skoro świt, potkawszy się z różnemi partyami Tatarów, poznaliśmy idu Potem zastawszy kilka tysięcy Turków, dobywających zameczku w Wojniłowie, gdzie się tylko sami zaparli chłopi, i tych na głowę wyścinaliśmy, których się kilka tysięcy rachowało, i za którymi nasi zaganiali się aż po same obozy tureckie i hańskie. Czem nas ledwo nie zgubili, bo czekając na nich z wojskiem, powinniśmy się byli doczekać wszystkiej potęgi. Bóg Jednak dal z laski swej, źe ordy w różne tropy porozbiegały się były, które zwabiając, i znak albo hasło im dając, kilkadziesiąt zaraz i oraz han wsi zapalić kazał, że to gorzało kolo nas, jako Etna jaka albo Mont Gibel. A tymczasem wyprawił synów swych dwóch ze wszystką ordą, którą miał przy sobie i część Turków; a drudzy Turcy w wielkiej konfuzyi i strachu w swym zostawali obozie. Ci tedy synowie na naszych zagnanych mocno byli wsiedli aż pod wojsko i już nas nie jeden za zgubionych sądził. Wytrzymawszy im jednak ich impet, długo tylko samemi myśmy ich bawili harcami. Ale widząc, że nazad niepowracają i źe owszem coraz ich więcej przybywało, a źe jeszcze z groźbą nam odpowiadali, że za przyjściem hańskiem mieliśmy u nich być wszyscy na wieczerzy co gdy nam i języcy zgodnie obiecywali, skoczyliśmy na nich i tak przy lasce Bożej rozgromili, nasiekli i moc niemałą żywcem nabrali. Chorągwi kilka i murzów znacznych bardzo wzięto. Trupa było z półtora tysiąca, ale więcej tureckiego jak tatarskiego Listy Jana Sobieskiego do żony wydał A. Z. Helcel, Kraków, 1860, str. 282. Miasteczko było niegdyś obronne i miało zamek, jak świadczą szczątki wałów i okopów. Za miastem są ślady obozu tureckiego. Wykopywano tu kule działowe i inne przedmioty. Cellarius pisze Descripito Poloniae, str. 336 Woinlovia, oppidum munimentis militaribus circumdatum et in dextra Siwkae fluvioli parvo inde spatio in Tyram illabentis ripa situm. Po Sieniawskich dziedziczyli W. Potoccy, później Kopystyńscy a od r. 1857 Postruscy. Krótki opis W. podało Słowo Lwów, 1864 73 i Wremennyk Stauropigialny 1872, str. 129. Pod względem geologicznym badał miejscowość prof. M. Łomnicki Kosmos. , t. VI, str. 181 i 182. O garncarzach pisał Bohrer w dziele Bemerkungen auf der Reise durch GaliLu. Dz. zien st. 178. . Wojniłowce 1. wś, pow. lidzki, w 3 okr. pol. , gm. Szczuczyn, okr. wiejski Iszczołno, 4 dusze rewiz. ; należy do dóbr Czarnowszczyzna Radziwanowskich. 2. W. , okolica, pow. lidzki, w 4 okr. poL, gm. Pokrowsk Sobakińce, o 9 w. , okr. wiejski Chodziłonie, o 40 w. od Lidy a 6 w. od Wasiliszek, 6 dm. , 2 mk. praw, 45 kat. w 1865 r. 4 dusze rewiz. ; należy do dóbr skarbowych Wasiliszki. 3. W. , wś i dobra, pow. słonimski, w 3 okr. poL, gm. Kuryłowicze, o 39 w. od Słonima, na płn. zach. od Dereczyna. Wś ma 341 2 dzies. ziemi wlośc. 