odrębne role należące do dworów szlacheckich i lan dołączony z obszaru wsi W. minus. Z tych ról dziesięcinę dawano kościołowi paraf. w Kościole Tum; z ról kmiecych zaś kanonii łęczy ckiej. W. minus miały tylko szlacheckie role i dawały dziesięcinę plebanowi we wsi Kościół Łaski, L. B. , II, 430. Według reg. pob. pow. łęczyckiego z r. 1576 we wsi W. , w par. Kościół, część kościelna miała 3 osad, część Karśnickie go 1 łan, 3 os. Druga część miała 7 posiadaczy na 3 1 4 łan. , 2 zagr. Pawiński, Wielkop. , II, 54 i 120. Br. Ch. Witaszewiczki, właściwie Witaliszewiczki, wś i folw. nad rz. Bzurą, pow. łęczycki, gm. i par. Tum, odl od Łęczycy 5 w. Wś ma 8 dm. , 178 mk. W r. 1827 było 16 dm. , 145 mk. Ob. Witaszewice. Witaszyce 1. al. Witasiewicze, wś, pow. ple szewski. Leży na płd. wschód Jarocina, na trakcie pleszewskim. Sąd, okr. kom. , st. kol. i poczta w Jarocinie, kościół par. , szkoła katol. w miejseu, ma 23 dm. , 150 ha, 166 mk. 100 kat. . 2. W. , wś gospod. , tamże, okr. kom. Kotlin, 40 dm, obszaru 361 ha, 321 mk. 297 katol. 3. W. , wś, tamże, 27 dm. , 1372 ha, 374 mk. 268 kat. . Czysty dochód grunt. 10193 mrk. Do W. należą folwarki Charlottenhoff, Słupia i Friederikenau. W r. 1350 król Kazimierz zwalnia od wszelkich ciężarów dobra bisk. pozn. , między któremi wymienia także W. R. 1364 biskup pozn. zamienia W. , Górkę, Czarnotki, Głuszynę, Babki i Kaleje, wsi dziedziczne Mikołaja z Ko bylina. W. posiadali Jaskołeccy między r. 1566 1579, Maciej Bojanowski r. 1610, Jędrzej Suchorzewski r. 1618, a Stanisław Linowski ok. r. 1683. Kościół św. Michała istniał już przed r. 1450. Nowy kościół wystawiła r. 1566 Ma gdalena z Opalińskich Jaskołecka. Około r. 1683 przy odnowieniu poświęcony został p. w. św. Trójcy. W nowszych czasach odnowił go Ty moteusz Górzeński, arcyb. gnieźn. , wystawiwszy jednę ścianę z cegły. W kościele znajdują się nagrobki kamienne Felicyana Wałkowskiego t 1813 r. i Leokadyi Górzeńskiej 1820 r. . Księgi kościelne zaczynają się od r. 1707. W r. 1800 posiadał W. , holendry i Słupią Nicefor Gorzeński. Obecnie nabyła komisya kolonizacyjna od Vossa. Na obszarze W. lożą łąki zwane Podole, Jagłowa, Wąwalnia, Kwarta, Pławki, Lisia. Część lasu nazywa się Ciesiurka. W. par. , w dek. nowomiejskim, w 1873 r. miała 1470 dusz. W. Ł. Witaszyckle holendry, niem. Lichtenthal, leżą przy wsi Witaszyce ob. , mają 150 ha, 23 dm. , 166 mk. 110 kat. , 56 ew. . Witaszyn, wś, folw. i kol. , pow. radomski, gm. Białobrzegi, par. Jasionna, odl. od Radomia 29 w. Wś ma 7 dm. . 