w Krakowie pisemko p. t. Akademia Widawska J. M. P. M. Wężyka Widawskiego. W. paraf. , dekan. laski, 3200 dusz. Br. Ch. Widawa, chutor, pow. kobryński, w 5 okr. poL, gm. Osownica, należy do dóbr Zajeziorze von Werneków. Widawa, wś nad bezim. dopł. Medwiedówki, pow. proskurowski, okr. pol. i st. poczt. Satanów o 26 w. , gm. Samów, par. katol. Kumanów, o 40 w. od Proskurowa, ma 165 osad, 756 mk. , 573 dzies. ziemi wlośc, 514 dworskiej, 28 cerkiewnej. Cerkiew p. w. Wniebowzięcia N. M. P. , założona w 1720 r. , z 807 parafianami. W lesie na płd. wsch. od wsi jest kurhan, zwany Osianową, górą, za lasem zaś wielka mogiła, w której, według miejscowego podania, mają być pochowani mieszkańcy wsi Zielonej, zniszczonej przez Tatarów. Jest także źródło, zwane Zielone, w miejscu, gdzie miała stać cerkiew wsi tejże nazwy. Wś W. należała do Zgliszczyńskich, następnie Zaleskich, dziś Rościszewskich. Dr. M. Widawa, ob. Widawy. Widawa al. Wejda, niem. Weide, rzeka, prawy dopływ Odry, ma źródła na zach. od Sycowa, pod wsią Stradomią, wypływa z pld. stoków plaskowzgórza na wzn. 569 st. npm. , którego grzbiet nosi nazwę gór Trzebnickich. Od Namysłowa skręca ku zachodowi, płynie na Bierutów Bernstadt, Psiepole, niedaleko ujścia dziel się na dwie odnogi, z których jedna wpada do ramienia Odry, oddzielającego się z praw. brzegu Odry naprzeciw Wrocławia, druga zaś uchodzi do Odry z praw. brz. , o pól mili poniżej Wrocławia, koło Urazu, naprzeciw ujścia Wystrzycy, na wzn. 330 st. npm. Z praw. brzegu przyjmuje dopływ Oleśnicę Oelse. Bługość biegu wynosi około 100 klm. Obfituje w raki. Widawa 1. pow. wrocławski, ob. Lilienthal. 2. W. , pow. lubliniecki, ob. Kamieniec. Wldawcziszki 1. wś, pow. święciański, w 1 okr. poL, gm. Święciany, okr. wiejski Koncia rzyn, 4 dm. , 43 mk. katol. w 1865 r. 18 dusz rewiz. ; należała do dóbr Blakiszki, Skrodkowskich. 2. W. , wś, pow. wileński, w 1 okr. poL, gm. Rzesza o 13 w. , okr. wiejski Suder wa, o 19 w. od Wilna, 6 dm. , 48 mk. katol. w 1865 r. 20 dusz rewiz. ; własność Womsów. W 1820 r. wś miała 5 dm. , 19 mk. 3. W. , zaśc. nad jez. Bołosie, tamże, o 11 w. od Rze szy a 17 w. od Wilna, 7 dm. , 58 mk. katol. w 1865 r. 25 dusz rewiz. , należał do dóbr Izabe lin, Kotwiczów. J. Krz. Widawia, rzeczka, w gub. kowieńskiej, prawy dopływ Mitwy. Widawiatis, strumień, w gub. kowieńskiej, pr. dopływ Widawii pr. dopł. Mitwy. Widawka, rzeka, ob. Widawa. Widawka, wś, fol. i młyn nad rz. Widawką, pow. noworadomski, gm. Gosławice, par. Kodrąb, odl. 11 w. od Radomska, w wyniosłem położeniu śród plaskowzgórza. Wś ma 19 dm. , 114 mk. 141 mr. ; fol. 5 dm. , 8 mk. , 613 mr. ; młyn 1 dm. , 6 mr. ; os. karcz. 