ga, wypływa w Gdeszycach, . w pow. przemyskim, przepływa następnie Miżyniec i w Drozdowicach uchodzi do W. Płynie wśród bezleśnych pagórków, szeroka łąkową dolina. U źródeł potoku z lew. brzegu góra Magiera 320 mt. , z praw. brz. góra Gliniska 323 mt. Na połudn. granicy Drozdowic góra Kamienica 298 mt. ; po praw. brz. w Miżyńcu lesiste wzgórze 318 mt. , na wschod. granicy Drozdowic góra Liskowiec 313 mt. . Pot. Buchta u Kummersberga Popo wice powstaje z dwóch potoków, ze Sołotwiny I albo Słotwiny, przybywającej do Hussakowa od wschodu, i z drugiego b. n. od południa. Do niej przypływa z płd. pot. Żazawka, ze wsi Roguźna, wypływająjcy z pod góry Dobroszyna 322 mt. , w pow. samborskim; płynie on granicą, tego po wiatu od mościskiego, dalej płynie przez Bolano wice, w pow. mościskim, gdzie z lew. brzegu z pod Potoczysk 323 mt. przyjmuje dopływ z Jordanówki, a poniżej z praw. brzegu potok od Pnihutu, który w dalszym biegu płynie granica Tamanowic a Bolanowic i wreszcie w Bolanowicach łączy się z Żazawką. Poniżej jego ujścia przybywają Żazawce nowe dopływy ze wzgórzy Tamanowickich. Drugim dopływem Buchty jest potok b. n. , wypływający na obszarze Gdeszyc z Horodyska; po lew. jego brzegu wznosi się gó ra Gliniska 323 mt. , w pow. przemyskim, pły nie dalej na Radochońce, po pod górę Kołpakówkę 310 mt. , w pow. mościskim, do Hussakowa, gdzie się z Sołotwiną łączy. Od Hussakowa pły nie Buchta ku zach. , na małej przestrzeni granicą Hussakowa a Chodnowic, t. j. granicą pow. mo ściskiego a pow. przemyskiego. Cała dolina Buchty jest szerokim łęgiem, miejscami, jak w Chraplicach, moczarzystym. W dalszym bie gu przyjmuje W. kilka potoków b. n. z Jaksmanic w Łuczycach, a z Bykowa i Siedlisk w Krownikach. St. Maj. Wiardunki, urzęd. Werdum, Jardanovicze r. 1388, Jordanovicze r. 1391, Jardunki r. 1535, Jardanowice r. 1580, Wiardunek r. 1393, Werdom i Werdum od r. 1798, wś, pow. obornicki, o 6 klm. na płd. wschód od Ryczywoła, na lew. brzegu Golnicy Flinta, dopł. Wełny, wzn. 70, 2 mt. npm. Graniczy na zach. z Hubami Gorzewskiemi, na południu z Drzonkiem i Boruchowem, na wschodzie z Owieczkami, na płn. z Nininem. Rzeka Golnica odgranicza na przestrzeni 700 kroków W. od Hub Gorzewskich i płynie aż do granicy Boruchowa; par. katol. Ludomy, par. prot. i st. dr. żelaznej w Rogoźnie Rogasen o 8 klm. ; poczta w Ryczywole Bitschenwalde. W. mają 24 dym. , 248 mk. 99 kat. , 149 prot. i 617 ha 523 roli, 30 łąk. Większą własność 221 ha posiada K. Mittelstaedt. Między r. 1388 i 1394 pisali się z Jordanowic Nieborza, Filip, Jan i Piotrek. Nieborza prawował się z Biegunem, sołtysem Grodnej wsi Grudna, leżącej o 7 klm, ku zachodowi od Rogoźna, o młyn na Jordanowicach, Filip z Mikołajem Boglewiczem miesz czaninem, Jan z Sędziwojem Objezierskim z pod Obornik, Piotrek z nieznanymi nam bliżej Chwał kiem, Staśkiem i Wawrzyńcem Akta gr. Wielk. , I, n. 370, 896, 1302, 1849; wydawca objaśnia mylnie Jordanowicami z pod Warszawy. Z pó źniejszych akt grodz. i ziemskich pozn. dowiadu jemy się, źe między r. 1429 i 1432 rozgraniczo no Jordanowice dwukrotnie z Gorzewem i Ludomami, między r. 1437 i 1447 z Gościejowem i Tłukawami, a następnie z Gorzewem, Grodną, Garbatką, Wełną, Parkowem i Rogoźnem. Od graniczenie Ludom od Gorzowa wspomina dukt wiodący z Drzonka do Jordanowic. Tę wieś po siadał w r. 1580 Piotr Czarnkowski; było tam 5 łan. km. , 5 zagr. i karczma. Z późniejszych dziedziców znamy Chryzostoma Lipskiego na Lu domach 1793 r. i Augusta Grabowskiego na Gorzowie 1843 r. . Dzisiejsza nazwa Wiardunki powstała drogą asymilacyi do nazwy monety wiardunek ferton, Vierdung. E. Cal. Wiarówka Wierówka, wś, pow. nowogradwołyński, gm. Serby, par. praw. Andrzejowicze o 8 w. . Wiartell Gross i Klein, wś, pow. jańsborski, st. p. Jańsbork Johannisburg. Wiary, mylnie, za Wzary. Wiarze, okol. szl. , pow. wileński, w 4 okr. poL, o 5 w. od Wilna, 2 dm. , 9 mk. katol. Wiasiel, szczyt, pod 49 10 półn. szer. , a 40 2 wsch. dług. wzn. 1153 mt. , na granicy wsi Przysłopu, Solinki i Strubowisk, w pow. liskim. Należy do głównego grzbietu Beskidu środkowego jeżeli źródła Sanu uznamy za gra nicę między środkowym i wschodnim Beskidem, z którego wysuwa się ku płn. zach. i stanowi sam gniazdo, wznoszące swój grzbiet ku płn. wsch. Ta część Beskidu stanowi dział DukielskoSkolski. Począwszy od Łupkowa grzbiet Beski du podnosi się ku wsch. w szczytach Rożki 935 mt. . Małym Wiaselu 1097 mt. , Wiasielu, a w okolicy źródlisk Solinki i Wetlinki do chodzi do najwyższego wzniesienia. Poza Wetlinką na płd. wschód grzbiet się obniża Mapa wojsk. , 9, XXVII. St. M. Wiasioły Uhoł, ob. Uhoł 1. Wiaszewcy, wś, pow. ihumoński, w 3 okr. poL berezyńskim, gm. Pohost, w pobliżu drogi z Pohostu do Żyrówki, o 52 w. od Ihumenia, ma 21 osad. A. Jel. Wiata, rzeczka, w pow. dzisieńskim, lewy dopływ Dźwiny. Bierze początek niedaleko mka Przebrodzia, pod wsią Borki, przepływa jezioro, nad którem leży wś Retowo, po wyjściu z niego oblewa Ruskie Sioło, Szczołnę, Powiacie, Miłaczewo, Łupnia, Staszule, Prudniki i pod wsią Wisiaty ma ujście. Początkowo płynie w kierunku płn. wsch. , od Łupni wykręca się ku płn. Długa około 20 w. , szeroka do 2 saż. , głębokość dochodzi 3 st. ; do spławu niezdatna. J. Krz. Wiardunki Wiardunki Wiarówka Wiartell Wiary Wiarze Wiasiel Wiasioły Wiaszewcy Wiata