Wołoszcza z Zadami, wś, pow. samborski, 32 klm. na wsch. od Sambora, 9 klm. na wsch. od Łąki sąd pow. i urz. poczt. . Na zach. leży Majnicz, na płd. zach. Dorozów, na płd. Hru szów, Tynów i Litynia wszystkie w pow. dro hobyckim, na wsch. Terszaków, na pln. Monasterzec, Mosty, Susułów i Podolce wszystkie w pow. rudeckim. Wzdłuż granicy płd. wsch. płynie Bystrzyca. Wody z płn. , moczarzystego obszaru spływają na płn. ku pobliskiemu Dnie strowi. Zabudowania wsi leżą. na płd. zach. 276 mt. , na wsch. od nich grupa domów, Za dy, na płd. zach. las, , Wołoszcza. Własn. więk. ma roli or. 154, łąk i ogr. 3537, pastw. 36, lasu 510 mr. ; wł. mn. roli or. 487, łąk i ogr. 1642, pastw. 573 mr. W r. 1890 było 315 dm. , 1745 mk. w gm, 9 dm. , 63 mk. na obsz. dwor. 1266 gr. kat. , 457 rzym. kat. , 85 izrl; 1388 Rus, 420 Pol. Par. rzym. kat. w miejscu, dek. drohobycki, dyec. przemyska. Założył parafię Franciszko Korytko w r. 1703. Do par. należą; Hruszów, Majnicz, Monasterzec, Mosty, Świniusza i Terszaków. We wsi jest ko ściół drewniany, zbudowany w r. 1703, konse krowany r. 1858. Na starym cmentarzu stoi kaplica murowana, wzniesiona kosztem Brueckmanów. Par. gr. kat. w miejscu, dek. mokrzański. Do par. należy Majnicz. We wsi jest cer kiew. Na cmentarzu jest drewniana kaplica. Szkoła 1 klas. , kasa poż. gm. z kapit. 2107 złr. W Żółkwi dnia 14 lutego 1691 r. potwierdza Jan III przywilej króla Michała, zezwalający Korytce założyć na gruntach wsi Wołoszcza miasteczko Korytków na prawie niemieckiem Arch. kraj. we Lwowie, C. t. 460, str. 2140. Opis wsi podał Płoszczański w Literaturnym Sbornyku Matycy, 1870, str. 31. Ob. Sło wo, 1864, nr 69. We wsi sa ślady zamku. W cerkwi tutejszej jest Antemis poświęcony przez biskupa chełmskiego Maksymiliana Ryłłę, z wła snoręcznym podpisem ob. Szaraniewicza, , Kata log wystawy archeologicznej we Lwowie, 1888 r. , str. 9. Lu. Dz. Wołoszczyzna, przedmieście Miastkówki, w pow. olhopolskim. Wołoszczyzna 1. wś, pow. bóbrecki, 6 klm. na zach, od Bóbrki sąd pow. , st kol. i urz. poczt. . Na płn. , wsch. i płd. leża Chlebowice Wielkie, na zach. Suchodół i Olechowiec. Wzdłuż granicy wsch. płynie Krywula, dopł. Boberki. W jej dolinie leżą zabudowania wsi. Zach. część obszaru przeważnie lesista las Beniów na płd. zach. . Wł. więk. ma roli or. 37, łąk i ogr. 1, past. 21, lasu 578 mr. ; wł. mn. roli or. 594, łąk i ogr. 95, pastw. 82, lasu 37 mr. W r. 1890 było 85 dm. , 478 mk. w gm, , 1 dm. , 5 mk. na obsz. dwor. 380 gr. kat. Rus. , 75 rzym. kat. PoL, 28 izrl. Niem. . Par. rzym. kat. w Staremsiole. , gr. kat. w Olchowcu. We wsi jest cerkiew, szkoła 1 klas. i kasa poż. gm. z kapit. Słownik Geograficzny T. XIII. Zeszyt 156. 1006 złr. W czasie budowy kolei lwowskoczerniowieckiej znaleziono tu wiele urn z kośćmi. 2. W. , część Horożanki, pow. podhajecki. 3. W. , wś, pow. podhajecki, 12 klm. na płn. zach. od sądu pow. i urzędu poczt. w Podhajcach. Na wsch. leży Mużyłów, na płd. Litwinów, na zach. Bożyków, na płn. Sarańczuki w pow. brzeżań skim. W pobliżu granicy zach. płynie Złota Lipa. Płn. zach. część obszaru przepływa dopł. Złotej Lipy, pot. Litiatyński. Wł. więk. ma ro li or. 239, łąk i ogr. 44, past. 19, lasu 555 mr. ; wł. mn. roli or. 661, łąk i ogr. 136, pastw. 84, lasu 81 mr. W r. 1890 było 118 dm. , 713 mk. w gm. , 10 dm. , 60 mk. na obsz. dwor. 671 gr. kat. , 36 rzym. kat. , 68 izrl; 679 Rus. , 94 Pol. . Par. rzym. kat. w Podhajcach, gr. kat. w Boży kowie. We wsi jest cerkiew i kasa poz. gm. z kapit. 3454 złr. Pod względem geologicznym badał miejscowość prof. Łomnicki ob. Spra wozdanie z badań geolog. między Gniłą Lipą. a Strypą, Kosmos, Lwów, 1888, t. V, str. 178. Lu. Dz. Wołoszczyzna. Nazwa Wołoszczyzna, niekiedy Wołosza, występuje u nas w wielorakiem znaczeniu najprzód, jako termin bardziej etniczny, stosuje się ona do całego przestworu ziem zajmowanych przez ród wołoski rumuński przed i za Dunajem, potem do dwóch, razem wziętych, historycznie znanych hospodarstw wołoskich, Mołdawii i Multan, zjednoczonych ostatecznie jako obecne królestwo Rumunii, nakoniec nadawano ją rzadziej pierwszemu z tych hospodarstw, jako reprezentującemu wobec Rzpltej przez ścisłe zespolenie, tak geograficzne, jak i historyczne, z obszarem jej ruskich prowincyi, całą Wołoszę. Rzeczywistą wagę faktyczną atoli posiada przedewszystkiem to ostatnie znaczenie; wobec czego Wołoszczyzna była dla nas krainą leżącą u południowozachodniej granicy Rzpltej, pomiędzy Dniestrem a górami Karpackiem, od Pokucia aż do ujść Dunaju. Nosiła kraina ta jeszcze inną szczególną nazwę, mającą swe uzasadnienie nie tyle w geografii, ile w genezie historycznej ludu, mianowicie nazwę Mołdawy nigdy Multan; była takowa wszakże u nas dość rzadko w użyciu. Przeważała bezwarunkowo nazwa ogólna. Z całego świata bowiem rumuńskiego Wołosza mołdawska jedynie wchodziła w sferę życia Rzpltej, była dla niej samą Wołoszczyzną. Ta część W. była zespolona z Rzpltą licznemi węzłami stosunków geograficznych, tradycyi dziejowych, potrzeb polityki, obronności, przemysłu, potrzeb moralnych nakoniec. Pod względem geograficznym stanowi W. nieodzowne jakby dopełnienie czerwieńskich ziem ruskich Rzpltej. Spływa ona niejako od wierzchowisk Seretu i Prutu, kryjących się na ruskiem Pokuciu, łożyskami tych rzek pomiędzy pasmem Karpat, od huculskiej Czarnohory ku 57

Wołoszcza

Wołoszcza

Wołoszczyzna