się zaledwie do 350 mt. , przy Głębokiem 330 mt. Sąsiednie pagórki okryte są lasami. Najznaczniejsze są Baszwiska góra 556 mt. , z lew. brz. Poharyla 604. Pod Beskidem pasemko Hamondowa góra 467 476 mt. , naprzeciw po lew. brz. las Hrabcowski 373 mt. . Kotlina Beska obszerna, płaska, moczarzysta gdzieniegdzie krzakami porosła, od płn. wichrów zasłonięta lesistemi wzgórzami, które gdzieniegdzie podnoszą swe czuby do 150 mt. ponad doliną. Dno kotliny heskiej pod Beskidem wzn. 288 mt. , w Bziance 279 mt. Dolina się zwęża, sąsiednie wzgórza z Łysą górą 367, a dalej ze Skrzyńską górą 331, zwracają bieg ku zachod. Towarzyszą mu z praw. brzegu Marynkowska góra 330 mt. , św. Wawrzyńca góra 337, Odrzykoń 268, Czarnorzeki 592, Królewska góra 541, Wyrwak, Płacznik 370, pod Frysztakiem Kobylska góra 358, z lew. brzegu wzgórza są płaskimi bezleśnymi garbami najznaczniejszy pod Ustrobną Wapionka 326, a pod Frysztakiem Łysa góra. Za Frysztakiem przedziera się rzeka ciaśniejszą doliną, tworząc wyłom w pasemkach ciągnących się w kierunku płd. wschodnim. Dno doliny wzn. 246 mt. Po za Frysztakiem zwraca się W. na wschód i płynie granicą Kobyla, Polanek, Jazowej, Cieszyny, Wiśniowej, Kalębiny, Kozłówka, przez Markuszowę, granicą Tutkowic, Dobrzechowa, Wysokiej, Gbisk i przez Strzyżów. Dolina od Strzyżowa do Frysztaka, szeroka miejscami do 2 1 2 klm. Dno jej pod Jazową wzn. 240 mt. , pod Strzyżowem 236 mt. Z praw. brzegu najwynioślejsza góra Grabiny 275, z lewego Kąt 373 mt. Wzgórza w ogóle bezleśne. Od Żarnowej zwraca się ku płn. i płynie przez Żarnową, Zaborów, granicą Nowej wsi. Dolina ciasna, najwyższe wzgórze po lew. brz. Glinik 412. od Czudca płynie na wschód do Babicy granicą Wyżnego, od Babicy płynie na płn. wschód granicą Kasiny, Lubeni, Siedlisk, Zarzyc, Lutoryża, Budziwoja, Pietraszówki Boguchwały, Drabinianki, Zwięczycy, dalej przez Drabiniankę, Rzeszów, przez Pobitnę, granicą Staromieścia, Załęża, przez Trzebowisko, Nową wieś, jej granicą, przez Terliczki, granicą Jasionki. Dolina roztwiera się dopiero od Babicy. Odtąd to coraz szersze występują wylewy i coraz większa potrzeba obwałowań. Dolina w Budziwoja wzn. 211 mt. , w Dębinie 208, pod Rzeszowem 209, w Staromieściu 201, w Łukawcu 196 mt. Z okalających wzgórz po lew. brzegu najwybitniejsza Babia góra, pasemko lesiste z kierunkiem płd. wsch. , ze szczytem wzn. 357 mt. ; po praw. brzegu najwyższy pagórek U dęba 342 mt. Odtąd pagórki rozstępują się, wysyłając ku rzece małe położyste garby, które tak sam W. jak i jego dopływy rozmywają otwierając obszerne kotliny. W. rozlewa się i tworzy odnogi. Od Łukawca płynie ku wschodowi, a od ujścia Mleczki zwraca się na północ i płynie tak do ujścia. Dąży on granicą Łukawca, Wólki pod lasem, Pogwizdowa, Medy ni łańcuckiej, i przez tę ostatnią. Czarną, granicą Woli bliższej małej, przez Dąbrówki, Wolę dal szą, Smolarzyny, Białobrzegi, Korniaktów, gra nicą Białobrzegów i Korniaktów, przez Budy łańcuckie, Świątoniowę, Gniewczynę, jej grani cą a Chodaczkowa, przez Wólkę malkowską Trynczę, Ubieszyn, granicą Głogowca i Dębna, przez Głogowiec i wreszcie na granicy Głogowca i Dębna uchodzi do Sanu. Dolina staje się tu obszernym łęgiem, wystawionym na wylewy; sta re łożysko rzeki, opuszczone, rozlewa się w błota i coraz bardziej wysycha. Osady ludzkie cofa ją się od brzegów na wyższe miejsca, chroniąc się przed zalewami. Dorzecze W. wąskie, nie posiada znacznych dopływów. Dopływy z lew. brzegu są Citowa z obszaru Biezdzadki, Moszczaniec, Polańska woda, Rzyczki, Połonik, Mo rawa z Taborem i Kompachą, Lubatówka z pot. Olszyny, Stawiska, Stara rzeka, Glinik, Stępina, Grodzisko, Pstrągowa, Wola, Lasowy, Mogielni ca, Zgłobieński pot. , Pozacha, Ryjak, Przybyszówka poniżej Rzeszowa, Czarna z Wesówką i Mrówką, Świrkowice z Golebką, Młynówka, Złotyński pot. Z praw. brzegu Izwor z Osławicą, Maszówką i Kalnicą, Pielnica z pot. Siedliska, Śmierdziączka, Marcinka, Głęboki, Berska, Rzepnik. Wysoka z Czarnym pot. , Brzezanka ze Stobnicą i Bonarówka, Stobnica z pot. Błottnym, Grudną i M. Krasną, z lew. brzegu zaś z praw. z Golcówką i Kobyłą, Gwożnica ze Sta wiskami, Rubenia, Strug. Ten powstaje z Ryjaku, do którego płynie Izwor, Piątkowa z To karnią i Muńkami, Mokloczka, Tatyna z Nieboro wem i Chmielnik, Głuchówka zbierająca wody ze Starego Wisłoka. Do niego płynie Sawa z pot. Granicznym, Mleczka z lew. brz. z Tar nawką, Hussowem, Markową, z praw. brz. z pot. Łęgi, Pantalowice, Rączyną, Zarzeczem, Chałupski pot. z Mirocińskim. St M. Wisłok Wielki, wś, w pow. sanockim, nad górnym biegiem Wisłoka, rozciąga się bardzo długą ulicą, w wąskiej dolinie rzeki. Wznies. opada z 541 mt. na płd. do 441 mt. na płn. W środku wsi, u spływu kilku potoków, wznies. wynosi 473 mt. npm. Dolinę otaczają od zachodu i wschodu lesiste działy, na zach. dział wód Jasiela, na wsch. Sanu. Szczyty działów sięgają ponad 640 mt. Pierwotnie były to dwie wsi, W. Górny na płd. i W. Niźny na płn. , lecz stanowią jednę gminę polityczną, każda jednak ma osobną cerkiew i osobną parafią gr. kat. Z nich dawniejszą była w W. Górnym, w W. Niżnym erygowana w r. 1752. Obie części razem liczą 323 dm. i 1988 mk. 1913 gr. kat. , 30 rz. kat. i 45 żydów, 1940 Rus. , 20 Pol. i 19 Niem. . Posiadłość tabularna dzieli się na trzy części 1a część Józ. Hantla ma ogółem 273 mr. , przewa

Wisłok Wielki

Wisłok