stałej jest 954 prawosŁ, 16 prot. , 2745 żydów w os. Sopoćkinie. W skład gm. wchodzą Babiczki, Balenięta, Bugieda, Carewo, Czortek, Dorguń, Dźmisiewicze, Horaczki, KadyszHołowieńczyce, K. Gineta, K. Rządowy, Nowiki, Niemnowo, Osoczniki, Ostasz, Pleszczany, Radziwiłki, Rynkowce, Sieniewicze, Simoniszki, Sonicze, Sopoćkinie, Świack, ŚwiackWołowicza, Świętojańsk, Tartak, Teolin, Usienniki, Warniszki, Wasilewicze, Wołkusz i WólkaRządowa. Br. Ch. Wołowiec 1. szczyt w zach. Tatrach, wzn. 2065 mt. npm. Stanowi płd. zach. narożnik w ścianie górskiej zamykającej od płd. dolinę Chochołowską. Od płd. przytyka do W. Rohacz, od wschodu przedni Upłaz. 2. W. góra 696 mt. , na obszarze gm. Szare, w pow. żywieckim, w Beskidzie zachodnim. Wody z niej odpływają do pot. Czerny, płynącego przez Zwardoń. Leży na 36 33 wsch. dług. , 49 31 1 2 płn. szer. Karta wojs. , 7, XX. Wołowiec 1. potok, dopł. pot. Bukowieckiego w pow. Lisko, praw. dopł. Sanu Górnego. 2. W. , potok, prawy dopł, Suczawicy, płynie w pow. radowieckim, w gm. t. n. Wołowiec, wś nad pot. Zawoją, przy ujściu pot. Mareskiego, w pobliżu źródeł Wisłoki, w pow. gorlickim. Wznies. 502 mt, npm. , leży w dolinie potoków, zamkniętej od wschodu i zachodu wyniosłościami sięgającymi 700 mt. We wsi cerkiew filialna do par. w Krywej, szkoła ludowa, 104 dm. , 676 mk. 649 gr. kat. , 7 rz. kat. , 20 izr. . Posiadł. tabularna wynosi 22 mr. ; pos. mn. 1172 mr. roli, 546 mr. łąk i ogr. , 520 mr. pastw. , 80 mr. lasu. W reg. pobor, z r. 1581 podano W. jako wieś świeżo założoną, w pow. bieckim, w par. Ropica. Miała 2 łany km. i 1 łan sołtysi Pawiń. , Małop. , 121. Graniczy na zach. z Jasionką i Krywą, na płn. z Bartnem, na wsch. z Świątkową a na płd. z Nieznajową. Wołowiec, czesk. Volovec, niem. Wolowetz, wś na Szląsku austr. , w pow. i obw. sąd. cieszyńskim, nad rz. Stonawką, dopł. Olszy z praw. brzegu, odl. 8 klm. na zach. od Cieszyna. W r. 1880 było 46 dm. i 238 mk. , 192 rz. kat. , 46 prot. ; 215 Czechów, 21 Polaków, 2 Niemców. Obszar wynosi 517 mr. W. tworzy z Domasłowicami Polnemi Domaslavice Dolni, Nieder Domaslovitz, Kocurowicami Kocurovice, Kotzurovitz jednę gminę administr. Domasłowice Dolne. Paraf. w Domasłowicach Górnych o 3 klm. Szkoła ludowa w Domasłowicach Dolnych. Wołowiec, rum. Wollowetz, wś, pow. radowiecki, na Bukowinie, parafia gr. nieun. w miejscu, st. p. Radowce o 7, 5 klm. . Obszar większej posiadłości należy do funduszu religijnego. Wś ma 2217 mk. W tutejszym starożytnym kościele spoczywają podobno zwłoki Dragosza Bohdana, pierwszego księcia Mołdawii. Wołowiec, osada na lew. brzegu Noteci, w pow. i okr. urzęd. szubińskim, par. i poczta w Rynarzewie, ma 3 dm. , 11 mk. W. powstał po r. 1830. Wołowiel 1. folw. , W. Nowy i Stary, dwie wsi, pow. kobryński, w 3 okr. pol, gm. Woło wiel, o 45 w. od Kobrynia. W W. Starym za rząd gminy, cerkiew, szkoła, Obie wsi mają 55 dm. , 683 mk. , 1065 1 2 dzies. 200 łąk i pastw, , 438 nieuż. ziemi włośc, nadto w W. Starym do cerkwi należy 38 1 2 dzies. Fol. W. należy do dóbr Zakoziel, Kaliksta Orzeszki. Rozległe Mota pomiędzy wsią W. a okolicznemi wsiami Horki, Hołowczyce, Antopol, Demidowszczyzna i in. stanowią główny zbiornik wód Piny i Wołoki dopł. Muchawca. Gmina, położona w pld. czę ści powiatu, graniczy od południa z pow. kowelskim gub. wołyńskiej, od wschodu z gm. Osowiec i Drohiczyn, od płn. z gm. Braszewicze a od zachodu z gm. Antopol, obejmuje 13 miej scowości, mających 334 dm. włośc. obok 9 na leżących do innych stanów, 4260 mk. wło ścian, uwłaszczonych na 6507 dzies. Północną część gminy przerzyna linia dr. źel. poleskich, na przestrzeni ŻabinkaŁuniniec. 2. W. w spisie miejscowości Woławka, folw. . pow. ko bryński, w 3 okr. poL, gm. Antopol, o 40 w. od Kobrynia, 532 dzies. 234 łąk i pastw, 32 la su, 64 nieuż. , nadany przez rząd Sergiuszowi Kuzniecowowi. J. Krz. Wołowiki, wś nad rzką Żygianką, pow. oszmiański, w 1 okr. pol, gm. i okr. wiejski Holszany o 3 w. , o 16 w. od Oszmiany, 30 dm. , 209 mk. 108 prawosł. , 101 katol. ; należała do dóbr Remejkiszki, Salmonowiczów. Wołówka, rzeczka, w pow. bałckim, prawy dopływ Perejmy Sarazynki, płynie z zachodu na wschod do wsi Wołowej, odgranicza pow. bałcki od olhopolskiego, poczem zwraca się na południe i pod wsią Nowipolem Sarażyneczką ma ujście. X. M. O. Wołówka 1. dawna nazwa wsi Komarówki, w pow. radomyskim ob. t. III, 129. 2. W. , miejscowość w pobliżu Oszczowa, w dzisiejszym pow. włodzimierskim. Wołówko, niem. Windtken, wś, pow. olsztyński, st. p. Jonkendorf. Nadana na prawie dziedzicznem w 1346 r. prusakom Wyndeko i Preywicz. Wołownia, wś, pow. suwalski, gm. i par. Jeleniewo, odl. od Suwałk 12 w. , ma 4 7 dm. , Wołowiczowce Wołowiczowce Wołowiec Wołowiel Wołowiki Wołówka Wołówko Wołownia