mr. 800 saż. ogr. , 46 mr. past. , 8 mr. lasu i 1 mr. parcel budowl. Graniczy na pld. z Przybówką, na płn. z Glinikiem Dolnym, na zach. z Lu bią. 2. W. , at. Biedacz, przys. gm. Targowi ska, w pow. krośnieńskim. Mac. Widaczów, wś, pow. rzeszowski, u źródło wisk Mleczki, na wschód od Jawornika. Liczy 46 dm. i 265 mk. , 179 rzym. kat. , 82 gr. kat. i 4 izr. Posiadłość większa została rozparcelowa na między 4 włościan w ogóle 76 mr. . O prze szłości i powstaniu tej osady brak wiadomości. Graniczy z Hadlem Szklarskiem, H. Kańczuckiem i Huciskiem; na wschód z lasami pokrywającymi wzgórza do 400 mt. wzn. . Mac. Vidafoeld, ob. Dechtary Wiżne. . Widajcie, wś, pow. nowoaleksandrowski, w 3 okr. pok, gm. i par. Słoboda, o 72 w. od Nowoaleksandrowska. Dawniej własność Rudominów, dziś skarbowa. Za czasów Rzpltej W. stanowiły sstwo, położone w pow. brasławskim, z którego, podług Słownika Echarda, płacono 248 złp. kwarty. Widałok, zaśc, pow. nowoaleksandrowski, w 4 okr. pol. , o 31 w. od Nowoaleksandrowska. Widarowo al. Januarowo ob. , fol. , pow. nowogródzki, w 2 okr. pol. i gm. Horodyszcze, o 32 w. od Nowogródka, własność rodziny Baranowiczów; według lustracyi z 1889 r. ma prze szło 23 włók; grunta wyborne. Miejscowość lek ko falista. A. Jcl. Widaucie, wś, pow. szawelski, w 3 okr. pol, gm. Żagory, o 75 w. od Szawel. Widawa al. Widawka, rzeka, prawy dopływ Warty, bierze początek z plaskowzgórza stanowiącego część działu wodnego Warty i Pilicy, zajmującego wschodnią część obszaru pow. noworadomskiego i sięgającego do 1078 st. npm. Na tym dziale wodnym pod wsią Kodrąb znajdują się zródla W. , w pobliżu źródeł Luciąży, dopł. Pilicy. Przez wieś Widawkę podąża W. w kierunku zach. płn. równolegle od Warty odległej tu o 7 w. , okrążając wyniosły taras plaskowzgórza, piętrzącego się na lewym brzegu rzeki w pasma dość znacznych wzgórz góry Makowskie pod wsią Dobryszyce, zwraca się ku zachodowi, płynie przez Szczerców, pod Szczercowską Wsią przyjmuje z praw. brz. rzkę Pisie al. Rudzisko, zwracając się coraz więcej ku północy, przyjmuje z lew. brzegu pod Korablewem Krasówkę, płynie na Restarzew, Chociw, po za Rogoźnem przyjmuje Grabię Grabówkę z Chrząstówką z praw. brzegu a nieco niżej Nieciecz z lew. brzegu koło Podgórza, skręca w kierunku zach. płn. i na Rembieszów podąża do wsi Pstrokonie, pod którą uchodzi do Warty z praw. brzegu. Długośó biegu wynosi około 11 mil. Widawa, os. miejska, dawniej miasteczko nad rzką Niecieczą, o 2 w. od jej ujścia do Widawki z lew. brzegu, wprost ujścia Grabi z praw. brz. , pow. łaski, gm. Dąbrowa Widawska, par. Widawa. Osada leży o 23 w. na płd. wschód od Sieradza, o 17 w. na płn. zach. od Szczercowa a około 24 w. na płd. wsch. od Łasku. Posiada kościół par. murowany, kościół i klasztor bernardynów, urząd gminny, st. poczt. , szkolę początkową, 167 dm. , 3345 mk. , 1723 mr. 900 mr. roli ziemi należącej do mieszczan, 60 mr. wlośc. dawniej kościelnej, 6 kościelnej i 4 mr. klasztornej. Bywa tu 12 jarmarków do roku. W r. 1827 było 136 dm. , 1390 mk. ; 1864 r. było 23 dm. murow. , 128 drewn. , 2018 mk. Pierwotnie wieś szlachecka, własność i siedziba rodu Wężyków, którzy tu założyli parafią i miasto w końcu XIV czy na początku XV w. Piotr z W. , sędzia sieradzki, występuje w aktach z r. 1412, 1418 i 1433 Kod. dypl. pol, I, 311, II, 381 i Ulanowski, Dok. Kujaw. , 27495. Na początku XVI w. stoi tu kosciół murowany, p. w. św. Marcina, wzniesiony około r. 1446 na miejscu dawnego, drewnianego, konsekrowany r. 1476 przez Andrzeja, bisk. kreteńskiego, sufragana gnieźn. Pleban utrzymywał przy kościele dwu kapelanów. Uposażenie kościoła w ziemi składało się z łanu ziemi w każdym z trzech pól miejskich, komornika w mieście płacącego 3 fertony czynszu, placów i domów. Mieszczanie dawali dziesięcinę i kolędę po groszu z domu, komornicy po pół grosza. R. 1563 miasto płaci 38 fl. 12 gr. szosu od 76 rzemieślników. Po Sieradzu i Warcie jest W. najludniejszem miastem w ziemi sieradzkiej. Wyrazem tej pomyślności są liczne fundacye pobożne, później zatracone, jak szpital i kościołek św. Ducha, drewniany, uposażony przez Tomasza Domaniewskiego, kaplica św. Wojciecha, fundacyi Jakuba Łykowskiego, kościołek św. Rocha z obrazem tego świętego, uważanym jako cudowny. Ten ostatni, wzniesiony na cmentarzu, dotąd się utrzymał. W XVI w. Walenty z W. ur. 1542, 1612, po ukończeniu nauk w Krakowie, był profesorem uniwersytetu uczył teologii i niejednokrotnie obierany był rektorem. Pamiętając o swym rodzinnym gnieździe, sprawił w r. 1600 miedzianą chrzcielnicę do kościoła. R. 1617 mieszczanin Stanisław Gardziel przybudował przy kościele kaplicę dla bractwa rożańcowego. Już poprzednio ze strony przeciwległej stanęła kaplica św. Anny. Przy kościele ufundowano kilka altaryi i ustanowiono prebendarzy. Wojciech Wężyk Widawski z żoną Anną fundują r. 1638 klasztor bernardynów, z kościołem murowanym, p. w. Podwyższenia św. Krzyża. Przy pożarze miasta w r. 1802 spłonął kościół parafialny z plebanią, wskutek czego nabożeństwo odprawiało się w kościele bernardyńskim aż do r. 1846, w którym odbudowano zrujnowaną przez ogień świątynię ob. Łaski, L. B. , I, 469 471 i przypisy. Jeden z dziedziców W. Piotr Wężyk Widawski ogłosił na początku XVII w. w Krakowie kilka pism wierszem i prozą. W 1635 r. wyszło Widaczów Widaczów Widajcie Widałok Widarowo Widaucie Widawa