kółki; wś ma 125 dzies. ziemi włośc, uroczysko należy do Jana Milenkiewicza i ma 1 1 2 dzies. Wierchłuza, potok, w pow. radomyskim, lewy dopływ potoku Korczewaty dopł. Bystryjowski. Wierchmień, wś z zarządem gminnym, nad rzeką Mień, praw. dopł. Czernicy, pow. ihumeński, w 2 okr. pol. śmiłowickim, o 5 mil od Ihumenia, ma 18 osad. Cerkiew paroch. , p. wez. św. Michała, fundacyi Moniuszków z r. 1839, ma z dawnych zapisów około 3 1 2 włók; przeszło 2300 parafian. Filie w Słobodzie, p. wez. Wniebowzięcia N. M. P. z 1827; w Ściudzionce św. Jerzego; w Zabłociu Podniesienia św. Krzyża; w Szypianach śtej Paraskewii; w Klennikach Opieki N. M. P. i w miejscu cmentarna. Szkółka gminna we wsi Szypianach, o 3 w. W. odległej. Wś za poddaństwa niegdyś Ogińskich, potem Moniuszków. Gmina W. składa się z 6 okręgów starostw wiejskich, ma 260 dm. 2014 włościan pł. męz. , uwłaszczonych na 5369 dzies. Miejscowość lesista, grunta lekkie. A. Jel. Wierchni Młynok, pow. rzeczycki, ob. Miynek 10. Wierchni Most 1. wś nad Indrycą, pow. rzeźycki. 2. W, M. , st. poczt. na trakcie z Siebieża do Zarzecza Zarieczja, w pow. siebieskim, o 24 w. od Siebieża a 28 w. od Zarzecza. Wierchnia al. Wirchnia, wś, pow. gorlicki, ma 36 dm. , 190 mk. gr. kat. Par. gr. katol. w Gładyszowie. Wś leży w górskiej dolinie, nad potokiem b. n. dopł. Ropy. Wznies. sięga 494 mt. Na płn. zach. szczyt Magóra 645 mt. , na płn. wschodzie Banica 612 mt. , na płd. wscho dzie Popowe werchy 552 mt. . Graniczy na płn. z Pętną, na zach. z Gładyszowem, na wsch. z Wołowem a na płd. z Jasionką. Pos. więk. Mar. Sokołowskiej ma 54 mr. lasu; pos. mn. 279 mr. roli, 84 mr. łąk, 112 mr. pastw. , 64 mr. lasu. Mac. Wierchnia Słoboda, pow. rzeczycki, ob. Słoboda 10. Wierchniąja al. Wierzchnia, rzeczka, w pow. borysowskim, mały prawy dopł. Berezyny. Zaczyna się w okolicy wsi Bojary gm. Biehomla, płynie w kierunku wschodnim około zaśc. Budoczki, wsi Studzionki, Wołcza młyn i po za nią wkroczywszy w lesiste moczary ma ujście. Długośó biegu około 2 mil. Z prawej strony zasila się rzką Lutką. A. Jel. Wierchniednieprowsk, mto powiat. gub. ekaterynosławskiej, na obu brzegach rzki Samoteki, w pobliżu ujścia jej do Dniepru, pod 48 39 płn. szer. a 52 wsch. dług. , odl. o 65 w. na płn. zach. od Ekaterynosławia. W 1860 r. miało 420 dm. 1 murow. , cerkiew, synagogę i dom modlitwy żydowski, 3360 mk. 354 żydów, nieznaczną fabrykę tytuniu i cegielnię, st. poczt. , przystań na Dnieprze, 4 jarmarki, 101 rzemieśl 43 majstrów. Do miasta należało 3166 dzies. ; dochody wynosiły 2552 rs. Na miejscu dzisiejszego miasta istniało od 1780 r. sioło, zamienione w 1806 r. na mto pow. gub. ekaterynosławskiej. Wierchiednieprowski powiat leży w zachodniej części gubernii, na praw. brzegu Dniepru, i zajmuje 124, 6 mil al 6030 w. kw. Powierzchnia w ogóle równa, stepowa, w niektórych miejscach przerznięta szeregiem wyniosłości, tworzących dział wodny Dniepru i krótkich jego dopływów. Z rzek powiatu najważniejszy Dniepr, tworzący płn. wsch. jego granicę i przybierający tu nieznaczne dopływy Omelnik, Domotkan i Samotkan. Ważniejsze są powstające na płd. zach. stoku działu wodnego, przerzynającego powiat, mianowicie Bezowłuk z Kamionką i Saksagan. Płd. zach. granicy dotyka Ingulec. . Jezior niema wcale. Glebę stanowi urodzajny czarnoziem, pomieszany z gliną. Pod lasami znajduje się zaledwo 5000 dzies. W 1860 r. było w powiecie bez miasta 92733 mk. 306 żydów, przeważnie Małorusów, zamieszkujących 421 osad mto powiat. , 2 mka, 39 siół, 103 słobod, mających 10820 dm. Główne zajęcie mieszkańców stanowi rolnictwo, znajdujące się w kwitnącym stanie, i hodowla bydła 14980 sztuk koni, 58500 bydła rogatego, 44700 owiec zwyczajnych, 181103 rasy poprawnej, 20546 trzody chlewnej, 224 kóz. Przemysł fabryczny ogranicza się prawie wyłącznie na gorzelniach 20. Oprócz tego była 1 warzelnia łoju i 7 cegielni. Wierchnie Jeziory Oziery, folw. , pow. mohylewski, od 1856 r. własność Grudzińskich, 240 dzies. 70 roli, 20 łąk, 100 lasu. Wierchnieuralsk al Wierchouralsk, mto powiat. gub. orenburskiej, na wschodnim stoku gór Uralskich, przy ujściu rzki Urlady od lew. brzegu do Uralu, pod 53 52 płn. szer. , a 76 52 wsch. dług. , odl o 596 w. na wschód od Ufy. W1860 r. miało 4 cerkwie 1 murow. , 702 dm. drew. , 30 sklepów, 4454 mk. 29 katol, 623 mahomet. , 17 poganów, szkołę, 10 zakładów przemysłowych 2 warzelnie łoju, 2 fabr. świec, 6 garbarni, produkujących za 34725 rs. Dochody w t. r. wynosiły 2379 rs. Handel miodem, woskiem, końmi, szczeciną i t. p. produktami zwierzęcemi Dwa jarmarki doroczne. Założone w 1734 r. pod nazwą twierdzy Wierchojaickiej; zburzone w 1775 r. przez Baszkirów, po przemianowaniu rz. Jaiku w Ural, przybrało dzisiejszą nazwę, od 1771 r. mto powiat. Wierchnieuralski powiat, we wschodniej częścigubernii, zajmuje 504 mil al 24394 w. kw. Cała powierzchnia powiatu poprzerzynana jest pasmem gór Uralskich i ich gałęziami, dochodzącemi w szczycie Iremela 5072 st. npm. Góry tutejsze składają się przeważnie z formacyi krystalicznych plutonicznych granitów, diorytów porfirów. Dalej znajdujemy tu kwarce, wapie Wierchłuza Wierchłuza Wierchmień Wierchni Wierchnia Wierchniąja Wierchniednieprowsk Wierchnie Wierchnieuralsk