w. od Wasiliszek. Fol. ma 20 mk. prawoł, 42 katol. i 19 żydów, wś zaś 9 dm. , 78 mk. katol. i 8 żydów w 1865 r. 31 dusz rewiz. ; własność Żórawskich. Wężyczyn, wś, pow. nowomiński, gm. Łuko wiec, par. Latowicz, odl. 24 w. od Mińska, ma 247 mk. W 1827 r. było 23 dm. , 232 mk. W r. 1885 fol. W. z attyn. Dąbrówka rozl. mr. 548 gr. or. i ogr. mr. 387, łąk mr. 132, past. mr. 11, lasu mr. 7, nieuż. mr. 11; bud. drewn. 17, pokłady torfu. Wś W. os. 41, mr. 567; wś Dą brówka os. 18, mr. 170. Wś ta wchodziła w skład starostwa latowickiego ob. Latowicz, W r. 1576 należała wś do par. Latowicz. Mikołaj Wójt i Stan. Skup zapłacili ze wsi pobór od 18 1 2 łan. i 2 lan. wójtow. Pawiński, Mazowsze, 220. Br. Ch. Wężyk, strumień, podobno lewy dopływ rzki Kamionny pod Marcinkowem, w pow. iłżeckim. Por. Kaczka i Kamionna. Wężyk 1. os. leśna, pow. błoński, gm. i par. Grodzisk. Wchodziła w skład dóbr Kłodzienko. 2. W os. leś. , pow. iłżecki, gm. i par. Skarzysko. Odl. od Iłży 20 w. , ma 16 mr. dwors. W 1827 r. 1 dm. , 7 mk. , par. Mirzec. Wężyki Stare i Nowe, kol. , pow. sochaczewski, gm. Rybno, par. Giżyce. W. Stare mają 12 os. , 112 mk. , 276 mr. włośc. W. Nowe 6 os. , 33 mk. , 118 mr. Wchodziły w skład dóbr Giżyce. Wężykowa Wola, w r. 1552 Wolia Wązikowa, wś i fol. , pow. łaski, gm. Wężykowa Wo la, par. Grabno, odl. 14 w. od Łasku, posiada urząd gm. , 12 dm. , 159 mk. , 1015 mr. dwors. 490 roli i 26 mr. włośc. Do wsi należał młyn Grabica. W r. 1552 miał tu Andrzej 5 osad. na 2 łan. , Jan 4 os. , był teź młyn korzecznik o 1 kole Pawiń. , Wielk. , II, 241. Wieś ta była główną siedzibą licznie rozrodzonego rodu Wę żyków, którzy poprzybierali nazwiska od przy ległych i okolicznych wiosek, jak Siedlce, Osiny, Podole, Zamoście, Buda, Widawa. W. Wola, gmina, należy do sądu gm. okr. III w Rembieszowie, ma 11692 mr. obszaru, 4718 mk. w tem 77 prot. i 39 żyd. . Br. Ch. Wguny, wś włośc, pow. wileński, w okr. poL, gm. Szyrwinty o 7 w. , okr. wiejski Spodwiliszki, 4 dusze rewiz. ; należy do dóbr skarbowych Szeszole. Wiabrowicze, wś wlośc, pow. oszmiański, w 1 okr. poL, gm. i okr. wiejski Kucewicze o 10 w. , o 7 w. od Oszmiany, 18 dm. , 143 mk. katol. ; należy do dóbr skarbowych Nowósiółki. Wiachowo 1. jezioro, w pow. bobrujskim, w obrębie gm. Turki, ma łączność od północy z rozlewem jeziorowym rz. Berezyny, zwanym Usocha, od zachodu zaś z rz. Berezyną. Długie na 1 w. , szerokie 3 4 w. Bardzo rybne. 