dm. i 1103 mk. , 1083 rz. kat, 5 izrael. i 15 innych wyznań; 1049 Polaków, 47 Niemców i 7 innej narod. W r. 1872 ob. Orzechowski Skorowidz było większej własności 603 mr. roli, 104 mr. łąk i ogr. , 40 mr. past. i 15 mr. lasów; mniejszej 607 mr. roli, 68 mr. łak i ogr. , 629 mr. past. i 16 mr. lasu. W. należy obecnie do dóbr arcyks. Albrechta. Par. rz. kat. w Cięcinie o 5 klm. . Na obszarze większej własności były w r. 1889 gorzelnia, browar, cegielnia i dwa folwarki. W XV w. i następnych rozróżniano W. Większy i Mniejszy. Długosz wymienia jako właścicieli obu włości Piotra Komorowskiego Ł. B. , II, 290. W r. 1581 Pawiń. , Małop. 107 właścicielem obu wsi był Jan Komorowski, który płacił z W. Wielkiego od 4 lan. km. , 1 kom. z byd. , 1 kom. bez bydła, 4 zarębników; z W. Małego od 3 łan. km. , 3 kom. bez bydła, 2 zarębników. Wś należała do par. Radziechów. Dziś W. Mały stanowi część Wielkiego. W. H. Wieprzata, folw. pryw. nad bezim. rzką, pow. wilejski, w 1 okr. poL, o 50 w. od Wilejki, przy b. dr. poczt. z Ilii do Radoszkowicz, 1 dm. , 26 mk. własność Włodkowiczowej w 1866 r. . Wieprze 1. litew. Weprej, w kronikach krzyżackich Weperen, mko i dobra nad rz. Świętą, pow. wiłkomierski, na pograniczu pow. wileńskiego, w 1 okr. poL, gm. Wieprze, o 16 i 17 w. od Wiłkomierza, st. poczt. Pogiełoże, st. dr. źel. Janów o 18 w. , ma 76 mk. , kościół katol. paraf. , zarząd gminy, szkołę ludową, młyn wodny. Kościół paraf. , p. w. N. M. P. Różańcowej, z drzewa wzniesiony został w 1616 r. przez dziedzica Szemiotta. Parafia tutejsza, dekanatu wiłkomierskiego, ma 3520 wiernych i nosi nazwę złożoną parafii Upniki Wieprze, z filią w Upnikach. Gmina, położona w płd. zachod. zakątku powiatu, graniczy od płd. i wsch. z gub. wileńską, od płn. wschodu z gm. Konstantynów i Siesiki, od zachodu z gm. Janów i Aleksandrowo pow. kowieńskiego, obejmuje 37 miejscowości, ma 381 dm. włośc. obok 22 należących do innych stanów, 3960 mk. włościan, uwłaszczonych na 4263 dzies. Dobra W. , z folw. Kowaluki i Bataniszki, mają 2473 dzies. 667 ziemi użyt. , 566 nieuż. , 1240 lasu. Przed uwłaszczeniem włościan dobra miały 64 chat, 203 dusz rewiz. , 190 włók czyli 3800 dzies. Dobre łąki, użyźnione wylewami rz. Świętej, gleba dobra. Słynna niegdyś puszcza wieprzowska ciągnęła się na kilka mil, obecnie bardzo zniszczona i na osady zamieniona, do czego dała początek łowczyna Kossakowska, która na początku bieżącego wieku znaczną częśó lasów rozparcelowała. Stała tu dawna warownia litewska, wspomniana w kromce Wiganda w 1384 r. pod nazwą Weperen. Dotychczas pozostały ruiny tego zamku. Własność niegdyś Kieżgajłów, następnie ks. Ogińskich, od których drogą wiana przeszła do Szemiottów, od tych zaś, również jako wiano, do Tyzenbauzów. W 1808 r. Ignacy hr. Tyzenhauz sprzedaje Józefowi hr. Kossakowskiemu, łowczemu litew. , po nim w dziale otrzymuje córka jego Pelagia, żona Aleksandra de Saint Clair, ci w 1855 r. sprzedają Ksaweremu i Annie z Roemerów Podbereskim, od których nabywa dzisiejszy właściciel Adam hr. Plater. 