przełożony klasztoru św. Jerzego w Warszawie płacił tu od 7 lan. Pawiń. , Mazowsze, 283. Ztąd pochodził Świętosław z W. , doktór dekre tów, dziekan kollegiaty warszawskiej, zajmujący zapewne jakiś urząd na dworze ks. Bolesława mazow. , dla którego przed r. 1448 przeło żył na język polski statut wiślicki. Prze kład ten ogłosił naprzód Lelewel w r. 1824, a następnie Helcel w Pomnikach prawa polskie go. 2. W. , folw. , pow. błoński, gm. Pass, par. Grodzisk, odl. 7 w. od Błonia. W r. 1881 folw. W. , oddzielony od dóbr Zabłotnia, rozl. mr. 87 gr. or. i ogr. mr. 80, łąk mr. 4, nieuż. mr. 3; bud. mur. 2, drew. 1. 3. W. , folw. dóbr Matczyn, w pow. lubelskim, ma 374 mr. obszaru. Br. Ch. Wojcieszyn, ob. Ocieszyn. Wojcieszyn, wś, pow. słonimski, w 1 okr. pol. , gm. Piaski o 76 w. od Słonima, 550 dzies. ziemi wlośc. 284 łąk i pastw. . 20 lasu, 81 nieuż. . Wojcieszyszki, zaśc. szlach nad rz. Wilią, pow. wileński, w 4 okr. pol. , o 52 w. od Wilna, 2 dm. , 8 mk. kat. Wójcik, os. młyn. nad rz. Widawką, pow. noworadomski, gm. i par. Dobryszyce, ma 1 dm. , 84 mr. Należała do wsi Kletnia. Wójciki 1. w dok. Wojcziki, ob. Posągów3. 2. W. , folw. należący w XVI w. do miasta Łęczycy Łaski, L. B. , II, 350. Jestto dawne wójtow stwo łęczyckie. W lustracyi z r. 1569 czyta my Młyn nad rz. Bzurą, podle włók wójtow skich Lanczickich na Starem mieszczie, Wojcziki rzeczone. O grunta te na starem mieście prata et ejus utilitates in antiqua civitate pozywa w r. 1395 do grodu łęczyckiego mie szczan totam civitatem Lancicien. Michno Wojczik prudens vir. Musiały one z cza sem przejść na własność miasta, skoro Łęczyca, przyciśnięta potrzebą, zastawia je za 700 grzyw. klasztorowi norbertanek Lustracya ststwa łę czyckiego z r. 1765. M. R. Wit. Wojcikowski, młyn pod Zdunami w Wielkopolsce, istniał około r. 1597. Wójcin 1. folw. i wś, pow. nieszawski, gm. i par. Piotrków, odl. 32 w. od Nieszawy. Folw. ma 111 mk. , wś ma 146 mk. W 1827 było 13 dm. , 121 mk. W r. 1885 folw. W. rozl. mr. 385 gr. orn i ogr. mr. 240, łąk mr. 91, past. mr. 44, nieuż mr. 10; bud. mur. 8, cegielnia. Wś W. os. 73, mr. 212. Obszar folwarczny uległ parcelacyi na drobniejsze części, mające jednak po 136 i 90 mr. Według reg. pob. pow. radziejowskiego z r. 1557 wś W. , w par. Piotrkowo, miała łan. 4 1 2, zagr. 3 Pawiń. , Wielkop. , II, 29. 2. W. , w dok. z r. 1229 Vonceci, 1308 Voiczino a więc Wojczyno, wś, folw. i dobra, pow. opoczyński, gm. Wielka Wola, par. Wójcin, leży przy szosie piotrkowskokiele ckiej, między Sulejowem a Paradyzem, odl. od Opoczna 21 w. , posiada kościół par. murowany, sąd gm. okr, V, ma 77 dm. , 615 mk. wraz ze wsią W. Poduchowny. W r. 1827 było 24 dm. , 422 mk. Bobra W. składały się w r. 1874 z folw. W. i Irenów, rozl. mr. 1348 folw. W. gr. or. i ogr. mr. 236, łąk mr. 29, lasu mr. 142, nieuż. mr. 17; bud. mur. 5, drew. 16; płodozm. 14 poL; folw. Irenów gr. orn. i ogr. mr. 287, łąk mr. 25, pastw. mr. 4, lasu mr. 294, nieuż. mr. 15; bud. mur. 4, drew. 10, lasy nie urządzone, cegielnia, pokłady wapienia. W skład dóbr wchodziły poprzednio wś W. os. 74, mr. 783; wś Krasik os. 32, mr. 175; wś Bogusławów os. 9, mr. 18; wś Hieronimów os. 4, mr. 10. Wś W. Poduchowny ma 106 mr. obszaru, Jestto stara osada, której pierwotna nazwa Wojczyno nie pozwala domyślać się w niej osady wójtowskiej, do czego upoważniałoby dzisiejsze brzmienie nazwy. Zapewne zaraz; po założeniu klasztoru w Sulejowie, a więc przy końcu XII w. , nadaną została cystersom, jak o tem świadczą akty z r. 1229 i 1308. W. r. 1365 opat sulejowski zastrzega dla tej wsi prawo pasania bydła i trzody chlewnej w lesie dębowym na obszarze przyległej Dąbrowy Kod. małop. , I, 336, II, 42 i 213. Wcześnie bardzo założył tu klasztor kościół i urządził parafią. W opisie z początku XVI w. kościół ten, p. w. św. Andrzeja, przedstawiony jest jako stara drewniana budowla zrujnowana, ze złym dachem. Chór tylko nowo został przybudowany. Prawo patronatu posiadał klasztor. Pleban utrzymywał wikaryusza, zakrystyana i kleryka. Posiadał ośm odrębnych kawałków roli, łąkę, sadzawkę, dwu ogrodników z rolą, odrabiających po 1 dniu pieszym w tygodniu. Karczmę wójtowską, daną plebanowi, zajął następnie klasztor sulejowski. Łany kmiece dawały plebanowi po 1 1 2 kor. żyta i tyleż owsa jako meszne i kolędę zapewne po groszu z łanu, którą dawali też zagrodnicy. Wójtowskie łany dawały dziesięcinę Łaski, L. B. , I, 625, 626. Wieś była osadzona na prawie niemieckiem, ztąd istniało tu wójtowstwo. W r. 1577 dzierżawca wsi Dersław Strzembosz płaci od 10 łan. , 4 zagr. z rolą, 3 zagr. bez roli. Rakusz Sołtys od 1 1 4 łana Pawiń. , Małop. , 292. Zapewne dopiero w XVII w. drogą zamiany czy kupna przeszła wieś na własność królewską i stanowi w r. 1765 część starostwa opoczyńskiego. Obecny kościół murowany stanął kosztem Glasserów, dzierżawców wsi w r. 1826 na miejscu drewnianego. W. , par, , dek. opoczyński, 2200 dusz. 3. W. , wś i os. młyn. nad rz. Prosną, stanowiącą tu granicę od Szląska, pow. wieluński, gm. Dzietrzkowice, par. Wójcin, odl. 20 w. od Wielunia. Wś ma 118 dm. , 1034 mk. ; os. 5 dm. , 48 mk. ; os. kościelna 2 dm. , 2 mk. ; wś W. Poduchowny ma w dwu częściach 153 mk. W r. 1827 było 69 dm. , 466 mk. W r. 1891 folw. W. z attyn. Ludomierz rozl. mr. 430 gr. orn. i

Wojcieszyn

Wojcieszyn

Wojcieszyszki

Wojcikowski