sin; na zach. Liwcze i Horodyszcze, na płn. Waręż miasteczko. Wzdłuż granicy wsch. płynie Łubówka, dopł. Warężanki. Na płd. wsch, grupa domów Sieporty al. Seporty; płd. zach. część lesista las Kozia Wola. Własn. wiek. ma roli or. 165, łąk i ogr. 10, past. 40, lasu 768 mr. ; wł. mn. roli or. 1277, łąk i ogr. 154, pastw. 119, lasu 1 mr. W r. 1880 było 119 dm. , 701 tnk. w gm. 230 rz. kat. , 471 gr. kat. ; 334 Pol. , 367 Rus. . Par. rz. kat. i gr. kat, w W. miasteczku. We wsi jest cerkiew drewniana, na wzgórzu zbudowana. Na belce data A. D. 1677. Widok cerkwi podał Zaohariewicz w zatsytowanej rozprawie, str. 143. We wsi szkoła 1klas. i kasa poż. gm. z kapit. 8354 złr. Lu. Lz. Warażanka, rzeczka, lewy dopł. Bugu, w pow. sokalskim. W. powstaje ze złączenia się trzech strug pot. Młyńskiego, pot. Kryniczki i pot, Lubówki. Potok Młyński wypływa w obszarze gm. Chłopatyna w poziomie około 230 mt. , początkowo płynie wąską i płytką rynną, wkrótce jednak dolina się rozszerza, płynie podmokłymi łąkami a to właśnie skutkiem podkładu nie przepuszcza jącej wodę epoki kredowej; poziom doliny jest około 20 mt. niższy od sąsiedniej wyżyny. Pod Wyżłowem zmienia pot. Młyński swój wschodniozachodni kierunek na południowy, mija Dłużniów, aż pod Chochłowem uchodzi do stawu, który minąwszy po dwukilometrowym jeszcze biegu łączy się z pot. Kryniczką w poziomie 208 mt. pod Horodyszczami. Potok Młyński przyjmuje z lew. brz. dwie bezimienne strugi. Długość biegu 13, 5 kim. , spadek ogólny 22 mt. , t. j. r6 na kim. ; pot. Młyński jest po osadę Winniki chroniony wałami, w dalszym biegu dolina się zwęża, potrzeba ochrony też znika. Porusza dwa młyny. Pot. Kryniczką wypływa w obrębie gm. Liski w poziomie 221 mt. Płynie też doliną 150 do 250 mt. szeroką, zajętą przez suche łąki, przepływa Sulimów i ubiegłszy 10 kim. łączy się pod Horodyszczami z pot. Młyńskim. Młynów porusza dwa. Spadek 13 mt. , czyli 1, 3 mt. na klm. Złączone strumienie płyną pod Waręż, gdzie otrzymują wody Lubówki, która raczej sztuczny ściek wód z bagnistych łąk przedstawia. Pod Warężem dolina rzeki, z powodu wodę nieprzepuszozającej warstwy w podłożu, zupełnie zabagniona; strumień dzieli się na dwa ramiona, prócz tego przecięta jest dolina dwu rowami sztucznymi, których celem jest osuszenie moczarów w okolicy Waręża. Ta działalność melioracyjna wywarła już częściowo swe skutki, skoro jeszcze na mapie z r. 1824 2 wyd. Liesganiga wyznaczone są trzy bagnami otoozone stawy pod Horodyszczami, Warężem i Mianowicami, których teraz nie ma śladu. tylko podmokłe, lub miejscami suche łąki o dawnym świadczą stanie. Od Korkowa, powyżej Mianowic, po Uhrynów stanowi W. granicę między Gaiioyą a król. polskiem. Uhrynów rozłożył się na wyspie między dwoma ramionami W. Poniżej Uhrynowa znów dolina zabagniona, ba gna dochodzą szerokości kilometra, głównie jednak po lewym brzegu rzeki, bo prawy brzeg wysoki i stromy, porosły lasem dębowym aż po Bug. Z lasów po prawym brzegu, które są na mapie z r. 1824 naznaczone, pozostały tylko ślady. Koło osady Szychtory W. zbliża się znowu do granicy, którą tworzy aż do złączenia się z Bugiem. Klin ziemi między W. a Bugiem, zwany Litowiszną, zupełnie bagniöty. Poziom w którym W. wpływa do Bugu wynosi 182 mt. Długość biegu od złączenia sią pot. Młyńskiego z Kryniczką po ujście do Bugu wynosi 23 klm. Spadek wód 26 mt. , t. jest 112 mt. na kim. Ogólna dług. biegu 36 kim. E. R. Warązyn wś, W. Górni, kol, i Waręska Kuźnica, os. nad rz. Czarną Przemszą, pow. będziński, gm. ipar. Wojkowice; wś ma 62 dm. , 495 mk. , 634 mr, ; os. leś. 1 dm. , 1 mk. , 344 mr. lasu rządów. ; W. Górny, kol, ma 6 dm. , 46 mk. , 263 mr. włośc; Waręska Kuźnica ma 3 dm. , młyn, 8 mk. , 20 mr. W 1827 r. było 21 dm. , 138 mk. Wś istniała już w XV w. , należała do par. w Siewierzu Długosz, L. B. , II, 201. W r. 1667 płacono od 4 kmieci Pawiński, Małop. , 452, 453. Br. Ch. Wargale, os. pod mtem Leźnicą, w pow. wielkostrzeleckim. Wargany, Warhany, wś, pow. wilejski, w 3 okr. pol. , gm. Sitce o 15 w. , okr. wiejski i dobra Bohdanowiczów, Szantyrowszczyzna, 35 dusz rewiz. W pobliżu góra, wzn. 110 saż. npm. Wargawa Stara i W. Młoda al. Wargawka, wś i fol. , pow. łęczycki, gm. i par. Witonia, odl 11 do 14 w. od Kutna. W. Stara ma 7 dm. , 126 mk. ; W. Młoda 6 dm. , 102 mk. W 1827 r. Wargawa miała U dm. , 104 mk. a Wargawka 6 dra. , 60 mk. W r. 1873 fol W. Stara rozl. mr. 302 gr. or. i ogr. mr. 284 łąk mr. 9, nieuż. mr. 9; bud. mur. 8, drewn. 5; płodozm. 12poL Wś W. Stara ós. 11, mr. 11. W r. 1882 fol. W. Młoda al Mała lit. B. , w r. 1860 oddzielona od dóbr Szamów, rozl. mr. 379 gr. or. i ogr. mr. 374, łąk mr. 1, nieuż, mr. 3; bud. drew. 9. Wś W. Młoda os. 9, mr. 8. Na początku XVI w. wsi Varga aniiqua, Wargawa buthkj i Wargowa należały do par. Witonia. Dwie pierwsze dawały z łan. folw. i kmiecych dziesięcinę pleban, w Witoni, ostatnia dawała tylko z folw. , zaś kmiecie oddawali kustodyi łęczyckiej Łaski, L. B. , II, 488. Według reg. pob. pow. łęczyckiego z r. 1576 wś Wargawa Stara, w

Warężanka

Warażanka

Warązyn

Wargale

Wargany

Wargawa