2. W. , pow. rzeczycki, ob. Wiepry. J. Krz. Wieprzec, wś i folw. w kotlinie okolonej lasami, ciągnącej się z pld. od Kosobód, pow. zamojski, gm. Mokre, par. Wielącza i Lipsko, odl. 9 w. od Zamościa, ma 8 dm. dwor. , 107 włośc, 373 mk. 205 prawosł. . W r. 1827 było 31 dm. , 176 mk. Obszaru włośc. 1160 mr. gleby piaszczystej z małą domieszką borowiny, łąk niewiele, puszkowemi, częścią chrząstkowemi zwanych, o licznych źródłach, dających początek rz. Topornicy. Folw. , mający 796 mr. 505 mr. roli i 143 mr. łąk, wchodzi w skład dóbr ordynacyi Zamoyskich. Por. Kąty 31. T. Żuk Wieprzec, wś, pow. myślenicki, w górach, nad pot. t. n. dopł. Skawy, liczy 55 dm. i 295 mk. rz. kat. Par. w Osieku. Pos. tabularna arc. Albrechta ma 3 mr. roli, 5 mr. pastw. , 2 mr. lasu, 7 mr. nieuż. ; pos. mn. 449 mr. roli, 20 mr. łąk i ogr. , 251 mr. pastw. i nieuż. i 35 mr. lasu. Powstać musiała dopiero po r. 1675, gdyż nieznajdujemy jej w spisach pobor. z XVI w. ; Graniczy na zach. z Kojszówką i Żarnówką, na płn. z Bogdanówką, na wsch. ze Skomelną Czarną a na płd. z Osielcem. Mac. Wieprzecka Wola, wś i folw. , pow. zamojski, gm. Mokre, par. Wielącza. Wieprzeniec, folw. , pow. lipnowski, gm. Ossówka, par. Czernikowo, odl. 19 w. od Lipna, ma 3 dm. , 41 mk. , 40 morg. Wieprzki, wś i folw. , pow. sandomierski, gm. i par. Obrazów, odl. od Sandomierza 9 w. , ma 10 dm. , 65 mk. , 102 mr. dwors. , 128 mr. włośc. W 1827 r. było 8 dm. , 47 mk. W polowie XV w. wś W. , własność Mikołaja Guta h. Rawa i Roszkowskiego h. Nieczuja, miała łany km. , karczmy z ogr. , 2 folw. rycerskie, z których dziesięcinę płacono pleban. w Obrazowie Długosz, L. B. , t. II, 352. W r. 1578 wś W. , w par. Obrazów, własnośc proboszcza szpitala św. Ducha w Sandomierzu, miała 4 os. , 2 lany, 1 zagr. z rolą, 1 kom. , t ubogiego Pawiński, Małop. , 171. Br. Ch. Wieprznica u Kętrzyn. , lepiej Bierznica, niem. Bebernitz, wś i os. młyń. między dwoma jeziorami, pow. kościerski, st. p. i paraf. kat. Kościerzyna, 1052 ha 438 roli orn. , 29 łak, 136 łasu; 1885 r. 13 dm. , 21 dym. , 126 mk. , 109 kat. , 17 ew. ; z tych przypada na Fingershuette 26 mk. , 2 dm. ; na Owśnice 54 mk. , 5 dm. Wizyta Szaniawskiego z r. 1710 opiewa, że prob. kościerski pobierał ztąd 1 kor. żyta i tyleż owsa. Młynarz dawał 1 kor. żyta. Lustr. komisyi pruskiej z r. 1772 opiewa Tu mieszka 1 karcz Wieprzata Wieprzata Wieprze Wieprzec Wieprzecka Wieprzeniec Wieprzki Wieprznica