mańskogotyckim mauzoleum hr. Przezdzieckich, zbudowane przez Wernera z Wiednia, zawierające Anioła zmartwychwstania, wykutego z marmuru. Dawny kościołek św. Barbary, pospołu z nową kaplicą, służy za dom przedpogrzebowy. Na cmentarzu umieszczono 14 stacyi Męki Pańskiej z płaskorzeźbami polichromicznemi z Namouru. Mur dawnego cmentarza mieści wiele tablic pamiątkowych. Kościół św. Augustyna przy ul. Dzielnej, Na gruncie ofiarowanym przez Józefa Mikuckiego, z zapisu Augustowej hr. Potockiej, rozpoczęto w r. 1891 budowę tej świątyni; kamień węgielny położył arcybiskup warszawski ks. Popiel 20 października 1892. Nowy a wielki kośoiół, wznoszony podług planów Józefa Hussa, uzupełnionych przez Edwarda Cichockiego, będzie w stylu romańskim, z cegły bez tynku, o jednej wieży. Kościół N. M. P. Loretańskiej na Pradze, ob. Praga. Obecnie na Pradze, podług planu Józefa Dziekońskiego, wznoszą ze składek kościól św. Floryana i Michała, Będzie to obszerna świątynia w stylu ostrołukowym, o trzech nawach. z dwiema wieżami. Kościół ewangelickoaugsburski przy ul. Królewskiej. W posesyi poselstwa duńskiego, w r. 1767 urządzili ewangelicy augsburscy drewniany dom modlitwy, a zagrzewani przez kaznodzieję Scheidenmantel a, nabyli całą posesye, aby świątynię wymurować. Bankier Tepper wyjednał pozwolenie Stanisława Augusta d. 15 stycznia 1777 r. ; plany sporządził Szymon Bogumił Zug. Rozpoczęto budowę 24 kwietnia 1777, kamień węgielny położono 4 maja 1778, wreszcie uwieńczono szczyt krzyżem 2 lipca 1779 r. Kościół ma kształt rotundy o cztereoh przystawach, ze czterema kolumnami doryckiemi u wejścia, z wielką kopułą, na której wznosi się okrążona galeryjką latarnia. Wewnątrz dwa piętra z galeryami o kolumnach jońskich i toskańskich. W ołtarzu wielkim obraz Bogumiła Sohiffnera Chrystus w ogrójcu. Kościół ewangelickoreformowany przy ul. Leszno rozpoczęto budować w r. 1864, na gruntach niegdyś Działyńskich, kupionych w r. 1777, gdzie też mieściła się kaplica kalwińska. Uroczystość otwarcia i poświęcenia odbyła się d. 24 października 1880 r. Ukończono budowę w r. 1882, podług planów Adolfa Löwe go. Jest to świątynia w etylu ściśle gotyckim, ze wspaniałą wieżą śpiczastą na froncie, z ostrołukowemi sklepieniami i oknami. Skromny wewnątrz, posiada ambonę dębową, podług rysunku K. Wojciechowskiego. Synagoga na Tłómackiem stanęła na gruntach, kupionych ze składek w r. 1872. Zbudowano ją w r. 1877 podług planu Leandra Marconi ego, w stylu Odrodzenia niemieckiego, z kopułą w kształcie korony. W artystycznie urządzonem wnętrzu, w arce za zasłoną przechowywane są starożytne rodały. Kościoły nieistniejące. Sw. Jerzego przy ul. św, Jerskiej. Aleksander biskup płocki, w połowie XII w. miał sprowadzić do Czerwińska zakonników św. Augustyna, zwanych Kanonikami Regularnymi laterańskimi; to pewne, że w r. 1155 mieli już tam klasztor i włości, bo z tej daty jest nadanie papieża Adryana. Nadania ich opactwa potwierdził Konrad mazowiecki 1222 r. Kiedy byli sprowadzeni do Warszawy, nie wiemy; w wizytach, przez opatów odbywanych, miały być wzmianki że kaplica istniała już w r. 1133. Z dokumentów wiemy że w r. 1326 mieli już tu swój klasztor, ,extra muros, a w r. 1336 i kościół. W r. 1450 nadano mu ogrody za miastem na Koziej ulicy, oraz wsie Młotkowo i Borzęcin wraz z kościołem parafialnym. Z potwierdzenia tego nadania w r. 1454 widać, że kośoiół św. Jerzego był na nowo zbudowany i erygowany. Do 1579 r. istniała przy kościele szkoła parafialna. Na sejmie 1768 r. poddano probostwo św. Jurskie kollacyi i patronatowi królewskiemu. W r. 1783 kazał tam wymowny kanonik de Fiaselli. Za Ks. Warszawskiego w klasztorze obozowali Francuzi. W r. 1818 arcybiskup Malczewski skasował kościół i klasztór, a w r. 1819 wyniesiono z niego sprzęty. Pozostałe mury kościelne w r. 1823 nabyli Evansowie i w r. 1824 umieścili tam fabrykę machin która po dziś dzień istnieje. Z ocalałych resztek świątyni widać, że styl romański kojarzył się w niej z ostrołukiem, źe była nietynkowana i posiadała wieżę przy presbiteryum. Kościół Ujazdowski wznosił się pierwotnie na Solcu, parafia uposażona była dziesięcinami z Czerniakowa, Jazdowa i Solca; z utworzeniem kolegiaty iw. Jana, został do niej przyłączony. Zrujnowany przez powódź 1493 r. , w r. 1594 zostałprzeniesiony do Ujazdowa, pamiątką zaś pierwotnej świątyni jest statua św. Barbary na Solcu. Przrniesiony kościół, z drzewa zbudowany, stał przy końcu alei, potem Nr 1719, tuż przy późniejszym Belwederze. Arcybiskup Malczewski w r. 1818 skasował parafię Ujazdowską, przenosząc nabożeństwo do ks. Trynitarzy na Solec, Rząd kupił kościół, oraz probostwo Nr 1716, 1717 i 1718 i ze względu na starość drewnianej budowy, oddał ją na rozebranie w d. 14 lipca 1818 r. Kościół św. Trójcy stał przy ul. Długiej, wprost Bielańskiej, bokiem do Nalewek. W r. 1464 wznosiła się już tam kaplica drewniana, ufundowana przez ulotni

Warszawa