Warylańce, wś, pow. wiłkomierski, w 3 okr. poL, gm. Towiany, o 25 w. od Wiłkomierza. Warynia, dwór, pow. szawelski, w 1 okr. pol, gm. Szawkiany, o 38 w. od Szawel. Warynka, kol. , pow. turecki, gm. Pęcherzew, par. Turek odl. 6 w. ma 26 dm. , 138 mk. Warynka, wś, pow. latyczowski, okr. pol. Derażnia, gm. Wójtowce, par. praw. Kozaczki, katol. Latyczów, ma 20 osad, 147 mk. , między którymi kilka rodzin bezpopowców, 140 dzies, ziemi włośc, 1341 dworskiej, 2 młyny. Wchodziła w skład sstwa latyczowskiego, obecnie własność Stogowych. Dr. M. Warynka, potok, jeden ze znaczniejszych prawych dopł. Wagu, W. powstaje z dwu źródliskowych potoków, z których jeden, be zimienny, wypływa kilku źródłami u stóp Okruhlicy 1075 i Pupoweczka 879 mt. , pły nie w kierunku płd. zach. i ubiegłszy 8 klm. łączy się pod Tjerhową z pot. Białym. . Ten wypływa w poziomie 760 mt. , w wąwozie między wierchem Pupowym 1095 i Małym Rosudcem 1226 mt. , na dziale pod Kopcem Płynie wąwozem otwartym i malowniczym w kierunku zach. , łącząc się z potokiem po przednim w poziomie 510 mt. Potok Biały, płynący wąwozem zbudowanym z numulitowego wapienia, ma spad stosunkowo niezna czny, porusza dwa młyny a co ważniejsza stanowi ważną linię komunikacyjną, bo go ściniec prowadzący z kotliny Ssolnej na Orawę skorzystał z głębokiego wcięcia się te go potoku między bezdrożne góry. Pod Tjerhową przyjmuje W. z lew. brz. strumień tatrzański, zwany pot. Wratnym. Od Tjerhowy zachowuje Warynka kierunek biegu pier wszego potoku południowozachodni, płynie do 3 klm. szeroką doliną aluwialną, którą zbudowały rącze a bogate w aluwia dopływy tatrzańskie. Lewym brzegiem rzeki ciągną się połogie, słabo pochylone odgałęzienia be skidzkiej Wielkiej Hory, strome i dzikie po przeczne żebra grzbietu Fatry. Liczne do pływy fatrzańskie wyparły koryto Warynki ku zachodowi tak, iż się ona przeważnie pra wego brzegu doliny trzyma. Z lew. brzegu przyjmuje W. ; pot. Branice, pot. Bielski, wpadający pod Belą, i pot. Kur. Z praw. brz. przyjmuje W. jedynie pot. Kociński ja rek, odwadniający Wielką Horę. W poziomie 352 mt. wpada pod Warną do Wagu. Długośó biegu od Tjerhowy po Warnę wynosi 16 klm. Spadek 158 mt. t. j. prawie 10 mt. na 1 klm. Porusza 15 młynów. E. R. Warysówka, wś wymieniona w XVIII w. jako należąca do dóbr borszczajowskich ks, Wiszniowieckich, t. j. w dzisiejszym pow. skwirskim. Obecnie pod tą nazwą nieistnieje. Waryszki 1. wś, pow. trocki, w 1 okr. pol. , gm. Olkieniki, okr, wiejski Waryszki, 51 dusz rewiz. W skład okr. wiejskiego wchodzą wsi Jurkańce Jurkiańce, Waryszki i Wersoka al. Popiszki, w ogóle 196 dusz rewiz. 2. W. dwór, pow. nowoaleksandrowski, w 5 okr. poL, o 88 w. od Nowoaleksandrowska. 3. W. dwór, pow. poniewieski, w 4 okr. poL, o 51 w. od Poniewieża. Warytyna, wzgórze lesiste na wschód od Sambora. Stanowi ono wraz z lesistym pa górkiem Liski, z Mohiłką 341 mt. i Rzeźnikiem 312 mt. półwysep głęboko wcinający się między rozległe Wielkie błota, w Samborskiem nad Dniestrem i Bystrzycą się roz ciągające. Półwysep ten nie wznosi się zna czniej ponad niegościnne błota samborskie, w każdym razie dochodzą wzgórza tego półwy spu do 40 60 mt. względ. wysokości. Osada Wołoszcza, na wschodnim cyplu półwyspu położona, już tylko na 10 mt. ponad poziom błot się wznosi. Półwysep ten jednak, pokry ty gliną mamutową, uprawną i urodzajną, jest zarazem oazą zamieszkałą śród bezludnych bagien. Wzgórze, Warytyna, którego wyso kość na ok. 320 mt. podać można, jest w zupeł ności pokryte lasem. Wschodnie sioki Warytyny, rozryte doliną potoku Roztoki, która przedstawia znowu odnogę błot Samborskich, wdzierającą się w półwysep. Pochyłość połu dniowa przecięta 3 jarkami, których jeden złączywszy się u stóp W, z potoczkiem cią gnącym się od zachodu od gminy Kulczyce, nosi nazwę pot. Warytyny. E. R. Warytyna, potok, poczyna się w lesie u stóp wzgórza Warytyna jarem, który złączywszy się z pot. Kulczyckim, po 4 1 2 klm. biegu, łączy się z pot. Prutem w Samborskiem. Warywódki, w dokum. Wariwodince, Warzywodinicze, wś nad Horyniem, pow. ostrogski, gm. Uniew, par. praw. Suszewce o 1 1 2 w. , o 47 w. na płd. od Ostroga. Ma 57 dm. , 469 mk, , cerkiew filialną, p. w. Podwyższenia krzyża św. , z drzewa wzniesioną w 1798 r. i uposażoną z nadania ks. Mikołaja Augusta Jabłonowskiego około 85 dzies. ziemu dołożenie wsi od zachodu jest wyniosłe, ku wschodowi gęsty las dębowy i piękne łąki nad Horyniem. Glebę stanowi czarnoziem II kl. Włościanie w ogóle są zamożni, trudnią się wyłącznie rolnictwem i transportowaniem zboża do Brodów. Inwentarz mają dobry, a szczególniej konie. Wś ta należała pierwotnie do Sieniutów. Podług reg. pobor. pow. krzemienieckiego z 1583 r. Fiedor Sieniuta Lachowiecki, wojski krzemieniecki, płaci ztąd z 4 dym. Jabłonowski, Wołyń, 133. Następnie własnosc ks. Jabłonowskich, od których przeszła do ks. Sapiehów, później należała do Sanockiego, obecnie Witowskiego. Z. Róż.

Warylańce

Warylańce

Warynia

Warynka

Warysówka

Waryszki

Warytyna

Warywódki