1854, od poblizkiego bagna tak nazwany, Nowy Młyn 1739, Mazury 1760, Mieczysław od Mieczysława hr. Miączyńskiego, 1832 r. , karczma, Polówka 1760, dawniej Polowa karczma, Polowy gościniec, Różanowo lub Rózinowo od Róży Kronenbergowej, 1893, Siedlimin starożytna osada, Słone 1815, Studniska, Wolica Stara i Nowa, albo Wielka i Mala, 1690, Witoldowo 1837, od Witolda Miączyńskiego, Wlodarka. Dawniej i Jaranowo należało do parafii, r. 1843 odłączone do bądkowskiej. Ludność katolicka parafii r. 1827 podana 1957 dusz, r. 1836 dusz 1167, obecnie 2700; żydów nie ma, lecz Niemców protestantów liczba ustawicznie wzrasta, zwłaszcza w Witoldowie, Leopoldowie, Maryankach, w Rózinowie i Wolicy, jest razem dusz 267. Plebanem od r. 1569 bywa zawsze jeden z kanoników katedry włocławskiej, albowiem parafia ta przez bisk. Stanisława Karnkowskiego oddaną została na fundusz kaznodziei katedry. Nowy cmentarz grzebalny w polu założony 1821 r. Metryki urodzeń przechowały się od r. 1690, zaślubionych od r. 1723, zmarłych od 1725. 2. W, , wś, pow. sochaczewski, gm. Rybno, par. Brzozów, ma 89 mk. , 247 mr. Z. S. Ch. Wieniec 1. wś, pow. kobryński, w 4 okr. pol. , gm. Brohiczyn, 111 dzies. ziemi cerkiewnej 13 łąk i past. , 64 nieuż. . 2. W. , wś, pow. siebieski, własność Julii Ńoskowskiej, ma wraz z Kryżewem 210 dzies. Wieniec, w XVI w. Vynyecz, wś i dobra nad jeziorem t. n. , pow. mogilnicki, o 8 klm. na płn. zach. od Mogilna, par. kat. Niestronno, pocz. w Józefowie. W r. 1837 wś W. miała 15 dm. , 127 mk. W skład dóbr wchodziły holendry Czaganiec 5 dm. , 34 mk, , Czarne Holędry Olędry mające 8 dm. , 40 mk. , Popielary 6 dm. , 24 mk. i młyn Leśnik 1 dm. , 9 mk. . Właścicielem dóbr był Seidler. Na początku XVI w. wś ta, w par. Niestronno, dawała z łanów folw. dziesięcinę plebanowi. Łany kmiece zaś dawały tylko kolędę, po groszu z łanu. R. 1580 Albert Winiecki płaci tu od 6 1 2 łan. , 10 ogrod. , 1 rzem. Pawiń. , Wielk. , I, 151. Wieniec, szczyt górski 893 mt. npm. , w Karpatach wschodnich, w pasmie ciągnącem się od Kadoubowa około Turki nad Stryjem do Międzybrodzia nad Sanem. Wieniec, wś, pow. bocheński, w pobliżu ujścia Stradomki do Raby z praw. brzegu, wzn. 216 mt. npm. , ma 41 dm. i 238 mk. rzym. kat. Par, w Niegowieci. Korpus tabularny i administracyjny ma wspólny z Dąbrowicą por. Podegrodzie. Jest to starożytna osada. Za Długosza L. B. , I, 32, II, 116 własność Jana Niewiarowskiego Półkozica, który miał 4 1 2 łana km. , predium szlacheckie i karczmę między Stradomką i Rabą, zwaną Uscze, która posiadała rolę. W 1490 r. Pawiński, Małop. , 446 zapisano wś p. n. Vynnecz z 5 lan. a w 1581 Viniecz Niewiarowskiej miał 2 lany km. , 2 zagr. z rolą, 2 kom. z bydłem, 1 kom. bez bydła i 2 rzem. Otoczony od zach. , płn. i wschodu dwiema rzekami, graniczy na płd. z Dąbrowicą. Winiew. mto powiat. gub. tulskiej, na wyniosłym brzegu rzki Wieniewki, w pobliżu ujścia jej do Osietru, pod 54 21 pln. szer. i 55 56 wsch. dług. , odl. o 48 w. na pln. wsch. od Tuły. W 1860 r. miało 509 dm. 67 murow. , 6 cerkwi, 5608 mk. , 55 sklepów, szkolę powiat. , szpital miejski, st. poczt. , 4 nieznaczne zakłady przemysłowe. Kupcy miejscowi prowadzą znaczny handel zbożem, bydłem stepowem i skórami. Targi tygodniowe. Pod miastem na brzegu Wieniewki znajdują się łomy wybornego wapienia. W. istniał już w XV w. , w XVI w. było otoczone wałami ziemnemi; od 1777 r. mto powiat, namiestnictwa tulskiego. W 1834 r. wielki pożar zniszczył prawie całe miasto. Winiewski powiat, w płn. wsch. części gubernii, zajmuje 48, 3 mil al. 2337 w. kw. Powierzchnia powiatu przedstawia wyniosłą płaszczyznę, przerzniętą od zachodu na wschód rz. Osietr. Lewa, t. j. północna część jest poprzerzynana jarami i zarosła w części lasem; gleba składa się z gliny czerwonawej i piasku. Część płd. zach. prawej strony jest równa i bezleśna; glebę stanowi czarnoziem pomieszany z torfem i piaskiem. Nakoniec część płd. wschodnia, zwłaszcza w dorzeczu rz. Proni, jest pokryta urodzajnym czarnoziemem. Pod względem geognostycznym przeważa wapień górnej formacyi, bogaty w charakterystyczne skamieniałości. Najbogatsze łomy wapienia znajdują się w dorzeczu Osietru. Nadto znajdują się w powiecie pokłady węgla kamiennego, lichego gatunku. Grłówną rzeką powiatu jest Osietr, przybierający od lewego brzegu Wierchuszę, Niżewnę, Mordwez i Berezań, od prawego zaś Połośnię i Wieniewkę. Wszystkie one są nieznaczne. Jeziora i błota niewielkie. W 1860 r. było w powiecie bez miasta 91981 mk. , zamieszkujących 289 osad 10 słobód, 72 siół. W powiecie znajduje się 79 cerkwi. Główne zajęcie mieszkańców stanowi rolnictwo. Pod rolą jest 167512 dzies. , pod łąkami 45045, pod lasami 34388 dzies. W drzewostanie przeważa dąb, brzoza, osina i lipa. W 1860 r. było w powiecie 30000 sztuk koni, 12200 bydła rogatego, 38500 owiec, 3500 trzody chlewnej. Pod względem fabrycznym w t. r. znajdowały się w powiecie wyłącznie 4 cukrownie, zatrudniające 471 robotników. Wieniewicze, wś i zaśc, pow. oszmiański, w 4 okr. pol. , o 97 w. od Oszmiany. Wś ma 7 dm. , 62 mk. katol. , zaśc. zaś 1 dm. , 28 mk. t. wyzn. Wienken, wś, pow. licbarski, st. p. Kiwitten.

Wieniec

Wieniec

Wieniewicze

Wienken