rafią i kościół zapewne jeszcze w XIV w. Krzy żacy złupili wś w czasie napadu w r. 1331 Kod. Wielk. , 1192, 1354. Pleban tutejszy występuje w aktach kapituły w r. 1460. Na początku XVI w. stoi tu kościół p. w. św. Jakuba i św. Doroty, patronatu arcyb. Pleban posiada 3 lany i przymiarki na pok zwanem Poświątne. Dziesięcina z łanów km. idzie na stół arcybisku pi. Łany wójtowskie i kmiecie na nich siedzący dają plebanowi. Wszyscy kmiecie dają pleban. meszne po 3 kor. żyta i 3 kor. owsa z łanu, na miarę uniejowską. We wsi były trzy karczmy arcybiskupie. Przy kościele był wikaryusz i szkoła. Arcyb. Drzewicki wcielił probostwo do uposażenia wikaryuszów uniejowskich, którzy je posiadali do r. 1818. W polowie XVIII w. sta rożytny kościół modrzewiowy był odnowiony przez Andrzeja Kędzierskiego, cześnika halickiego Łaski, L. B. , I, 359, 360. W r. 1552 było 24 osad. na 13 1 2 łan. Pawiń. , Wielk. , II, 233 W r. 1887 wyszła w Warszawie książeczka na pisana przez Tarczyńskiego Hip. p. t. O księ dzu Adamie Burskim, kanon. uniejowskim, tu dzież o starym kościele we wsi Wieleninie. W. par. , dekan. turecki, 2322 dusz. Br. Ch. Wieleniszki 1. wś na praw. brz. Wilii, pow. wileński, poniżej Kiernowa. W spisie urzęd. niepodana. 2. W. , zaśc, pow. nowoaleksandrowski, w 4 okr. pol. , o 20 w. od Nowoaleksandrowska. Wieleskryckie, ob. Wieloskryckie. Wieleśnica 1. wś i dobra nad Jasiołdą, pow. piński, w 4 okr. pol. Telechany, gm. Porzecze, o 3 mile od Pińska par. kat. . Wś ma 17 osad, 77 mk. ; lud zamożny, trudni się, oprócz rolnic twa, rybactwem i flisactwem, tu bowiem zaczy na się kanał Ogińskiego. Bobra, 1808 dzies. , własność rodziny Twardowskich. Ziemia szczerkowo namułowa, łąki, rezydencya piękna, rybo łówstwo, lasu dostatek. Niegdyś W. była w udziale kn. Jarosławiczów pińskich. W r. 1503 kn. Teodor wydal dokument na dworzyszcze w W. Mikołajowi Szczepie. Gdy potem ostatni z Jaro sławiczów zapisał pińskie swe dobra Zygmunto wi I, a ten oddal je swej żonie Bonie, W. dołą czono do wójtowstwa kleckiego, a Bona potwier dziła w 1524 Szczepie nadanie jego w W. ob. Rewizya puszcz, str. 102, 271. Liczne wiado mości o W. znajdują się w Pisc. kn. pińsk. i kleck. kniaź. str. 56, 57, 58, 240, 286, 289, 290, 297, 298. 2. W. , folw. , pow. piński, w 2 okr. pol. lubieszowskim, gm. Chojno, o 23 w. od Pińska. A. Jel. Wielestowo 1. al. Wielostowo, 1437 Welichstow, niem. Felstow, dobra ryc. w Pomeranii, pow. lęborski, st. p. i kol. Boże Pole, o 4 klm. odl. , par. kat. Rozłazin. Leży nad szosą lęborsko gdańską; 1078 ha, 503 roli orn. , 105 łąk, 389 lasu; 1887 r. 287 mk. , 93 kat. , 190 ew. , 1 dyssyd. , 3 żyd. ; dziedzic r. 1885 Leon Marwicz, który r. 1888 nabył dobra Maluszyce w