rossieński, w 1 okr. pol. , gm. i par. Kroże, o 33 w. od Rossień. Wiłajnie, folw. nad Niewiażą; , pow. kowieński, w 3 okr. pol. , o 52 w. od Kowna, w 1859 r. 25 mk. , młyn wodny. Wiłańce, dwór, pow. nowoaleksandrowski, w 5 okr. pol. , o 76 w. od Nowoaleksandrowska. Wiłbeł, zaśc, pow nowoaleksandrowski, w 4 okr. pol. , o 72 w. od Nowoaleksandrowska. Wiłduny, wś, pow. poniewieski, w 3 okr. poL, o 30 w. od Poniewieźa. Wiłejki 1. folw. dóbr Gruździe, pow. szawelski. 2. W. , ob. Wilejki. Wiłejkiszki 1. okolica szlach. , pow. trocki, w 2 okr. pol. , par. Dorsuniszki, o 46 w. od Trok, 3 dm. , 40 mk. 31 katol. , 9 żydów. W r. 1850 posiadali tu czyści Dulski, Ostromęcki, Sokołowski, w ogóle 23 dzids. 2. W. , zaśc, pow. kowieński, w 4 okr. pol. , gm. Janów, należy do dóbr Marywil, Szwojnickich. W spisie urzęd. niepodany. 3. W. , wś, pow. rossieński, par. Lale, własność Topolskich w 1860 r. . Wiłka, rzeczka, w gub. kowieńskiej, prawy dopływ Minii. Wiłkagirys, wś, pow. poniewieski, w 3 okr. poL, o 37 w. od Poniewieźa. Wiłkajcie, wś, pow. telszewski, w 4 okr. pol. , gm. Bernatowo, o 15 w. od Telsz. Wlośc Konczus ma tu 45 dzies. 2 lasu, Janusz 49 dzies. Wiłkakalnis, dwór, pow. poniewieski, w 4 okr. poL, o 56 w. od Poniewieźa. Wiłkamergie litew. , ob. Wiłkomierz. Wiłkańce 1. dwór, pow. szawelski, w 3 okr. pol. , gm. Krupie, własność Kotowiczów, ma 368 dzies. 199 lasu, 12 nieuż. . 2. W. , wś, pow. wiłkomierski, w 2 okr. pol. . gm. Rogowo; włośc Mińcia ma tu 40 dzies. 10 lasu, 2 nieuż. . Wiłkas lit. , znaczy wilk. Wiłkas, wś, pow. sejneński, gm. i par. Lejpuny, odl. od Sejn 42 w. , ma 8 toi. , 53 mk. Wiłkiewicze, jezioro, w pow. trockim, pod zaśc Jankowicze. Wiłkiszki 1. wś, pow. trocki, w 1 okr. poL, gm. Jewie o 3 w. , okr. wiejski Pasieki, 27 dusz rewiz. ; należy do dóbr Dębina, dawniej Seweryna Romera, następnie hr. Tyszkiewiczów. 2. W. , ob. Wilkiszki. Wiłkmergie litew. , ob. Wiłkomierz. Wiłkoblaudziszki, wś skarbowa, pow. nowoaleksandrowski, w 1 okr. pol. , par. Tauroginy, o 49 w. od Nowoaleksandrowska. Nadana rodzinie Pruszaków, poczem przeszła na skarb, dziś rozkolonizowana. Wiłkobole, jezioro, w dobrach t. n. , w pow. wyłkowyskim, ma 20 mr. obszaru. Wody jego odpływają, do jez. Zelwa. Wiłkobole, niekiedy Wiłkobole, wś i folw. , pow. wyłkowyski, gm. i par. Bartniki, odl. od Wyłkowyszek 22 w. , ma 5 dm. , 49 mk. Dobra Wiłkobole składały się w r. 1885 z folw. W. z attyn. Torfienica i Nowosady, rozl. mr. 1238 folw. W. z Torfienicą gr. or. i ogr. mr. 645, łąk mr. 100, pastw. mr. 143, nieuż. mr. 41; bud. mur. 13, drew. 9; płodozm. 