stala do domeny szydłowskiej, którą następnie przeniesiono do Mogilna. E. Cal. Westków wś, dziś nieistniejąca. W XVI w. należała do par. Grocholice dziś pow. piotrkowski. Dawała dziesięcinę w Grocholicach Ła ski, L. B. , I, 459. W r. 1552 płaci tu Mateusz Westkowski z trzema synami od 1 łanu. Kmieci niema Pawiń. , Wielkop. , II, 261. Westrza i. urzęd. Parczew Westrza, wś, pow. odolanowski Ostrów, o 9 Hm. na wsch. pld. od Ostrowa, tuż pod Parczewem; par. kat. Wysocko, szkoła w miejscu, par. prot, , poczta i st. dr. żel. w Ostrowie; 55 dm. , 413 mk. 374 katol, 39 prot. i 365 ha 278 roli, 66 łak. Ob. Parczew. W. istniała już przed r. 1468 i wchodziła w skład pow. kaliskiego; w r. 1579 dziedziczyli ją Maciej i Wojciech Parczewscy, Jan i Piotr Wturkowscy, tudzież Sebastyan, Bartłomiej i Stanisław Gloskowscy; podano tu 4 łany km. , 7 zagr. , 3 komor. i 4 rzemieśl. ; regestra pobor. z r. 1613 1620 wykazują, jednego dziedzica Piotra Parczewskiego. Około r. 1834 należała wś do Walentyny Skórzewskiej z Parczewa. 2. W. , Westna w Spisie gmin i okr, z r. 1888, pustkowie do Kaliszkowic Kaliskich, w powiecie ostrzeszowskim, 1 dm. , 18 mk. Weszeliszki 1. wś, pow. szawelski, w 4 okr. poL, gm. Szawlany, o 30 w. od Szawel. 2. W. , ob. Weseliszki. Weszeta, strumień, w gub. kowieńskiej, lewy dopływ Platony. Weszkowizna, os. , pow. wieluński, gm. Galewice, par. Cieszęcin, odl. od Wielunia w. 24, ma 1 dm. , 5 mk. Weszkowo, ob. Waszków. Weszna, ob. Wiesznia. Weszniańskie, jezioro, pow. wilejski, ob. Serwecz, Wesznie al. Weszno, wś i folw. nad jeziorem t. m. , pow. wilejski, w 3 okr. pol, gm. Sitce, o 95 w. od Wilejki. Folw. ma 1 dm. , 11 mk. katol, 490 dzies. ziemi dworskiej; należał do Budominów. Wś 15 dm. , 121 mk. Wesztorty, wś nad bezim. potokiem, pow. wilejski, w 3 okr. pol, gm. Mańkowicze o 7 w. , okr. wiejski i dobra, hr. Tyzenbauzów, Smycz, o 69 w. od Wilejki, 25 dm. , 37 mk. prawosł. i 16 katol w 1865 r. 32 dusz rewiz. . Weszyliszki, ob. Weseliszki. Wet, uroczysko na gruntach Domontowa, w pow. radomyskim, wspominane w aktach zeszłego wieku. Weta, rzeczka, w pow. kijowskim, dopływ Dniepru z prawego brzegu. Wypływa z horodyszcza przy Chodosowie, płynie przez tę wieś i na wiosnę i jesienią rozlewa się w obszerny staw, przez który idzie niebezpieczna przeprawa w bród, zwana Korol Nazwa ta podług podania stąd pochodzi, że jakiś król zbudował tu most, którego pale jeszcze dziś są widoczne. W. tworzy kika przecieków jarowych, Hawryłkami zwanych, zmierzających ku Stubnie ob. Chodosówka. Przybiera potoki Juryewka i Bezdonia oraz rzkę Chotówkę. Edw. Rul. Weta 1. nieistniejąca dziś wieś, w pow. kijowskim, w 1644 r. wchodziła w skład dóbr Biłhorodki, należącej do ks. Koreckich. 2. W. Litewska, wś przy ujściu rzki Wety do odnogi Dnieprowej, zwanej Konik, pow. kijowski, w 5 okr. pol, gm. Chotów, par. praw. Pirchów Pirohoszcza, o 1 w. , o 17 w. od Kijowa. Podług Pochilewicza ma 354 mk. praw. i 40 żydów; włościanie, w liczbie 137 dusz rewiz. , uwłaszczeni zostali na 873 dzies. , ze spłatą po 949 rs. 55 kop. rocznie. Spis urzędowy z 1885 r. rozróżnia 3 wsi t. n. , t. j. W. Witę L. , W. L. Nową i W. L. Starą, z których pierwsza ma 76, druga 119, trzecia zaś 80 mk. Ludność trudni się głównie rybołówstwem. Podług podania, gdy Litwini zdobyli Kijów na Tatarach, wnet dokoła miasta rozłożyli swoje czaty czyli straże, i od jednej z luk strażniczych, na uroczysku W. stojącej, miejsce to W. Litewską nazywać się poczęło. 3. W. Pocztowa, wś nad rzką Weta, pow. kijowski, w 3 okr. pol, gm. Hlewacha, par, praw. Hatne o 4 w. , o 18 w. od Kijowa, przy starym trakcie pocztowym do Wasylkowa, ma 165 mk. Podług Pochilewicza jest tu 220 mk. prawosŁ i do 50 żydów w 1863 r. podług tegoż było 62 prawosł. , 8 rozkoln. , 23 żydów. Włościanie, w liczbie 74 dusz rewiz. , uwłaszczeni zostali na 274 dzies. , ze spłatą po 310 rs. 90 kop. rocznie. Przed przeprowadzeniem drogi żelaznej znajdowała się tu stacya pocztowa, pierwsza od Kijowa w stronę Wasylkowa odl. o 17 w. . Mocą testamentu burmistrza kijowskiego Wasila Czerewczyja z d. 24 maja 1601 r. nadana została monasterowi Michajłowskiemu w Kijowie ziemia t. nazw. Niwy Wewodeńskie, a 22 czerwca 1602 r. dekretem trybunału głównego Lubelskiego potwierdzono temuż monasterowi myto grobelne na grobli Weciańskiej, jeszcze od ks. kijowskiego Włodzimierza Monomacha pozwolone domowi Rożynowskich Zakrewskij. Opis, Klewa, t. I, str. 517, którzy następnie nadali to myto monasterowi Michajłowskiemu. Rożynowscy ci była to prastara ruska rodzina, nazywająca się Połowcami ze Skwira, wygasła w XVI w. ob. Motowidłówka Skwira i in. . W. , śród lasów zanurzona, była w dawnych czasach miejscem osławionem z gościńcowego rozboju. W 1672 r. watażkowie Szackij i Jenik, usadowiwszy się w Motowidłówce, trudnili się rozbojem w bliższej okolicy Kijowa i na idące do tego miasta karawany kupieckie napadali na Romanowym moście i pod Wetą ob. List Teodora Łaszka sotnika do Jakuba Dmitrowicza, pułkown. kijowskiego. Kiedy Stanisław August bawił w Kaniowie, Szczęsny i Ludwik Potoccy, jadąc do Kijowa, byli napadnięci na We Westków Westków Westrza Weszeliszki Weszeta Weszkowizna Weszkowo Weszna Weszniańskie Wesznie Wesztorty Weszyliszki