105 mk. ; kol. 21 dm. , 77 mk. W 1827 r. było 10 dm. , 88 mk. W r. 1885 folw. W. lit. A. al. Korzeń rozl. mr. 528 gr. orn. i ogr. mr. 228, łąk mr. 93, pastw. mr. 135, lasu mr. 46, nieuż. mr. 26; bud. mur. 8, drew. 4. Wś W. os. 12, mr. 80 105; wś Jeruzal os. 4, mr. 90. W r. 1877 folw. W. lit. B. , oddzielony od dóbr Witaszyn al. Korzeń, rozl. mr. 534 gr. orn. i ogr. mr. 306, łąk mr. 8, pastw. mr. 14, lasu mr. 163, nieuż. mr. 19; bud. drew. 47. Folwark powyższy w całości został rozkolonizowany. Według reg. pob. pow. wareckiego z r. 1576 wś W. , w par. Jasiona, miała 3 łan. Pawiń. , Mazowsze, 244. Br Ch. Witawa, wś, pow. winnicki, okr. pol. Żmerynka, gm. i st. poczt. Tywrów o 14 w. , par. katol. Woroszyłówka, sąd w Brahiłowie, st. dr. źel. Gniewań o 3 w. , w pobliżu linii dr. żel. kijowskoodesskiej, o 26 w. od Winnicy. Ma wraz z Witawską Słobódką 201 dm. , 924 mk. 139 jednodworców, 507 dzies. ziemi włośc, 35 cerkiewnej; dworska w 60 drobnych częściach, największe Bykowskiego Anzelma 221 i Karola 217 dzies. Posiada cerkiew p. w. św. Michała 359 wiernych, wzniesioną w 1867 r. , uposażoną 35 dzies. ; parafia przyłączona do Sutysek. Wś bezleśna, powierzchnia równa. Podług reg. pobor. wwdztwa bracławskiego z 1569 r. należała do Wasila Żytyńskiego. Musiała jednak i wtedy być już w częściach, gdyż obok Żytyńskich 1600, 1612 i 1616 Jana, 1612 i 1629 Hordija występują jako właściciele 1590 r. Nikifor Denysowicz Komar, który 1594 r. puszcza W. i Borskowo przysiołki Sutiski Nikonowej Tryszczynej. W tymże roku jako dziedzice W. występują także w zapiskach sądowych Jan Koszko i Iwan Kałusowski, a w 1596 r. Andrzej i in. Hulewiczowie. Następnie w 1606 r. spotykamy spółdziedziczki Janową Werejską, Ewdotyą Komarową i Maryannę Komarową. W t. n. Andrzej Wasilewicz Hulewicz sprzedaje dobra swoje dziedziczne Sytyskę, Witawicę i in. Stefanowi Łozka a w r. następnym Fedora Semenówna Siemaszkowa zapisuje część w dobrach Sutyska, W. i in. synom i córkom Anny Denisowej Komarowej. Wreszcie w 1612 r. następuje podział dóbr Sutyski, W. i in. pomiędzy Nastazyą Krasnosielską Koszczyną a Iwanem i Hordyjem Żytyńskiemi oh. Jabłonowski, Ukraina, t I i II. W ostatnich czasach W. należała do hr Korduli Potockiej, następnie Bekiersa. Dr. M. Witazów, nieistniejące dziś sioło we włości iwankowskiej, t. j. w dzisiejszym pow. radomyskim, w pobliżu mka Iwankowa, na lewym brzegu Teterewa. Wit ba, ob. Wićba. Witczówka, Wiczówka, wś i dobra nad rz. Stubłą, lew. dopł. Prypeci, pow. piński, na Zarzeczu, w 3 okr. pol. płotnickiem, gm. Raczysk Radczysk, o 73 w. od Pińska. Wś ma 86 dm. , 804 mk. , cerkiew p. w. św. Michała, fundacyi Adama Skirmunta z 1837 r. , ma z dawnych zapisów 2 1 2 włóki ziemi, około 900 parafian; filia Witaszewiczki Witaszewiczki Witaszyce Witaszyckle Witaszyn Witawa Witazów Wit Witczówka