pełnił obowiązki gub. marszałka szlachty wyznaczony przez generałgubernatora, generallejtn. Bazyli Korwin Krukowski od 12 lip. 1863 28 et. 1864. Bibliografia, Jan Stuckenberg Opis gu bernii witebskiej Petersb. , 1859; N. Stołpiań ski Dziewięć guber. zachodnioruskiego kra ju Petersb. , 1866; A. Siemientowski Etno graficzny pogląd na Witeb. gub. Peter. , 1872; Siemionow, Geograficznostatystyczny słownik cesarstwa ross. Peters. , 1863; Witebska gu bernia, wyd. z polecenia b. gubernatora witeb. ks. Dołgorukiego Witeb. , 1890; Pam. kniżka gub. wit. za 1887 i 1889 r. ; Ziabłowski, Ziemieop. ross. imp. cz. VI, str. 111 121; Wi tebskie wiadomości gubernialne 1858 r. Nr. 8 wypis z wileń. ksiąg trybunakl. , Nr 12 kalwinizm w Białej Rusi, Nr 15 nazwy szlachty starych rodów, Nr 33 Sądownictwo w gub wit. w r. 1858, 1859 r. Nr 35 jarmark Bieszenkowicki w r. 1859, Nr 36 jarmark Dyneburski, 1859 r. , 1860 r. Nr 19, 27, 39 opis Statyst. Wit. gub. . 1894 opis życia włościan białoru skich; Połujański, Opis lasów król. pol. Warsz. , 1855, t. II; Sapunow Dźwina Zachodnia Wit. , 1893; Witebskaja Starina t. I, IV, V; Rys historyczny 75lecia witeb. gimna zyum; Uświat i jego świątynia; G. Manteufel, Inflanty Poznań, 1879 r. ; Rajewski, Za padn. rajon eksp. po izucz. chlebn. torg. Ros sii; Widoki kościołów witebskich podał Ty godnik powsz. 1884 r. Nr 33; Baliński i Lipiński, Starożytna Polska t. III; Sapu now Witeb. Uspen. Sobor. w Wit. Gub. Wied. 1894 r. , Nr 9, 10 i 11; Batiuszkow Białorussia i Litwa Pet. , 1890 r. ; Wolff Jó zef Senatorowie i dygnitarze w. ks. litewskiego 1386 1795 Krak. , 1885 Adam Boniecki Poczet rodów w w. ks. litewskiem w XV i XVI w. Warsz. , 1887. Józef Łabuński. Wilejki 1. folw. , pow. wileński, w 3 okr. poL, o 49 w. od Wilna, 2 dm. , 13 mk. katol. 2. W. , wś, pow. poniewieski, w 2 okr. poL, o 80 w. od Poniewieża. 3. W. , dwie wsi, pow. wiłkomierski, w 4 okr. pol. , gm. Owanta, o 77 w. od Wiłkomierza. Witek, wybud. , pow. krotoszyński, gm. Or piszewo, poczta Roszki, par. w Jankowie Zaleśnem, 2 dm. , 22 mk. Witek, ob. Wick. Według taryfy z r. 1648 płacił tu p. Chork od 5 wł. osiadł. , 1 pust. , 4 ogrod. 12 fl. 2 gr. ob. Roczn. Tow. P. N. w Pozn. , 1871, str. 198. Witeliszki, zaśc, pow. wiłkomierski, w 4 okr. poL, gm. Owanta, o 34 w. od Wiłkomierza. Witełówka al. Wittilowka, wś nad rzką Sowica wschodnią, przy ujściu Walówki, pow. kocmański na Bukowinie. W r. 1881 gmina miała 493 mk. , obszar dwor. 64 mk. W miejscu cerkiew par. nieun. , urząd poczt. w Kocmaniu odl. 5 klm. . Graniczy od wschodu z Mamajowcami. Witetoka, chutor, pow. słonimski, w 5 okr. poL, gm. Luszniewo, o 40 w. od Słonima. W najnowszym spisie niepodany. Witemla, wś nad rz. Desną, pow. starodubski gub. czernihowskiej, gm. Czausy, 101 dm. , 596 mk. , cerkiew paraf. , cegielnia. Witeradów. wś, pow. olkuski, gm. Bole sław, par. Olkusz, leży tuż pod miastem w stro nic południowej, stanowiąc przedmieście. W 1827 r, było 41 dm. , 241 mk. Przy końcu XIV w. wś wraz z Zuradą i Starezynowem nabytą została przez miasto Olkusz od Rafała z Mie chowa mieszczanina widocznie za 700 grzyw. Władysław Jagiełło potwierdził to nabycie w r. 1402 i nadał miastu juryzdykcyą na obszarze tych posiadłości. Według reg. pob. pow. kra kowskiego r. 1581 wsi Witeradów, Starczynów i Żurada były w dzierżawie Piotra Czernego, który płacił tu od 14 łan. km. , 3 zagr. bez roli, 6 komor. bez bydła, 1 piekarki i młyna pa pierowego miejskiego Pawiński, Małop. , 30, 433. Br. Ch. Witeż, węg. NagyVitez, wś, w hr. szaryskiem, kościół katol. filial. , 870 mk. Witfeld, niem. Gross Wittfelde, wś, pow. człuchowski, st. p, Białobór, paraf. kat. Ekfir, szkoła ew. w miejscu, 924 ha 620 roli, 30 łąk, lasu; 1885 r. 50 dm. , 73 dym. , 342 mk. , 1 kat. , 337 ew. , 4 żyd. Dawniej stał tu kościół katol. , w pruski mur stawiany, patronatu rządowego, filialny do Białemborku. Proboszcz miał włóki, na potrzeby kościoła zaś 4 morgi, które uprawiali po kolei miejscowi włościanie. Ponieważ ludność przyjęła luteranizm, dla tego dziekan z Czarnego niekiedy tylko przyjeżdżał z nabożeństwem. W jego nieobecności nauczyciel z Białemborka odczytywał w kościele odpowiednią naukę z postylli. Około r. 1800 ustało nabożeństwo. Zrujnowany kościół stał do r. 1844, w którym rozebrany został. Materyał sprzedano za 27 tał. 25 sbr. Pozostała tylko dzwonnica i stary cmentarz ob. Utrac. kośc. p. kś. Fankidejskiego, str. 337. W topogr. Goldbecka z r. 1789 zapisany jest W. jako wś królewska. , z kościołem katol. , o 18 dym. str. 253. Kś. Fr. Witgiry, wś, pow. rossieński, gm. Aleksandrowsk, o 124 w. od Rossień. Witiaziewo al. Witiaziewa, wś przy ujściu rzki Tołmacz do Wysi, pow. zwinogródzki, w 1 okr. pol. , gm. Kalihorka, par. praw. Wesoły Kąt o 2 w. , w pow. czehryńskim, o 50 w. od Zwinogródki, ma 214 mk. Podług Pochilewicza w 1863 r. było tu 109 mk. ; połowa wsi, z 363 dzies. , należała do Antoniego Waksmana, druga zaś do skarbu. Witicze, wś, w dawnem wwdztwie kijow

Witejki

Witek

Witeliszki

Witełówka

Witetoka

Witemla

Witeradów

Witeż

Witfeld

Witgiry

Witiaziewo

Witicze