Wikry, pow. lubawski, ob. Lipinki t. V, 263. Wiksin, wś i folw. , pow. ciechanowski, gm. i par. Grudusk, odl, o 23 w. od Ciechanowa, ma 11 dm. , 121 mk. W r. 1827 było 10 dm. , 70 mk. W r. 1885 folw. W. , oddzielony w r. 1859 od dóbr Grudusk, rozl. mr. 355 gr. orn. i ogr. mr. 291, łąk mr. 20, lasu mr. 36, nieuż. mr. 8; bud. mur. 2, drew. 9; płodozm. 10pol. Wś W. os. 21, mr. 69. Wiksnieryszki, dobra, pow. szawelski, w 2 okr. pol. , gm. Tryszki, o 57 w. od Szawel. Wiktopol, folw. nad stawem, pow. wileński, w 3 okr. poL, o 56 w. od Wilna, 1 dm. , 13 mk. katol. Wiktor, os. młyń. , pow. kolski, gm. i par. Chełmno, wchodziła w skład dóbr Chełmno. W 1827 r. było 2 dm. , 13 mk. Wiktoriany, ob. Wiktorzany. Wiktorka, strumień łączący się z rzeką, Żyrnówką. , w pow. wiłkomierskim, ob. Pobojsk. Wiktorka, os. , pow. miechowski, gm. Rzerzuśnia, par. Gołcza. Wiktorów 1. folw. dóbr Czarna, w pow. radzymińskim, ma 62 mk. , 182 mr. 2. W. , wś, pow. nieszawski, gm. Bądkowo, par. Zbrachlin, ma 18 os. , 312 mr. Należała do dóbr Niszczewy. 3. W. , os. młyń. , pow. włocławski, gm. Piaski, młyn wodny. 4. W. , folw. dóbr Brudzew, w pow. kolskim, ma 1 dm. , 10 mk. 5. W. , pow. sieradzki, gm. Dzierzązna, ob. Józefów 29. 6. W. , wś i folw. , pow. łódzki, gm. Lućmierz, par. Zgierz. Wś 5 dm. , 81 mk. , 29 mr. włośc; folw. 2 dm. , 11 mk. , 188 mr. dwors. Wchodził w skład dóbr Lućmierz. 7. W. , folw. , pow. słupecki, gm. i par. Ostrowite, odl. od Słupcy 14 w. , ma 2 dm. , 20 mk. 8. W. , folw. dóbr Krzepocin, pow. łęczycki, gm. Tkaczew. 9. W. , os. , pow. sieradzki, gm. Wojsławice, par. Korczew, odl 10 w. od Sieradza. 3 dm. , 13 mk. W 1827 r. było 2 dm. , 20 mk. 10. W. , wś i folw. , pow. wieluński, gm. Naramnice, par. Biała, odl. 10 w. od Wielunia, o 5 w. od Lututowa, ma kościołek filialny, 20 dm. , 119 mk. Niegdyś własnośc Jaksów Żeromskich h. Gryff, obecnie Biernackich. W r. 1827 było 24 dm. , 124 mk, W r. 1874 folw. W. rozl. mr. 490 gr. orn. i ogr. mr. 454, łąk mr. 13, pastw. mr, 5, nieuż. mr. 18; bud. drew. 9, wiatrak. Wś W. os. 19, mr. 128. Wś ta istniała już w XV w. 1 była gniazdem Witkowskich h. Gryff lub Jastrzębiec. Rodzina ta zapewne już w XV w. wzniosła tu kaplicę p. w. św. Zygmunta, którą Lib. Ben. Łaskiego zwie już starodawną. Odpusty na uroczystości św. Zygmunta i Walentyna sprowadzały tu tłumy ludu. Składano liczne ofiary, idące przeważnie na korzyść szlachty i kmieci opiekujących się kaplicą. Wizytator wymógł przyznanie się winnych do 20 grzyw. , które kazał złożyć im do skarbonki i oddać na przechowanie oficyałowi wieluńskiemu. W kaplicy tej wzniósł trzy nowe ołtarze dziedzic wsi Marcin Zaręba Łaski, L. B. , II, 155. Według reg. pob. pow. wieluńskiego z r. 1552 wś W. , w par. Bia ła, własność Kosmidrów, miała 4 os. , 1 1 2 łanu Pawiński, Wielkop. , II, 297. 