ją się dębowe i czarne, dosyć znaczne, zdatne na bale, klepki, tarcice, tudzież na robienie potażu, wyrobienie majdanu saletrzanego, bez uszkodzenia potrzebom gruntowym. Potaż przed lat kilkadziesiąt był palony, burty zaś przed kt 9 wyrobione i na przyszłą robotę usposobione Staroż. Polsk, , II, 10478. Po przyłączeniu do Rossyi W. został chwilowo mtem powiat. , a następnie nadetatowym. W 1838 r. utworzony był osobny zarząd miasta duma, w tymże jednak roku zniesiony i przyłączony do N. Uszycy, a w 1882 przywrócony. 3. W. , Wirzbowiec, nieistniejąca obecnie pod tą nazwą wś, w pow. kaniowskim. Podług lustracyi sstwa kaniowskiego z 1622 r. Józef Jan Chalecki wniósł protestacyę na mieszczany kaniowskie i bohusławskie o odjęcie gruntów od Chodorowa i Rzyszczewa, na których miały być osadzone, między innemi, wś Wirzbowiec ob. Jabłonowski, Ukraina, I, 60. J. Krz. Dr. M. Wierzbowiec, rzka, w pow. zwinogródzkim, ob. Werbowa, Wierzbowiec, potok, prawy dopł. Złotej Lipy lew. dopł. Dniestru. Wierzbowiec 1. al. Wierzbowce, wś, pow. trembowelski, 21 klm. na płd. zach. od Trembowli, 7 klm. na zach. od Budzanowa sąd pow. i urz. poczt. . Na płn. zach. leżą Łaszkowce, na płn. Mogielnica, na płn. wsch. Budzanów, na płd. wsch. Zwiniacz, na płd. zach. Kossów dwie ostatnie w pow. czortkowskim. Płn. część obszaru przepływa pot. Zwiniacz dopł Seretu. W jego dolinie leżą zabudowania. Wznies. średnie 358 mt. Własn. więk. Józefa Ochockiego ma roli or. 1422, łąk i ogr. 90, pastw. 36 mr. ; wł. mn. roli or. 2419, łąk i ogr. 220, past. 64 mr. W r. 1880 było 300 dm. , 1707 mk. w gm. , 17 dm. , 106 mk. na obsz. dwor. 1024 gr. kat. , 754 rz. kat. , 35 izr. ; 931 Rus. , 882 Pol. Par. rz. kat. w Budzanowie, gr. kat. w miejscu, dekan. czortkowski. We wsi jest cerkiew p. w. św. Mikołaja, szkoła lklas. i kasa poż. gm. z kapit. 4442 złr. Dnia 12 paźdz. 1577 r. zeznaje Nachum z Kobyłowłoki, woźny ziemski trembowelski, źe wś Wierzbowiec, do Marcina Wilczka, wojskiego lwowskiego, należąca, została przez Tatarów zniszczona, a ludność i karczmarz w niewolę wzięci Arch. Kraj, we Lwowie, 0. , t. 338, str. 943. 2. W, . ob. Wierzbowce. Lu. Dz. Wierzbowizna 1, os. , pow. piotrkowski, par. Grocholice. W 1827 r. 1 dm. , 5 mk. 2. W. , fol. , pow. mazowiecki, gm. i par. Piekuty. W 1827 r. było 5 dm. , 39 mk. Wierzbówka 1. Derszlaj al Wierzbowo, kol. , pow. łęczycki, gm. Gostków, par. Leźnica Wielka, odl. od Łęczycy 10 w. , ma 11 dm. , 95 mk. , 277 mr. W r. 1827 było 7 dm. , 72 mk. Wchodziła w skład dóbr Wierzbowo. 2. W. , os. młyń. nad rzką Mrogą, pow. brzeziński, gm. i par. Dmosin, odl 14 w. od Brzezin, ma 2 dm. , czyszczą zwanego Macierskie, stamtąd lasem Horoczkiem idąc aż do uroczyska Woronowego Jaru, który przychodzi znowu aż do lasu Demenina. Dzierżawca i wójt nasz i z małżonką swo ją to tam miejsce ludźmi wolnemi osadzi i twierdza obwaruje, ażeby teź łaskę naszą poznał, wolno mu będzie stawy sypać, młyny, karczmy i budować i wszelkich pożytków zażywać. Za herb temu miastu, jako pogranicznemu, naznaczamy rękę zbrojną z bronią. Ażeby co dzień, tem więcej rozmnożenie swe miasto brało, i ludzie do osadzenia się kupili, dajemy im wolność od wszelkiej dani, czynszów i powinności inszych, także i ciężarów, myt i ceł do lat 12, po której wolności wyjściu, wszystkie powinności cale oddawać i ponosić będą powinni, i przeciwko nieprzyjacielem przy dzierżawcy konno z orężem swem wsiadać mają, a czasu pokoju i wojny podlegać we wszystkiem i posłuszni mu być mają Staroż. Polska, II, 10457. Stanisław Górski wkrótce życie zakończył, po mm władały córki jego Małgorzata, Katarzyna i Elżbieta Wolanowskie oraz Dorota i Zofia, panny, jak to widzimy z lustracyi 1616 r. Nic ona jednak nie wspomina w jakim stanie było miasteczko, tylko, że pokazały one sumę starą przez króla. Władysława zapisaną na 4 dożywocia. W 1629 r. dwie części mtka W. i wsi Buchtyna były w posiadaniu Stefana Wolanowskiego, który płacił 19 fl. 21 gr. Jabłonowski, Lustracye, 64, 192. Podczas wojen Chmielnickiego miasteczko zostało do szczętu zniszsczone. Lustracya w 1665 r. zastała dzierżawcą Stefana Złoczowskiego, chorążego halickiego, ale ani w miasteczku, ani też we wsiach do niego należących żadnego nie było poddanego. W 1765 r. dzierżawcą był Eustachy Dębowski, chorąży koronny, i wraz ze wsiami Źytnikami i Durniakami dawało 6066 złp. czystego dochodu. Podług taryfy 1776 r. było w miasteczku 144 dm. Około tego czasu zostało wyniesione na starostwo z dwoma wzmiankowanemi wsiami, . zostawało w posiadaniu Radzieckiego, podczaszego zakroczymskiego, a następnie Stan. Broniewskiego; czyniło czystego dochodu 1789 16794 złp. Lustracya z t. r. podaje w Wierzbowcu 29 dm. żydowskich rynkowych i zatylnych, 13 szynkarzy żydow i 10 kramarzy, 19 mieszczan w cechu szewskim, 5 tkaczy, 2 mielników i 7 różnych rzemieślników. Na przedmieściu 12 parowych, 12 pojedynków, U chałupników, 20 czynsze wników, 17 szlachty, 6 ułanów. Miasteczko między górami, przy złączeniu rz. Batoga i Paroha, co raz do lepszego przychodzi stanu, jako to w nowo odbudowanym dworze, obronnym i zabezpieczającym od hultaj ów, ratuszu, domach żydowskich, młynach, winnicy dworskiej, kościołku, wyszlamowaniu sadzawek dwóch, zasadzeniu od lat kilku winogradu, później użytek większy obiecującego, Lasy w ststwie znajdu

Wierzbowiec

Wierzbowiec

Wierzbowizna

Wierzbówka