lino Rudominów. 2. W. , Weszna, wś i folw. nad rz. Styr, pow. piński, na Zarzeczu, w 3 okr. pol. płotnickim, gm, Raczysk, odl. od Pińska droga wodna przeszło 5 mil, suchą 10 mil. Wś ma 11 osad, 48 mk. ; cerkiewkę mogilną; folw. , własność dawniej Rymontów, teraz Fiedorowiczów, 266 dzies. Miejscowość poleska, łak obfitość, rybołówstwo. W. była królewszczyzną i są o niej wzmianki w dokumen. z XVI w. , gdy zo stawała z całem ks. pińskim we władaniu królo wej Bony oh. Pisc. kn. pinsk. i kleck. kn. , str. 221, 238, 317 i 318. A. Jel. Wiesznie, jezioro, w pow. wilejskim, pod folw. Karolin i wsią Szantyrowszczyzna. Wiesznowoje, wś, pow. lepelski, należy wraz ze wsią Piotrowskie Pietrowskoje do Wacława Dziedziela. Wieszowa, niem. Wieschowa, wś i dobra, pow. tarnowicki, par. kat. w miejscu, ew. Tarnowice. W r. 1885 dobra miały 1185 ha, 10 dm. , 231 mk. 4 ew. ; wś 435 ha, 174 dm. , 1748 mk. Kościół par. kat. i szkoła kat. Kopalnie galmanu, rudy żelaznej. Wypalanie wapna. Par. W. , dek. pyskowickiego, 1869 r. miała 3030 katol, 24 ewang. , 41 izr. Wiesztorty, wś, pow. wilejski, w 3 okr. pol. , gm. Mańkowicze o 7 w. , okr. wiejski i dobra Tyzenbauzów Smycz, 32 dusz rewiz. Wieszwiany 1. żmujdzkie Wyszwienaj, mko skarbowe nad rz. Judrą, pow. telszewski, w 1 okr. pol. , gm. Gadonów, o 7 w. na płd. wsch. od Telsz, w 1859 r. miało 38 dm. , 376 mk. , ko ściół katol. , p. wez. św. Trójcy, z drzewa wznie siony w 1758 r. przez Piłsudzkiego, filialny tel szewski. Podług spisów podskarbińskich z 1569 r. W. należały do dóbr stołowych królewskich, następnie przemienione na sstwo al. ciwunostwo niegrodowe wieszwiańskie. Obejmowało ono W. z przyległościami i około 1771 r. było w posiada niu Piłsudzkiego, z opłata 1489 złp. 22 gr. kwarty. Jednocześnie było mtem głównem po wiatu al. włości wieszwiańskiej, która niebyła zbyt rozległa, bowiem podług popisu szlachty ks. żmujdzkiego z 1528 r. stawiała na ekspedy cyę wojenną tylko 33 koni, licząc po 1 koniu z 8 włók. 2. W. , dobra, tamże, o 11 w. od Telsz, własność Hucków, mają, 302 dzies. 7 lasu, 62 nieuż. . 3. W. , dobra, tamże, o 8 w. od Telsz, własność Baderów. W spisie właśc. ziemskich z 1889 r. niepodane, 4. W. , dobra, tamże, o 8 w. od Telsz; własność biskupów kowieńskich. 5. W. , dwór. tamże, o 9 w. od Telsz, własność Dydziulów, ma 120 dzies. 9 nieuż. . W spisie właśc. ziemskich nazwany W. Nakroszyszki. Wieszynta, rzeczka, w gub. kowieńskiej, lewy dopływ Ławeny pr. dopł. Muszy. Przepływa pod mkiem Subocz i przybiera od lewego brzegu Oszokę. Wieszyntki, folw. , pow. wiłkomierski, w 5 okr. poL, gm. Androniszki, par. Wieszynty, o 57 w. od Wiłkomierza, własność Pietkiewiczów. Wieszynty 1. dwór, pow. wiłkomierski, w 4 okr. poL, gm. Uciany, własność Krasowskich, ma 301 dzies. 