1248 Prandota, bisk. krakow. , zamienia dziesięeiuy z wsi Winiary, należące do dziekana san dom. , na dziesięciny ze wsi Ruszcza, pobierane przez rektora krzyżowców z Zagościa Kod. Ma łop. , I, 36. W polowie XV w. wś W. , w par. Zagość, własnośc królewska, miała 10 łan. km. , karczmę z rolą, zagr. z rola, z których dawano dziesięcinę, wartości 15 grzyw. , kościołowi w Zagościu. Był też łan duchowny i laka Długosz, L. B. , II, 375, 376. W r. 1579 wś królewska Wynary miała 8 os. , 4 łan. , 1 kom. , 2 ubog. Pawiński, Małop. , 210. 6. W. , dawniej W. Biskupie, wś, pow. miechowski, gm. i par. Pa łecznica, Wchodzi w skład majoratu rząd. Książnice ob. . W 1827 r. było 22 dm. , 137 mk. W dok. z r. 1250 wymieniono wś Vinare jako własność bisk. kujawskich Dok. Ulanow. , 187, 13. Wś tę, jako własność kościoła kujawskie go, zwracają, w r. 1335, po niesłusznem przywła szczeniu, wraz z innemi. Bracia szpitalni niemiec cy z Lubiszewa na Pomorzu. Zapewne drogą zamiany przeszła na własność biskupów krakow skich. W połowie XV w. wś ta, własność bisku pa krakowskiego, miała 9 łan. km. , 3 zagr. , od których dziesięcina szła dla bisk. krakow. w na turze 30 miar pszenicy, 30 jęczmienia, 30 owsa Długosz, L. B. , II, 77. Według reg. pob. pow. krakowskiego z r. 1581 wś W. Biskupie miała 6 łan. km. , 1 kom. z byd. , 4 kom. bez byd. Pa wiński, Małop. , 14, 441. 7. W. , folw. i wś włośc. nad rz. Wisłą, pow. płocki, gm, Brwilno, par. Płock odl. 1 w. , ma 5 dm. , 21 mk. , 152 mr. Rzeczka Brzeźnica, uchodząca tu do Wisły, odgranicza obszar W. od obszaru miasta Płocka. W r. 1827 było 12 dm. , 69 mk. Ob. Maszewo. Według reg. pob. pow. płockiego z r. 1578, by ło tu zagr. 3, rybaków 4, zagr. z rolą 9 Pawiń ski, Mazowsze, 3. 8. W. , w par. Zuzel dziś pow. ostrowski, według reg. pob. pow. nurskie go z r. 1578 miały wraz z Pentkowem łan. 13 1 4 Pawiński, Mazowsze, 398. Będzie to za pewne wieś nosząca dziś nazwę PętkowoWy miarowo. Br. Ch. Winiary, wś, pow. wielicki, na lew. brzegu Raby, u ujścia do niej pot. Krzyworzeki al. Niżowej, w równinie podnoszącej się ku płd. w lesiste wzgórza. Par. rzym. kat. w Dziekanowicach. Przez obszar wsi prowadzi gościniec z Gdowa do Bochni. Wraz z obszarem więk. pos. liczą W. 88 dm. i 516 mk. 244 męz. , 272 kob. rzym. kat. Pos. więk. Wikt. br. Lipowskiej wynosi 333 mr. roli, 23 mr. łąk, 3 mr. ogr. , 104 mr. pastw. , 316 mr. lasu, 1 mr. nieuż. i 3 mr. 411 sąż. parcel budowlanych; pos. mn. 483 mr. roli, 104 mr. łąk, 143 mr. pastw. i 117 lasu. Za Długosza była ta wieś królewską L. B. , I, 216, z 11 łanami km. Trzymali ją imieniem króla ibid. , II, 113 Stan. i Jan Marszałkowicze h. Zadora. Dziesięciny, wartości do 10 grzyw. , płacono klasztorowi w Mogile, z predium zaś oddawano dziesięciny, wartości 5 grzyw. , altaryście Wniebowzięcia w katedrze krak. W 1581 Pawiński, Małop. , 51 trzymał tę wieś Sziraczki, miała 10 półłan. km. , 7 zagr. z rolą, 1 kom. z byd. , 1 kom, bez bydła i karczmę na półłanku. Graniczy na wsch. z Falkowicami i częścią Kunie, na płn. z Niżową a na zach. z Dziekanowicami. Odl. 5 klm. od Gdowa na zachód. Mac. Winiary 1. w dok. Winare, Winari, Vinar, Vygnare, Villa Winitorum, wś i wyb. , pow. po znański, tuż pod Poznaniem, szkoła kat. i ewang. w miejscu, par. , sąd, okr. komis. w Poznaniu. Wś ma 97 dm. , 779 ha obszaru, 2034 mk. 1248 katol. , 9 żyd. , z resztą ewang. . Na gruntach wsi zbudowaną została cytadela poznańska, fort Wi niary al. Kernwerk. Mieszkańcy musieli się od r. 1828 pobudować w dalszej stronie nad szosą pozn. obornicką. Wś W. należy wraz z Boninem do włości, nadanych miastu przywilejem lokacyjnym. Nazwisko otrzymała podobno od winnic książęcych, które się znajdowały prawdopodobnie na stokach wysokiego brz. doliny Warty. R. 1283 daje Prze mysław II częśó swoją W. Bartłomiejowi z Po znania za Źabikowo. R. 1296 posiadały dominikanki ogród czy winnicę na W. R. 1344 wystę puje niejaki Kyrstanus z W. , magister pannicidorum. W 1372 r. zwraca królowa Elżbieta Po znaniowi W. , zabrane przez króla Kazimierza, co król Władysław potwierdza r. 1388. R. 1284 Przemysław II nadał osadzonym przez siebie w Gnieźnie klaryskom częśó W. i uwalniając mieszkańców wsi od ciężarów krajowych, tudzież od juryzdykcyi świeckiej, pozwolił osadzać wś na prawie niem. Podobny przywilej nadał r. 1295 dla W. i innych posiadłości klasztornych. Oba nadania potwierdziła królowa Elżbieta r, 1372. Z W. pochodzi Piotr Winiarczyk, które mu Przemysław II r. 1289 za wyświadczone usługi pozwala osadzać posiadłości na prawie niem. W r. 1613 były W. jeszcze w posiadaniu klarysek, w r. 1793 w posiadaniu franciszkanek. W r. 1523 dawali kmiecie po 2 kor. żyta za meszne. We wsi tej wydał Ludwik, król węgier ski, w r. 1372 przywilej, uwalniający miasto Po znań od opłaty ceł. Przypuszczają, ze był tam dwór królewski, wystawiony przez Kazimierza W. Siedziało tu kilkunastu kmieci i zagrodni ków, którzy miastu czynsz opłacali, a oprócz te go zaciąg odrabiali do Sałasza i Bonina. Opodal od W. istniało w XV i XVI w. sołectwo Bonin, które miasto w r. 1549 kupiło od Stanisława Ko koszki. W. należą do wsi, które dziś miasto Po znań zaopatrują w warzywa, owoce i t. p. 2. W. , wś i huby pod Gnieznem, z parafią w Gnie źnie u św. Michała, ma 21 dm. , 426 ha, 292 mk. 264 katol. . Wł. Łeb. Winiary, niem. Weingasse, wś, pow. prądnicki, par. kat. i ew. Głogowa Górna. W r. 1885 było 124 ha, 74 dm. , 480 mk. 1 ew. . Winiatyńce z Wygodą, wś, pow. zaleszczy

Winiary

Winiary

Winiatyńce