2. W, al. Usochy, zaśc w pobliżu jeziora t. naz. , pow. bobrujski, gm, Turki. Ob. Usochy. A. Jel. Wiacior Wiater, wś, pow. sieński, gm. Zameczek, ma 41 dm. , 283 mk. , cerkiew paraf. drewnianą, 488 dzies. ziemi używalnej, 94 nieużytków. Należy do dóbr Mieleszkowicze. Wiacza, rzeczka, w pow. mińskim, lewy dopł. Swisłoczy, zaczyna się przy granicy pow. bory sowskiego, za zaśc Barszczówka, w obrębie gm. Białorucz; płynie w zakrętach okolicami wzgórzystemi na południe około folw. Prudziszcze młyn, wsi Tukałówka, Gajany, Prysiołki, mka Białorucz młyn, wsi Aleksina, Wiacza, Markowszczyzna, Pierekopy młyn. Kamienny Loh, Rachmany, Oszmiancy, Todorowszczyzna, Gródek Chmarzyński młyn; odtąd płynie nizinami ku zaśc Zarzecze i o parę wiorst poniżej wpada do Swisłoczy, prawie na przeciwko ujścia do niej rzki Ratomki. Długa około 5 mil; jest rybną na wiosnę. Przyjmuje Sieńkowkę. A. Jel. Wiacza, wś nad rz. Wiaczą, pow. miński, w gm. Białorucz, o 23 w. od Mińska, w miejsco wości wzgórzystej, ma 14 osad; grunta szczerkowo gliniaste, łąki dobre. A. Jel. Wiaczorow 1581 r. , Wiaterów 1604, nieistniejąca dziś wś, wykazana w reg. pobor. wdztwa kijowskiego z 1581 r. jako należąca do Stefana Łozki, podcz. kijowskiego, który płaci od 3 osiadłych. W 1507 r. w dziale Olechny Łozy Jabłonowski, Ukraina, I, 40, II, 478. Wiaczkonie, wś, pow. oszmiański, w 1 okr. poL, o 5 w. od Oszmiany, 7 dm. , 77 mk. katol. Wiada, rzeka, w gub. witebskiej i pskow skiej, lewy dopływ rz. Wielkiej Wielikiej. Po wstaje z połączenia kilku rzeczek Kura, Lipnia, Łopowic, Woroża, Opoczenka i in. , biorących początek na pograniczu pow. lucyńskiego z gub. inflancką. Wszystkie one płyną przez okolicę nieco falistą. , zarosłą lasami, śród wyniosłych często i urwistych brzegów. Po zlaniu się tych rzeczek pod wsią Murawiejna, rzeka przyjmu je nazwę Wiady i ubiegłszy w kierunku wscho dnim około 25 w. uchodzi do rz. Wielkiej, mię dzy ujściami Kuchwy i Kudei. Całkowita dłu gość od źródeł rzki Lipni wynosi do 75 w. Sze roka od 5 do 9 saż. , głęboka około l 1 2 arszyna, bieg ma wolny, łożysko twarde, piaszczyste lub żwirowate. J. Krz. Wiadcy, ob. Wiadziec. Wiaderno, w XVI w. Wyaderne, kol. , fol. os. leś. , karcz. , pow. piotrkowski, gm. Golesze, par. Wolbórz; kol. ma 67 dm. , 535 mk. , 1108 mr. włośc; fol. 2 dm. , 11 mk. , 180 mr. dwors. ; os. leś. 1 dm. , 7 mk. , 15 mr. ; karcz. 1 dm. , 5 mk. , 1 mr. W 1827 r. było 39 dm. , 296 mk. Albert Jan de Zakrzewo, sołtys w W. , wsi biskupa kujaw. występuje w dok. z r. 1363 Dok. Kujaw. Ulanow. , 257 80. Na początku XVI w. wś należała do par. Nagórzyce zniesionej i wcielonej potem do Wolborza. Plebanowi dawano tylko kolędę, zaś dziesięciny i meszne po groszu dawano scholastryi łęczyckiej Łaski, L.

Wężyczyn

Wężyczyn

Wężyk

Wężyki

Wężykowa

Wguny

Wiabrowicze

Wiachowo

Wiacior

Wiacza

Wiaczorow

Wiaczkonie

Wiada

Wiadcy

Wiaderno