11. W. , wś i folw. , pow. stopnicki, gm. Grabki, par. Szydłów. Wś ma 5 os. , 55 mr. ; folw. ma 695 mr. , należy do dóbr Grabki. W r. 1827 było 5 dm. , 33 mk. 12. W. , folw. dóbr Gnojno, w pow. stopnickim. 13. W. , os. leśna, pow. ostrołęcki, odl. 2 mile od Wyszkowa, przy drodze bitej do Ostrowia. Tu mieszka podleśny straży Białebłoto, leśni ctwa rządowego Udrzyn. 14. W. , ob. Wikto rowo. Br. Ch. Wiktorów Górny i Dolny, wś, pow. stani sławowski, 18 klm. na płn. zach. od Stanisławo wa, 13 klm. na płn. zach. od Halicza sąd pow. i urz. poczt. . Na płn. zach. leżą Bryń, Sapa hów i Komarów, na płn. wsch. Kryłos, na płd. wsch. Sielec i Ciężów, na płd. zach. Wysoczan ka. Płn. zach. krawędź obszaru przepływa Łu kiew, dopływ Dniestru, tworząca w kilku miej scach granicę. Środkiem obszaru płynie pot. Łukawiec, prawoboczny dopływ Łukwi. Zabu dowania wsi leżą w dolinie Łukawca. Wzn. ob szaru na płd. krańcu sięga 366 mt. W dolinie Łukowca 284 mt. , w dolinie Łukwi 271 mt. Płd, wsch. część obszaru lesista. Własn. więk. ma roli orn. 229, łąk i ogr. 252, pastw. 40, lasu 200 mr. ; wł. mn. roli orn. 1448, łąk i ogr. 1469, pastw. 591 mr. W r. 1880 było 380 dm. , 1700 mk. w gm. ; 11 dm. , 91 mk. na obsz. dwors. 1692 gr. kat. , 32 rz. kat. , 67 izr. ; 1690 Rus. , 32 Pol. , 67 Niem. . Par. rzym. kat. w Haliczu, par. gr. kat. w Wiktorowie Górnym, dek. halicki. Cerkiew jest w Wiktorowie Górnym i Dolnym. Wieś ma szkołę. Na obszarze gorzelnia i młyn. Za czasów Rzpltej należała wieś do dóbr kor. , ststwa halickiego. Po zajęciu Galicyi nabył ją w r. 1812 Stanisław Broniewski za 55050 złr. Pod względem geologicznym badał okolicę prof. Łomnicki zob. Kosmos, t. VI, Lwów, 1881, str. 184. W pobliżu wsi znajdują się jaskinie, do tąd należycie niezbadane Szarłowski Stanisła wów i pow. stanisławowski, Stanisławów, 1887, str. 355. Lu. Dz. Wiktorowa Słoboda al. Wiktorówką, wś, pow. bobrujski, w 1 okr. pol. , o 31 w. od Bo brujska, ob. SłobodaWiktorowa. A. Jel. Wiktorówek, folw. , pow. wieluński, gm. Sokolniki, par. Walichnowy, odl. od Wielunia 13 w. , ma 1 dm. , 13 mk. Wiktorowice, wś i folw. , pow. miechowski, gm. Luborzyca, par. Więcławice. Folw. poduchowny, mający 187 mr. , nabyty został na licytacyi za 12253 rs. W 1827 r. było 11 dm. , 70 mk. , par. Czulice. Według Długosza wś tę nabył dla klasztoru w Mogile, za 300 grzyw. , opat Petrus Lipko r. 1376 wraz ze wsią Rybitwy. Wikry Wikry Wiksin Wiksnieryszki Wiktopol Wiktor Wiktoriany Wiktorka Wiktorów Wiktorowa Słoboda Wiktorówek Wiktorowice