Kobylaki, W. i. W. , pow. sierpecki, ob. Kruszenica W. 5. W. , pow. mazowiecki, ob. Roszki 1. Br. Ch. Włodowice, os. miejska, dawniej miasteczko, w górzystem położeniu śród wyżyny olkuskiej, pow. będziński, gm. i par. Włodowice. Leżą pomiędzy Żarkami a Kromołowem, o kilka wiorst na wschódpłd. od Myszkowa, st. dr. żel. warsz. wied, , śród wyniosłego płaskowzgórza, sięgającego pod wsią Góra, o kilka wiorst na płn. od W. , do 1300 st. npm. W pobliżu W. znajdują się śród tego płaskowzgórza źródła Przemszy Czarnej, Warty i Pilicy. Śród płaskowzgórza w okolicy W. występują liczne skały, złożone z wapienia jurajskiego, którego pasmo ma tu swą zachodnią granicę ob. Pamięt. Fizyogr. , t. III, 170. O wiorstę na wschód od W. sterczy góra Grdyń, najeżona skałkami wapiennem, nieco dalej zaś góra Głowienna, dostarczająca kamienia do budowy. Osada ma kościół par. murowany, szkołę początkową, urząd gm. , 208 dm. , 1341 mk. , 1931 mr. ziemi do mieszczan należącej 1438 mr. ornej, 49 mr. dwor. i 6 kościelnych. W r. 1827 było 170 dm. , 882 mk. ; 1857 r. było 175 dm. 6 mur. , 1159 mk. 185 żyd. . Ludność trudni się rolnictwem. W lasach ciągnących się na wschód od W. znajdują się wielkie mogiły i czworokątne okopy a oprócz tego długie groble, biegnące równolegle od siebie o kilka staj w kierunku od wschodu ku zachodowi. Jestto dawna osada. W r. 1220 Iwo, biskup krakowski, potwierdzając nadane przez poprzedników dziesięciny klasztorowi w Mstowie, wymienia w liczbie wsi książęcych, dających te dziesięciny Włodowycze obok Częstochowy, Wilkowiecka i innych Kod. Małop. , II, 27. Klasztor mstowski otrzymał następnie podobno od Iwona jakąś część we W. , którą następnie zamienił na książęcą wieś Komorniki, jak o tem świadczy akt Łokietka z r. 1327 Lib. Ben. , III, 158. Zapewne w XIV w. otrzymała osada prawo miejskie i parafią, z kościołem drewnianym. Długosz L. B. , II, 216 nazywa W. miastem oppidum. Należało ono do rodu Salomonów h. Łabędź rajców krakowskich, posiadających wszystkie wsi wchodzące w skład parafii Podleszany, Góra, Zdów, Parkoszowice, Rudniki, Zagórzany. Łany miejskie dawały biskupowi krakow. dziesięcinę, wartości do 8 grzyw. W r. 1581 miasteczko, w pow. lelowskim, dawało szosu fl. 4 gr. 24; łany miejskie 2; rzemieśln. 3, komorn. 3. Ogółem fl. 8 gr, 27. Była to więc uboga i nieludna osada. Jednocześnie Częstochowa płaci 75 fl. , Olkusz 155 fl. , Mstów 78 fl. , Lelów 136 fl. Przy miasteczku jest wieś, która płaci od 4 1 2 łan. km. , 2 zagr. bez roli Pawiń, , Małop. , 73, 157, 436. Od Salomonów dobra przeszły do Włodków, Pileckich i znowu Włodków, od których dostały się wraz z Ogrodzieńcem w ręce Bonerów, bogatych mieszczan krakowskich. Seweryn i Fryderyk Bonerowie przyjęli protestantyzm i zamienili kościół W. na zbór, przy którym od r. 1571 był kaznodzieją znany Jakub Sylwiusz. Dopiero gdy dobra przeszły w ręce Firlejów, wtedy r. 1594 Mikołaj Firlej, wojew. krakowski, powrócił ko ściół katolikom. W r. 1629 poświęcony został nowy kościół p. w. św. Bartłomieja. W cza sie wojen szwedzkich W. zostały spustoszone. Gdy kośc. podupadł, wtedy staraniem proboszcza Kępskiego stanął r, 1702 w innym miejscu, przy ulicy Krakowskiej, nowy, murowany, dotąd stojący. Przy kościele wzniesiono czworoboczną dzwonnicę z kamienia. Par. W. , dek. będziński, dawniej lelowski, ma 3400 dusz. Dobra W. składają się z folw. W. , Parkoszowice, Włodawska Góra, młynów Gruchta, Rak, Stypa i osad leśn. Grdynia, Kręciwilk, Dynołuby, z obszarem 964 mr. w tem 805 mr. roli. Gmina W. należy do sądu gm. okr. V w os. Żarki, st. poczt, i dr. żel. w Zawierciu. Obszaru ma 19, 877 mr. i 4055 mk. Śród ludności zapisanej do ksiąg stałych jest 334 żydów. Br. Ch. Włodowska Góra, wś i folw. , pow. będziński, gm. i par. Włodowice; wś ma 42 dm. , 418 mk. , 560 mr. ; folw. 8 dm. , 14 mk. , 700 mr. Wchodzi w skład dóbr Włodowice. W połowie XV w. łany kmiece dawały dziesięcinę bisk. krakow. , wartości do 7 grzyw. Długosz, L. B. , II, 216. Włodyczka, pole pod Baszkowem, w okolicy Jutrosina, Kobylina i Krotoszyna Łaski, L. B. , II, 17. Włodyka, pow. krotoszyński, ob. Baszków. Włodymir, las w pobliżu Borszczajówki, pow. skwirski ob. t. VII, 243. Włodymirka, uroczysko na obszarze dóbr Nowochwastowa, wspomniane w dok. z 1545 r. ob. t. VII, 243, dziś las Włodymir, w blizkości Borszczajówki, w pow. skwirskim. Włodzimierka, kol. , pow. nieszawski. Utworzona po r. 1864 na gruntach pokościelnych we wsi Kościelna Wieś. Włodzimiersk, wś, pow. nowomiński, gm. Łukowiec, ma 98 mr. włośc. Włodzimierz 1. kol. , pow. piotrkowski, gm. Parzniewice, par. Kamieńsk, ma 26 dm. , 183 mk. , 368 mr. włośc. Wchodziła w skład dóbr Gałkowice. 2. W. , ob. Włodzimierzów. Włodzimierz, mto pow. gub. wołyńskiej, ob. przy końcu lit. W. Włodzimierz Wladimir, Wladymir nad Klaźmą, zwany też IV. Zaleski, mto główne gub. włodzimierskiej, pod 56 8 płn. szer. a 58 5 wsch. dług. , odl. o 781 w. od St. Petersburga a 177 w. od Moskwy, rozłożone na lew. wyniosłym brz. rz. Klaźmy i obu brzegach rz. Łybedi, dzielącej rato na dwie części. Przez mto przechodzi szosa i dr. żel. z Moskwy do Niżnego Nowgorodu. W 1859 r. było 1, 477 dm, 143 murow. , 259 sklepów, 22 cerkwi, monaster żeń Włodowice Włodowice Włodowska Góra Włodyczka Włodyka Włodymir Włodymirka Włodzimierka Włodzimiersk Włodzimierz