881 2 łąk i pastw. , 46 nieuż. ; dobra 666 1 2 dzies. 220 łąk i pastw. , 160 lasu, 31 nieuż. ; własność Nowickich. Wojniłowicze 1. wś, pow. ihumeński, w 2 okr. pol. , gm. Hrebionka, o 9 w. od Ihumenia, ma 9 osad; gr. lekkie. 2. W. , wś poradziwiłłowska w pobliżu rz. Uszy, pow. słucki, w 2 okr. pol. kle ckim, gm. Łań, o 30 w. na płd. od Nieświeża a o 63 w. od Słucka, ma 20 osad; grunta urodzajne, miejscowość bezleśna. A Jel. Wojniłówka, folw. oddzielony od dóbr. Borz al. Bielicha, w pow. radomskim, gm. Zakrzew, par. Cerekiew, odl. 4 w. od Radomia, ma 90 mr. obszaru. Wojniłówka, zaśc. nad rzeką Jasienką, dopł. Wołczanki, pow. bobrujski, w 4 okr. pol. par. kat. i gm. Świsłocz, o 30 w. od Bobrujska. Wojniłowo, osada skarb. nad rzką Spiahlicą, pow. święciański, w 4 okr. pol. , o 81 w. od Święcian, 1 dm. , 3 mk. praw, Wojniłowszczyzna 1. zaśc. nad Isłoczą, pow. oszmiański, w 4 okr. pol. , gm. , okr. wiejski i dobra skarbowe Bakszty o 12 w. , o 106 w. od Oszmiany, 2 dm. , 25 mk. katol. , 30 żyd w 1865 r. . 3 dusze rewiz. . 2. W. , wś, pow miński, w 2 okr. pol. rakowskim, gm. Iwieniec o 65 w. od Mińska. Wojniły, wś i folw. , pow. czauski, gm. Holeniewo; wś ma 60 dm. , 342 mk. ; folw. , od r. l878 własność Nieczajewych, 1927 dzies. 140 roli, 75 łąk, 1225 lasu; 3 karczmy dają 240 rs. Wojnin, wś i dobra nad rzką Chochlą, pow. mścisławski, gm. Lubawicze, 26 dm. , 112 mk. ; cerkiew paraf. drewniana. Dobra, od 1873 r. własnośc Szellegów, 646 dzies. 166 roli, 64 łąk, 319 lasu; 2 młyny wodne dają 300 rs. Wojnin, wś skarb. , pow. włodzimierski, gm. Świniuchy, 46 dm. , 301 mk. , cerkiew paraf. Podług reg. pobor. pow. włodzimierskiego z r. 1570 własność Balcera Gniewosza. Pobór oddzielnie nie wykazany. W r. 1583 Gniewosz Oleksowski płaci ztąd z 8 dym. , 3 ogr. , 2 ogr. , 4 komor. Jabłonowski, Wolyń, 22, 122. Wojniowce, wś, pow. sokólski, w 1 okr. pol, gm. Zubryca, o 13 w. od Sokółki, 409 dzies. ziemi włośc. 56 łąk i pastw. , 101 lasu, 29 nieuż. . Wojniszki 1. zaśc, pow. wileński, w 3 okr. pol. , gm. Podbrzezie o 6 w. , okr. miejski Adamejciszki, o 31 w. od Wilna, 1 dm. , 6 mk. katol. w 1865 r. 4 dusze rewiz. ; należy do dóbrskarbowykh Jęczmieniszki. 2. W. , wś, pow. wiłkomierski, w 2 okr. pol. , gm. Kupiszki, o 106 w. od Wiłkomierza. 3. W. , zaśc, tamże, gm. Traszkuny, o 62 w. od Wiłkomierza. 4. W. , dwór, pow. wiłkomierski, w 2 okr. pol. , gm. Wirbaliszki, par. Skopiszki, własność Józefa Tura, ma 284 dzies. 101 lasu, 6 nieuż. Wojnity, niem. Woynitt, wś, pow. brunsberski, st. p. Mehlsack.

Wojniłowce

Wojniłowce

Wojniłowicze

Wojniłówka

Wojniłowo

Wojniłowszczyzna

Wojniły

Wojnin

Wojniowce

Wojniszki

Wojnity