12pol. ; folw. Nowosady gr. or. i ogr. mr. 150, łąk mr. 88, pastw. mr. 8, lasu mr. 59, nieuż. mr. 3; bud. mur. 2, drew. 4; płodozm. 5pol. , las nieurządzony, pokłady torfu. Wś W. os. 20, mr. 42. Wiłkobruki al. Wiłkobrukie, wś skarbowa nad rz. Świętą, pow. wiłkomierski, w 4 okr. poL, gm. i par. Wiżuny, o 62 w. od Wiłkomierza. Wiłokalnis al. Wilkokalnie, zaśc, pow. święciański, w 2 okr. pol. , gm. Łabonary o 6 w. , okr. wiejski i dobra, Jałowieckich, Syłguciszki Syłgutyszki, o 37 w. od Święcian, 1 dm. , 8 mk. katol. w 1865 r. 5 dusz rewiz. . Wiłkoksznia, zaśc nad rz. Strawą, , pow. trocki, w 2 okr. pol. , gm. Sumieliszki o 7 w. , okr. wiejski Bogdanańce, o 15 w. od Trok, 1 dm. , 13 mk. katol. ; należy do dóbr skarbowych Grynapol, dawniej Seweryna Romera. Wiłkokuk, często Wilkokuk, jezioro przy wsi t. n. , w pow. sejneńskim, o 1 w. na zach. od jez. Zelwa, o 2 w. na płd. od jez. Pomorze; brzegi przeważnie niskie i lesiste. Jezioro to, w dawnej puszczy Perełomskiej, było własnością Chodkiewicza, kraj czego J. Kr. Mci Rewizya puszcz z r. 1559. Wiłkokuk, wś i os. leś. , pow. sejneński, gm. Pokrowsk, par. Berżniki, odl. od Sejn 13 w. ; wś ma 6 dm. , 46 mk. ; os. leś. 1 dm. , 2 mk. W 1827 r. było 2 dm. , 40 mk. Wiłkoliszki, wś, pow. telszewski, w 4 okr. poL, o 26 w. od Telsz. Wiłkotówka, Wiłkowawka, wś, pow. poniewieski, w 3 okr. pol. , gm. Pompiany, o 21 w. od Poniewieża. Ciemnołońscy mają tu 19 1 2 dzies. 2 nieuż. . Wiłkomierz, mylnie Wilkomierz, litew. Wiłkamergie, Wiłkmergie wiłkaswilk, mergadziew czyna, córka, w kronikach krzyżackich Vilkemirgen, łac. Vilcomiria. mto powiat. gub. kowieńskiej, położone na pr. brz. rz. Świętej, przy ujściu strum. Sokołówki i Wiłkomierki, pod 56 15 18 płn. szer. a 42 26 wsch. dług. , odl. o 66 w. na płn. wsch. od Kowna, przy tr. poczt. kowieńskodyneburskim. Śród rozleglej piaszczystej równiny położone, w 1891 r. miało 126 dm. murowanych a 1025 drewn. i 16448 mk. 8788 męż. i 7660 kob. , w tej liczbie według stanów 7 osób stanu duchow. , 177 szlachty, 81 kupców i obyw. honor. , 14783 mieszczan, 1398 stanu wojskowego i 2 cudzoziemców, podług wyznań zaś 2117 prawosł. 1645 męż. , 15 jednowierców, 746 rozkoln. , 2707 kat. , 42 ew. augsb. , 8 ewang. reform. , 10810 żydów, 3 mahomet. W 1890 r. urodziło się 419 dzieci, zmar

Wiłajnie

Wiłajnie

Wiłańce

Wiłbeł

Wiłduny

Wiłejki

Wiłejkiszki

Wiłka

Wiłkagirys

Wiłkajcie

Wiłkakalnis

Wiłkamergie

Wiłkańce

Wiłkas

Wiłkiewicze

Wiłkiszki

Wiłkmergie

Wiłkoblaudziszki

Wiłkobole

Wiłkobruki

Wiłokalnis

Wiłkoksznia

Wiłkokuk

Wiłkoliszki

Wiłkotówka

Wiłkomierz