tymże powiecie za 90000 tal. , sprzedawszy r. 1887 W. adwokatowi z Berlina. Piękna prywatna kaplica przeszła w posiadanie protestanta. Pierwotnie miał W. prawo pomorskopolskie i płacił r. 1437 czynsz w żywym inwentarzu, t. j. krowy, świnie i kozy, nadto dostawiali przewód; osiadłe były tylko 4 radła hoken; ob. Cramer. Gesch. der Laude Lauenburg u. Buetow, II, str. 293. Wizyta Rybińskiego z r. 1780 opiewa, że W posiadała wówczas Magnifica Domina Pyrchen; katol. było 15, ewang. 24 str. 98. 2. W. , niem. Welsow, dobra w Pomeranii, pow. słupski, st. p. i paraf. kat. Słupsk, o 5, 5 klm. odl, 328 ha. W r. 1885 było 259 mk. ewang. Kś. Fr. Wieleszkowicze, ob. Wieleszkowicze. . Wieleszyn1 wś i folw. nad rz. Wynią, pow. słucki, w 3 okr. pol. i par. katolKopyl, gm. Teladowicze. Wś ma 40 osad. 2. W. , folw. u źródeł rz. Maży, dopł. Kamionki, tamże, gm. Hrozów, o 33 w. od Słucka, własnośc Bereśniewiczów. A. Jel. Wiczetyszki, wś, pow. telszewski, w 2 okr. poL, gm. Żydyki; włościanin Aźeniecki ma tu 18 dzies. 3 3 4 nieużyt. , 3 lasu. Wielew 1583, Walew 1570, opustoszała wś we wschodniej części pow. krzemienieckiego, na pln. od Jampola a na płd. od Szumska. Podług reg. pob. pow. krzemienieckiego z 1570 r. własność Andrzej owej Dybowskiej, urzędnik której Piotr Sbroszek z Walewa, Brykowa i Baimakowa wznosi z 42 dym. , 2 bojar putn. , 2 ogrod. po 4 gr. , 2 ogrod. po 2 gr. , od 1 luźn. 12 gr. , 2 kół młyń. W 1583 r. Kasper Kłodziński z tychże wsi płaci z 18 dym. , 8 ogr. , 2 kom. Jabłonowski, Wołyń, 25, 143. Wielewicz al. Wielowicz, właściwie Wielewice, niem. Gr. Woelwitz, wś, pow. złotowski. Kościół katol. filialny, st. p. i szkoła ewang. w miejscu; 715 ha 533 roli orn. , 93 łąk; 1885 r. 35 dm. , 55 dym. , 269 mk. 141 kat. , 122 ew. , 6 żyd. . Kościół drewniany, p. w. św. Jakuba, pa tronatu rządowego, wzniesiony został r. 1766. W pobliżu znajdują się okopy starożytne. Wś zachodzi już r. 1288 p. n. Wyelewycz a 1380 Velouice. Wizyta Trebnica z r. 1653 opiewa, że stał tu stary kościół drewniany, o 3 ołtarzach filialny do Więcborka, dawniej do Wąwełna. Bo prob. należała włóka roli i 2 place we wsi. W sldad filii wchodziły wsi Wielewicz, gdzie 13 włościan dawało po 2 wiertle żyta i tyleż owsa, Soszno, Jastrzębiec, Rogalin i Wielewiczko ob. str. 125. W topogr. Goldbecka z r. 1789 W. są wsią szlach. o 25 dymach; dziedzicem był hr. Potulicki. Ztąd zapewne pochodził Wielewicki Jan, uczony jezuita, kaznodzieja i historyk t 1639. Kś. Fr. Wielewiczko, Wielowiczek, dok. 1380 Minus Welouice, niem. Kl. Woellwitz, wś, pow. wałecki, st. p. Wielowicz, par. kat. Więcbork, 345 Wieleniszki Wieleniszki Wieleskryckie Wieleśnica Wielestowo Wieleszkowicze Wieleszyn Wielewicz Wielewiczko