do Prutu, zdobytego od Turków 1812 r. , tak, że nazwa ta posunęła się aż pod Chocim, zapomniana już zupełnie u Wrót żelaznych i nad Dembowicą. Myśmy wszakże w przeszłości zwali ową; nadolną dzielnica Wołoszczyzny, pospolicie, z tatarska Budziakiem, od miana w ich języku, , Budżak, tyle co zawęgle, niejako przypominającego Uhliczów Nestora, siedzą. cych w zawęglu tem przed wieki przy Tywercach. Zwracając się teraz ostatecznie do zasiedlenia i co z tem związane owych dzielnie świata wołoskiego, zaznaczyć w ogóle winniśmy, źe odpowiednio dwoistemu charakterowi przeszłości onego i wszelakie też jej zabytki, dotąd jeszcze, podobnież podwójny charakter noszą. Romanizacya dotknęła wszystkie tam niemal żywioły, wszystkiemu nadano rumuńską, czy zromanizowaną nazwę, osadom, miastom; ale z pod każdej prawie nazwy takiej wyziera znaczenie onej pierwotne, dźwięczy u sąsiadów, i teraz jeszcze bez zmiany, pierwotne, słowiańskie nadewszystko, brzmienie. Brzmienia teź owe, pierwotne słowiańskie, formy nazw, używane przez nas powszechnie i pilnie przestrzegane, winny nas i nadal stale obowiązywać. Podajemy tedy poniżej nazwy słowiańskie staropolskie względnie znaczniejszych z przeszłości miast przynajmniej, do zapamiętania. Tak oto wskazać by się dały Na Wołoszczyżnie mołdawskiej, od Płoniny do morza stołeczna w pierwszej dobie jej dziejów Soczawa, dziś po rumuńsku Suceva, SeretSereth, głośny zwycięztwami bohaterów Chocim Chotin, BotuszanyBotoseni, Chorłowczy HyrłówHarleu, RadowceRadauti, BaniaBaja, NiemczaNemtu, Jasy stołeczne, Jaski targ pierwotnie Jasi, SorokaSoroki, OrchijowOriga, KiszyniewKissineu, ŁopusznoLapusna, Roman czy Romanów targRomanu, Koroczunów kamień Piatra, BakówBacau, WaslinVaslui, Berład Berladu, TekuczaTecuza, Gałace, mały Halicz pierwotnie Galati. Nadto w Budżaku Bessarabii Tehynia czy BenderyBender, Białogrod wołoski, po tur. AkkermanCetatea alba, KiliaChilia, NowesiołoChilia nova, Wilkowo, po gr. LikostomionAkolutra. Na Wołoszczyźnie zaś multańskiej od Żelaznych wrót do Braiłowa ArgiszówArges, TargowiszczeTergoviste, Zewrin ozy SewerynTurnu Sererinu, KrajowaKralowo, ZimnicaZi mnicca, Bukarest, Bukoroszcz raczej Bucuresci, Zurżewo czy DżurdżewoGiurga, BraiłówIbraila, BuzowBuzeu, RybnikRomnik i inne. Sprawy wołoskie za Jagiellonów w t. X Źród. Dziej. ; Wołoszczyzna, Mołdawia i Multany w Pamięt. drug. zjazdu histor. pols. . Aleksander Jabłonowski. Wołoszki, wś, pow. bialski, gm. Połoski, par. r. gr. Kopytów, ma 7 dm. , 47 mk. , 146 mr. W 1827 r. było 5 dm. , 42 mk. , par. Kodeń. Wołoszki, ob. Wołoski 2. Wołoszki 1. w dokum. Wołochy, wś, pow. kowelski, gm. Lubitów, 53 dm. , 647 mk. , cerkiew, szkoła. Uroczyska noszą nazwy Bajurki, Bojarki, Derewań, Bobrynie, Domalnica, Dubno, Gacia, Grobelka, Gumnysza, Osowa, Rudniki, Stawek Sergieja, Zaraszcze. Podług reg. pobor. pow. włodzimierskiego z 1583 r. własność Kiryła Zubczowskiego, horodniczego łuckiego, który ze wsi Dubna, Wolicze Dubieńskiej i Wołochow płaci z 12 dym. , 6 ogr. , 1 koła dor. , 1 popa, 2 bojar Jabłonowski, Wołyń, 121. 2. W. , wś nad Horyniem, pow. rówieński, gm. i par. praw. Kustyń, o 3 1 2 w. od cerkwi filialnej w Kopciewiczach Koptewiczach, o 12 w. na płn. od Równego; smolarnia, przystań. Wołoszków, pow. radomyski, mylnie ob. Horodeczna, za Wołczków. Wołoszków, wś nad Dniestrem, pow. chocimski gub. bessarabskiej, par. Chocim, ma 91 dm. , cerkiew drewnianą. Wołosznik, folw. , pow. sieński, od 1879 r. Śmigielskich, wraz z Szarniewem ma 785 dzies. 166 roli, 70 łąk, 450 lasu. Wołoszyn, las należący do wsi Wiktorówki, w pow. lipowieckim. Wołoszyn, wólka na obszarze Szczurowy, w pow. brzeskim. Wołoszyna, słoboda, w ziemi wojska dońskiego, okr. donieckim, st. poczt. o 38 w. na zach. od Millerowa. Wołoszyna, przys. Jaśkowic, pow. tarnobrzeski. Wołoszynowa, wś, pow. staromiejski, 15 klm. na zach. od Starego Miasta sąd pow. i urz. poczt. . Na płn. zach. leżą Rosochy i Libuchowa, na płn. wsch. Bilicz, na płd. Ławrów i Nanczułka Wielka, na płd. zach. Tycha. Na płd. wsch. powstaje pot. Łysówka i płynie środkiem obszaru na płn. zach. do Rosochów. W dolinie tego potoku leżą zabudowania wsi. Na płd. zach. leży las Kiczera 624 mt. . Na północ góra Wołoszynowa 635 mt. . Własn. więk. ma roli or. 39, łąk i ogr. 11, past. 26, lasu 691 mr. ; wł. mn. roli or. 1528, łąk i ogr. 174, past. 222, lasu 253 mr. W r. 1890 było 133 dm. , 737 mk. w gra. 719 gr. kat. Rus. , 18 izrl. Niem. . Par. rzym. kat. w Starej Soli, gr. kat. w miejscu, dek. staromiejski, dyec. przemyska. We wsi jest cerkiew, szkoła 1 klas. i kasa poż. gm. z kapit. 1143 złr, Za czasów Rzpltej należała wś do dóbr krainy gwoździeckiej, w ekonomii Samborskiej. W lustracyi ekonomii z r. 1686 Rkp. Ossol. , Nr 1255, str. 203 czytamy Ta wś ma łan. 29, z osobna kniazkich łan. 2, Popowskiego pół. Czynsze na św. Marcin Żyrowszczyznę, stróżne, kuchenne, za sądy zborowe, owies, kury, gęsi, drwa do żupy, także wszyst Wołoszki Wołoszki Wołoszków Wołosznik Wołoszyn Wołoszyna Wołoszynowa