83 lasu, 60 nieuż. . 2. W. , wś i dobra nad rz. Wieszyntą. , pow. wiłkomierski, w 5 okr. poL, gm. Androniszki, par. Wieszynty, o 57 i 58 w. od Wiłkomierza. Dobra, niegdyś Niepokojczyckich, nabyte z licytacyi przez Komarów, mają 1240 dzies. 257 lasu, 279 nieuż. . Kościół katol. paraf. , p. w. św. Michała Arch. , z drzewa wzniesiony przez dziedzica Niepokojczyckiego w 1787 r. Par. katol. , dekanatu uciańskiego, 3385 wiernych. Kaplica w Jurgiszkach p. wez. św. Stanisława Męcz. Wiet, wś, pow. bychowski, gm. Nowy Bychów o 7 w. , ma 72 dm. , 420 mk. ; zapasowy spichlerz gminny, cegielnia. Wieta, Wecza 1616 r. , rzeczka, w pow. kijowskim, ob. Weta. Podług lustracyi wdztwa kijowskiego z 1616 r. Stanisław Sadkowski, w imieniu archimandryty pieczerskiego, wniósł zażalenie, że ks. Korecka do majętności Jankowicz odjęła gruntu na dwie mile i młyn na rz. Weczy zbudowała Jabłonowski, Ukraina, I, 52. Wieta, Weta, wś, pow. kijowski, ob. Weta. Podług reg. pobor. wwdztwa kijowskiego z 1581 r. własność monasteru Pustyńskiego Mikulskiego, płaci od 1 osiadł. , 2 zagrod. po 6 gr. W 1628 r. Jow Borecki, metrop. kijowski, jako Ihumen monasteru św. Michała Zołotowierchego, wnosi z Wiety z 1 dym. , karczmy Jabłonowski, Ukraina, I, 40, 77. Wietc 1. Stary, 1583 r. Wieccze Starę, niem. AltFietz, dobra ryc. nad Wietcisą, na Kaszubach, pow. kościerski, st. pocz. i kol. Głodowo, par. kat. Wysin, dawniej Szczodrowo; 770 ha 540 roli or. , 51 łąk, 117 lasu; 1885 r. U dm. , 22 dym. , 129 mk. , 77 kat. , 52 ewang. , z których na folw. Brulewo Hoch Fietz przypada 1 dm. i 16 mk. ; cegielnia i gorzelnia. Wizyta Rozdrażewskiego z r. 1583 pisze o parafii szczodrowskiej Wieccze Stare 40 włościan; każdy ma dawać mesznego pół korca żyta i tyleż owsa; lecz prawie nigdy nie dają, zamiast tego quo jure, nescitur, tylko 8 groszy płacą. W tejże wsi tylko w tym roku dał p. Wiewierski 1 korz. żyta, 1 jęczm. i 1 owsa pag. 35. Według taryfy z r. 1648 płacili tu p. Grąbczewski od 2 włók os. , 3 3 4 folw. i karcz. 9 fl. 26 gr. ; p. Owidzki i Sławkowski od 3 wł. fol. 3 fl. ; p. Sobański i Szpęgawski i Wietcki od 2 1 2 wł. fol. 2 fl. 7 1 2 gr. Roczn. Tow. P. N. w Pozn. , 1871, str. 175. Wówczas należała os. do pow. gdańskotczewskiego. R. 1710 należał St. W. do par. wysińskiej i dawał mesznego 8 kor. żyta i tyleż owsa Wizyta Szaniawskiego, str. 159. Lustracya pruska z r. 1772 wymieniając dobra szlach, w starostwie kiszewskiem, pisze Stary Wiec należy do p. Grąbczewskiego, który tu

Wiesznie

Wiesznie

Wiesznowoje

Wieszowa

Wiesztorty

Wieszwiany

Wieszynta

Wieszyntki

Wieszynty

Wiet

Wieta

Wietc