czkowa. Powierzchnia wznosi się przy dworze do 107, 8 mt. npm. Inne punkty sięgają do 99, 3 i 106 1077 mt npm. , na płd. wscho dzie pochyla się powierzchnia przy Żabiaku do 95, 7 mt. Ztąd o 1100 kroków w tym samym Merankii, przy odpływie jeziora Rogowskie go do jez. Izdebna, wzn. 92, 7 a o kilkaset kro ków na pld. od Żabiaka pagórek wzn. 101, 4 mt. Sieć drobnych zbiorników wód, z których wschodnie odpływają do jez. Wolskiego, a zach. do południowej części jez. Tonowskiego, należą cego do Skórek, stanowią płn. granicę od Tono wa. Inne podobne zbiorniki nie mają odpływu. Na wschodzie sięga obszar W. do zach. brzegu jezior Wolskiego i Izdebna, na płd. do jez. Ro gowskiego i do rz. Wełny, a na zach. do wsch. brzegu jeziora, należącego do Skórek. Przy od pływie jeziora Izdebno do Rogowskiego znajdują się znaczne pokłady torfu. Przysiołek Żabiak stoi o 1600 kroków na płd. wschód od dworu, przy drodze do Rogowa, do której o 900 kroków dalej spływa drożyna z Izdebna. Lasy, ciągnące się niegdyś ku północy aż pod Świątkowo, znikły w znacznej części. Jakiś W. był r. 1247 ró wnocześnie z Jelitowem nadany kościołowi po znańskiemu. Opisywany tu W. pojawia się do piero r. 1300. Arcyb. Jarosław zakładając i uposażając w katedrze gnieźnieńskiej altaryą p. w. P. Maryi i św. Stanisława, przekazał jej, między innemi, dziesięcinę stołowa z W. , które teź wspominane jest r. 1363 przy sposobności uposażenia dziesięciną z Chwalibogów altaryi św. Mikołaja, założonej przez Frączka z Cerekwicy, późniejszego cześnika kaliskiego. W r. 1415 Mi chał, pleban w Izdebnie, układał się o dziesięci ny wiewiórczyńskie z Sędziwojem, dziedzicem poblizkich Skórek. Pleban w Izdebnie pobierał dziesięcinę snopową z ról dziedzicznych na W. ; kmiecie płacili zamiast kolędy po groszu z ka żdego łanu a zagrodnicy po pół grosza. Między r. 1577 i 1620 były tu 3 ślady os. , rybak, kmiec i 1 zagr. Około r. 1793 posiadał tę majętność Sulerzycki, później Łubieński, Kunowski i a w końcu Niemiec. Par. w Izdebnie. W. ma 542 ha obszaru 418 roli, 15 łąk, 24 pastw. , 44 lasu, 6 nieuż. , 4 wody, tudzież gorzelnię i cegielnię. W końcu r. 1885 było tu 9 dym. i 183 mk. 158 kat. , 25 prot. . Na przys. Żabiak przypadał 1 dm. , 6 mk. Wł. Ł. Wiewiórka, wś i folw. , pow. wieluński, gm. Bolesławiec, par. Wójcin, odl. od Wielunia 23 w. ; wś ma 16 dm. , 146 mk. ; folw. 1 dm. , 8 mk. W r. 1827 było 12 dm. , 83 mk. Powstała na obszarze dóbr Chróścin. Wiewiórka, pow. lidzki, ob. Wawerka. Wiewiórka, wś, pow. pilzneński, w równinie, u źródeł pot. Wolskiego, uchodzącego wraz z pot. , Grabiny z lew. brz. do Wisłoki. Przez wś prowadzi gościniec z Dębicy do Zassowa odl. 3 klm. . Najbliższa stacya dr, źel. w Czarny, odl. 9 klm. Wznies. obszaru sięga 252 mt. Par. rzkat. w Zassowie. Jest to duża wś, licząca wraz z obszarem dwors. 