1 dm. , 6 mr. W 1827 r. było 10 dm. , 70 mk. , par. Dmenin. Fol. W. , oddzie lony od dóbr Gosławice, rozl. mr. 613 gr. or. i ogr. mr. 266, łąk mr. 22, past. mr. 2, lasu mr. 299, obszar sporny mr. 4, nieuż. mr. 19; bud. z drzewa 11; las nieurządzony, młyn wodny. Według reg. pob. pow. radomskiego z r. 1552 wś W. , w par. Kodramb, własność Kodrembskiego, miała 7 osad. , 3 1 2 łan. Pawiński, Wielkp. , II, 274. Br. Ch. Widawki, pow. sycowski, ob. Dziełosza. Widawska Dąbrowa, kol. , wś, fol. i dobra, pow. laski, gm. Dąbrowa Widawska, par. Widawa odl. 3 w. ; wś ma 60 dm. , 538 mk. , 529 mr. wlośc; kol. 6 dm. , 118 mk. , 1106 mr. Gmina ma 5956 mk. w tem 1401 żydów i 58 prot. . OK Dąbrowa 41. Widawszczyzna, wś i fol. , pow. oszmiański, w 2 okr. pol, gm. Połoczany o 8 1 2 w. , okr. wiejski Litwa, o 59 w. od Oszmiany. Fol ma 1 dm. , 8 mk. katol. , wś zaś 4 dm. , 14 mk. t. wyzn. w 1865 r. 33 dusz rewiz. ; własność Jasińskich. Widawy 1. urzęd. Wydawy, przedtem Wy dawa i Widawa, Hermanni villa r. 1241, Hermani villa prope civitatem Ponecz r. 1310, wś i dwór, pow. krobski Gostyń, tuż pod Poniecem Punitz gdzie par. , poczta i st. dr. źel. Wś 23 dym. i 174 mk. wchodzi w skład okr. miej. Po niec Dwór ma 6 dm. , 131 mk. 123 kat. , 8 prot. i 281 ha 226, 44 roli, 23, 70 łąk, 1, 58 pa stwisk, 24, 71 lasu, 5, 40 nieuż. ; cegielnia, chów bydła i owiec; właścicielami są hr. Mycielscy. W r. 1241 biskup wrocławski Tomasz dał bisk. pozn. wś Czerlejno w zamian za dziesięciny z ówczesnego Hermanowa Cod. Dipl. Sil. , VII, n. 582b z mylnem objaśnieniem. W r. 1310 wchodzilo to Hermanowo w skład ustanowionego przez Henryka II powiatu ponieckiego Kod. Wielkop. , n. 930. Regestra pobor. z r. 1580 nie wykazują tej osady. 2. W. , urzęd. Wydawy, wś, pow. krobski Rawicz, o 9 klm. na pld. wschód od Rawicza i 5 klm. ma płd. od Słu pi, po praw. brzegu Orli, dopł. Baryczy; przy granicy Szląska; par. w Golejewku, pocz. w Słu pi, st. dr. żel. w Rawiczu; ma 80 dm. , 545 mk. katol. i 198 ha 153 roli, 19 łąk. Przy schyłku zeszłego wieku należała do Gajewskich z Stwol na, później do hr. Czarneckich. E. Cal. Widawy, niem. Weide. 1297 villa Simonis seu Widawia, Wyden, dobra i wś, pow. wrocławski, par. ew. Psary, kat. Świniary. W r. 1885 dobra miały 143 ha, 2 dm. , 42 mk. 16 kat. ; wś 56 ha, 33 dm. , 281 mk. 55 kat. . Nadana przez niejakiego Alberta klasztorowi św. Wincentego we Wrocławiu w XII w. Kod, Małop, , I, 60. Widawa Widawa Widawia Widawiatis Widawka Widawki Widawska Dąbrowa Widawszczyzna Widawy