cami, często ich sprowadzali na Ruś. Toć i W. ciąjgłym był świadkiem ich bojów, wypraw i Przechodów Letop. Ipat. , str. 265, 292, 408. W 1151 r. stało obok W. wspominane w kroni kach Miłosławskie Seło Letop. Ipat. , str. 292. Był tu w owe czasy i brod Wityczewski, o który książęta częstokroć walczyli z sobą, Ławr. letop. , 143. Także w pobliżu W. na ługu Dnieprowym leżało jezioro Dołobskie, wspominane również w kronikach ruskich. Pra wdopodobnie, że za najazdu Batego w 1240 r. na Kijów W. musiał niedz zniszczeniu. Dopiero późno o egzystencyi W. dowiadujemy się z do kumentów. Podług reg. pobor. wwdztwa kijow skiego z 1581 r. W. należy do Chabnego Szczę snego Charlińskiego Charlęskiego, podkom. ki jowskiego, który płaci od 1 osiadł. Jabłonowski, Ukraina, I, 37. Tenże Charlęski testamentem z d. 16 czerwca 1600 r. jednemu z synów swo ich Stanisławowi, urodzonemu z ks. Lubeckiej, zapisał w okolicy Kijowa Buhajówkę z horo dyszczem Byrkowskiem, horodyszcze Zesławkę nad Dnieprem i Wityczew nad Dnieprem z prze wozem, ludźmi nowo osadzony Archiwum Char lęskich w Paszkówce i Jabłonowski, Ukraina, II, 62. W 1604 r. należy już do Hulewiczów; na stępnie w 1609 r. występują, jako właściciele W. Niewidanna Emicianka Mikołajowa Hulewiczowa oraz Łauryn Ławryn, Wawrzyniec Łoźka, pod czaszy kijowski, i żona jego Anna Hulewiczówna, a w 1624 r. Aleksander i Barbara Łożczanka małżonkowie Krasińscy, pozywani przez miesz czan kijowskich o niesłuszne pobieranie myta ze statków bajdaków, z rybami do Kijowa prowa dzonych tamże, 491, 136, 654 i in. . W pó źniejszych czasach W. wchodzi w skład dóbr Woronkowa, należącego do Olizarów. Dobra te, położone w większej części na lewym brzegu Dniepru, w r. 1666 składały się z Woronkowa, Rogozowa, Sałkowa, Żerebiatyna, Procewa, Sofijówki, nowo osiedlonej Słobody Kalagurskiej, Skwirówki, Krasnopola, Sotników i po prawej strome Dniepru, Wityczewa. Dobra te wtedy na leżały już do Jana Sobieskiego, marszałka kor. , a późniejszego króla Opiś Kiew. Centr. archiwa, 21, str. 15. Obecnie W. należy do dóbr państwa. Edward Rulikowski. Witynie, wś szlach. i włośc, pow. kolneński, gm. i par. Jedwabno, odl. 28 w. od Kolna, ma pokłady wapienia i torfu. W r. 1871 istniał tu piec wapienny. W r. 1827 było 13 dm. , 87 mk. W r. 1871 folw. Witynie Pyziołki rozl. mr. 704 gm. orn. i ogr. mr. 460, łąk mr. 64, ogr. mr. 4, lasu mr. 168, nieuż. mr. 8; bud. mur. 6, drew. 14; las nieurządzony. Wś W. os. 16, mr. 50. Według reg. pob. pow. wiznieńskiego z r. 1577 wś Witinie, w par. Jedwabno, miała 4 1 2 łan. i 1 lan szlachty zagrod. Pawiński, Mazowsze, 356 i 357. Br. Ch. Wityny al. Wytyń, niem. Wtttinnen, domena rządowa, pow. łecki, st. p. Łyk Lyck. R. 1532 w Królewcu ks. Olbracht odnawia Wojtkowi Wityńskiemu przywilej na 20 wł. na prawie magd. , które mu w ostatniej wojnie zatracili Mazowszanie Kętrz. , O ludn. poL, 462. Witzleben, ob. Liszkowo, w pow. wyrzyskim. Wiuki, pow. kowieński, ob. Wnioki. Wiun, wś, pow. bychowski, gm. Czyhyrynka o 12 w. , 41 dm. , 260 mk. , centralny zapasowy śpichlerz gminny. Winnica, rzeczka, w pow. mozyrskim ob. t. VI, 759. Winniszcze 1. wś, pow. bobrujski, w 2 okr. poL paryckim, gm. Czernin, przy drożynie ze wsi Prużyniszcze do wsi WisłowRow, ma 17 osad. 2. W. , wś, pow. bobrujski, w 2 okr. poL paryckim, gm. Czernin, o 63 w. od Bobruj ska. 3. W. , uroczysko zasiedlone, w pow. bo brujskim, w gm. Hłusk. A. Jel. Winniszcze, wś nad Dnieprem, pow. perejasławski gub. połtawskiej, 170 dm. , 850 mk. , cerkiew paraf. , wiatrak. WinniszczeWerchy i WiuniszczeTorki, dwa w pobliżu siebie leżące jeziora, w kotlinie lewej Prypeci, w pow. mozyrskim, o 6 na płn. od mka Turowa. Porów. Torki. A. Jel. Wiunki, pow. żytomierski, ob. Wijunki. Wiunnoje, jezioro, w pow. pińskim, w 1870 r. wraz z jez. Staryckiem ob. i in. nadano przez rząd monasterowi w Ladzie pow. ihumeński. Wiunówka, białorus Wjunouka, wś nad rz. Klewą, pow. ihumeński, w 3 okr. pol. bere zyńskim, gm. Pohost, ma 5 osad; miejscowość głucha, grunta piaszczyste, łąk i pastwisk obfi tość. A. Jel. Wiunzki, wś, należała niegdyś do Ostrohladowicz, przeto w dzisiejszym pow. rzeczyckim. W 1623 r. pozywa Halszka Charlińska Stanisława, Jura i in. Charlińskich o gwałtowne najechanie na zamek ostrohladowski i wsi do niego należące, pomiędzy któremi wymienione są Wiunzki Jabłonowski, Ukraina, II, 637. Dziś pod tą nazwą nie istnieje. Wiwańce, folw. , pow. wiłkomierski, w 1 okrpol. , gm. Pogiry, o 31 w, od Wiłkomierza, należy do dóbr Wojszkany, Bielińskich. Wiweliszki, wś, pow. nowoaleksandrowski, w 4 okr. pol. , o 40 w. od Nowoaleksandrowska. Wiwule, wś, pow. wiłkomierski, w 2 okr. pol. , gm. Subocz, o 66 w. od Wiłkomierza. Wiwźole, dwór, pow. kowieński, w 1 okr. poL, o 37 w. od Kowna. Wixten, folw. dóbr prywat. Ekengrafen, w okr. selburskim, prw. frydrychsztacki, par. Seiburg Kurlandya. Wixtrauten, dobra prywatne; w okr. i pow. goldyngskim, par. frauenburgska Kurlandya.

Witynie

Witynie

Wityny

Witzleben