228 dm. i 1194 mk. , 1125 rz. kat. , 28 prot. i 41 izrael. Par. tabularna ma 111 mr. roli, 7 mr, łąk, 13 mr. ogr. , 4 mr. past. , 1 mr, nieuż. i 1 mr. 301 sąż. parcel bud. ; pos. mn. 1442 mr. roli, 112 mr. łąk i 115 mr. pastw. Za Długosza otrzymał tę wieś Stanisław Tęczyń ski za zoną L. B. , I, 15, II, 259; miała wów czas 40 lan. km. a 3 lany zamieniono na folwark. W 1508 Pawiń. , Małop. , 466 Wyewyorka, Borowa, Jazwyny, Mokre, Zassów, Nagoszyn, Korzeniów i Wolyca, Barbary z Rożnowa, kaszt. krak. , zapłaciły poboru 34 grzyw. 26 gr. W r. 1535 Jan Tarnowski płacił tu od 46 kmieci na łanach niewymiernych, o różnych czynszach, karczmy płacącej 4 grzywny i 2 młynów. Czynsz wynosił 15 grzyw. 6 gr. , 76 korcy owsa, prócz tego dawano jaja, koguty. Zagrodników do po sług było 8, znajdowało się 4 sadzawki, dwór i predium. W 1581 podaje spis poborów ibid, 247 liczbę 46 kmieci, 8 1 4 łanów, 1 zagr. , 3 kom. z bydłem, 5 bez bydła i 3 rzemieśl. wiejskich. Było to ulubione miejsce pobytu wiel kiego hetmana kor. i kaszt. krak. , który w tutej szym dworze 16 maja 1561 zeszedł ze świata, licząc 73 lat. Po jego śmierci przeszła W. na córkę Zofią, która wniosła W. w dom ks. Ostrog skich. Książęta przebywali również często w W. jako teź i ich spadkobiercy ks. Zasławcy, po których dziedziczyli ją ks. Sanguszkowie. Do piero w 1775 wdowa po ks. Januszu, marszałku w. lit. , poślubiła Rogalińskiego Baliński, Star. PoL, 487, po której to rodzinie posiadał W. Wi ktor Zbyszewski a teraz dr. Fr. Sędzielowski. W. graniczy na pln. z Zassowem i Mokrem, na wsch. z Nagoszynem, Górą Motyczną, na płd. z Wielką Wolą a na zach. z Różą. Mac. Wiewiórka, niem. Susannenthal, wś, w Pomezani, pow. suski, st. p. Rudzicz, par. kat. Iława; 100 ha 84 roli orn. , 10 łąk, 18 dm. , 32 dym. , 144 mk. , U kat. , 133 ew. Wiewiórka, niem. Benjaminsthal, wś, pow. sycowski, niedaleko Międzyboru, par. kat. i ew. Mittelwalde, ma 19 ha, 19 dm. , 129 mk. 25 katol. . Wiewiórki, niem. Wietworken, dok. Weburg, Weeburg, Weberg, Weborg, Wiewiork, wś, leśn. i kol, , pow. grudziądzki, st. poczt. i szkoła ew. w miejscu, par. kat. Błędowo, 957 ha 829 roli orn. , 61 łąk, 5 lasu; 1885 r. 92 dm. , 103 dym. , 774 mk. , 125 kat. , 649 ew. R. 1891 powzięto zamiar założenia tu cukrowni. Na obszarze wsi znaleziono w torfie toporek z gnejsu ob. Objaśn. do mapy Ossowskiego, str. 99, a w r. 1892 przy kopaniu kamieni fundamenta jakieś wieży starożytnej i naczynie z 5 szelągami krzyżackiemi. Za czasów zakonu należały W. do komturstwa pokrzywnickiego. R. 1339 nadaje wójt rogoziński Fryderyk v. Spira Piotrowi 4 włóki sołeckie

Wiewiórka

Wiewiórka

Wiewiórki