szło metrów są zasypane po obu stronach złomami skał i ryniem. Z lewego brzegu otrzymuje W. nie mniejszą ilość dopływów ale krótkie tylko potoki, bo nachylone słabiej ku wschod, góry Głogowieckie wysołają swe wody do Nitry. Dopł. z lew. brzegu pot. Zawadzki, Hradno, wpada opodal osady Predmer, sławiony z piękności swej doliny, która wielce przypomina dol. Kościeliską; dalsze potoki są Domański, rz. Prusińska, Podhradje, Luczkowski, Podhradź, Poruba, Klobusicki, Dubnicki, Tepliczka, Apatowski a dalej jeszcze poniżej Trenczyna parę bezimiennych lecz złośliwych potoków, od których pobliskie osady podwójnym wałem się chronią. Potok Sucki, wpadający naprzeciw potoku Nowomiejskiego do W. , podobnie niebezpieczny jak i wyżej wymienione. Sam Wag płynie szeroko i w liczne ramiona rozdziela się i rozlewa po szerokiej aluwialnej dolinie. Jedynie na przestrzeni od Bystrzyckiego Podhradu Vag Podhragy aż do Pucho dolina jego jest ścieśniona; W. płynie jednym ramieniem i trzema silnymi skrętami okala piaskowcowe skały Dubrawkę 447 mt. , Wysokie 437, Horkę 471, Stawne 597, Wackową 521 i Djel 528. opodal Powaskiej Bystrzycy WaagBistritz widnieje skalista grupa Wielkiego i Małego Manina 891 i 810 mt. . Poniżej Pucho rozszerza się znacznie dol. Wagu, osiągając największą szerokość w okolicy Iławy i poniżej Trenczyna, gdzie szerokość jej przenosi 6 klm. Tu płynie Wag spokojniej, zmienia bieg bardzo często i pozostawia z tej przyczyny liczne ślepe, porzucone. koryta. Powyżej Nowegomiasta, zanim Wag wkroczy w rozległą dolinę Dunaju, zwęża się jeszcze raz jego dolina, zamknięta wierchem Laził 468 z lewej, zaś Hajnicą 321 z prawej strony. Po otrzymaniu Kisucy z prawej, Rajczanki z lewej strony, W. na tyle już obfituje we wodę, że tuż na samym zakręcie ustawiony jest koło Marczanki pierwszy młyn pływający. Na całej długiej przestrzeni aż po Pucho mamy nad W. tylko dwa zwykłe młyny wodne, dalej jednak w dół porusza Wag tylko młyny pływające, których po Nowemiasto jest ośm. Z osad wspominamy ważniejsze Wielka Bica, Predmer, Bystrzycki Podhrad, Pucho, Bellus, Illawa, Dubnic, sławne miejsce zdrojowe TrenczynTepla, wreszcie kornitatowe miasto Trenczyn, Beczko i Nowemiasto Vag Ujhely. W dół za Nowemmiastem dolina Wagu łączy się z ogromną, płaską Małą niziną węgierską, niżem. Dunaju. W dolnym biegu zmienia znowu Wag swój dotychczasowy kierunek na prawie południowy, który zachowuje aż po miasta Sered i Zempte Sintawa, skąd znowu aż po ujście do ramienia dunajowego Kis Duna pod Guttą, 109 mt przyjmuje kierunek od płn. zach. ku płd. wschodowi. Długość dolnego biegu W. wynosi od Nowegomiasta 182 po Guttę 109 136 5 klm. , spadek wynosi 78 mt. , t. j. 0 54 mt. na 1 klm. Naturalnie jest i ten spadek za silny by umożliwiał zupełną żeglugę; Wag jest aż do ujścia tylko spławnym, chociaż na przestrzeni od Sered i Zempte do ujścia, na przestrzeni 64 klm. długiej, spadek wynosi tylko 25 ctm. na klm. , przecież i ten jeszcze przenosi spadek wszystkich wielkich i uregulowanych rzek żaglowych, co przy silnych skrętach jego biegu wręcz uniemożliwia ruch większych statków na Wagu. Skutkiem zmiany kierunku biegu rzeki od płn. wsch. do płd. zach. na czysto prawie połudn. , otwiera się po prawej ręce W. obszerna nizina dunajowa Mała nizina węg. . Sprawiają to Małe Karpaty przedłużenie Białych Karpat, które woale kierunku swej osi nie zmieniając, coraz więcej od W. się oddalają, pozostawiając między W. a swemi stokami rozległy niż loesowy, jeden z najurodzajniejszych obszarów Węgier. Góry Głogowieckie, które zarówno z W. zmieniają swój kierunek, towarzyszą mu aż po Fraysztak Freistadl, zdobiąc jego brzeg lewy szczytami i skalicami, przewyższającemi średni poziom dolnego W. 145 o 200 do 400 mt. Mamy tu szczyty Sohoń 493, Holubaci 494, Hrebiczek 677, Kniaźny wrch 641, Rowence 503, Krnica 547, Ostry wrch 439, Zlodi wrch 490, Lomec 421, wreszcie Owcza skała 425. Chociaż jednak szczyty gór Galgockich imponująco się tu jeszcze przedstawiają, szerokość gór pod Fraysztakiem wynosi już zaledwo tylko 4 5 klm. Dalej na płd. bieży jeszcze wzdłuż lew. brzegu Wagu wąski wał młodotrzeciorzędowych skał i pagórków, których już do Głogowieckich gór chyba zaliczyć nie można. Wał ten ciągnie się po Zempte, aż do następnego zakrętu rzeki, gdzie ginie pod grubemi warstwami loesu i aluwii; wysokość tej wyniosłości nie dochodzi w ogóle 200 mt. , w dwu jednak punktach 200 mt, przenosi, t. j. w Uhlarim wrchu 297 i Borodym wrchu 248. W. płynie w dolnym biegu wzdłuż gór Galgockich i ich przedłużenia, lewy więc brzeg jego jest stromy, prawy płaski i stanowi część niziny Węgier. Tak więc widzimy, że prawo Baera się nie stwierdza na W. , gdyż przeważnie jest lewy jego brzeg brzegiem stromym Bergufer. Przyczyna tego leży w stosunkach dopływów Wagu, jak to już powyżej wyłuszczyliśmy; w dolnym zaś biegu W. przyczyna tego leży niezawodnie w konfiguracyi doliny, którą W. przepływa. Co się tyczy dopływów, to z prawego brzegu nie przyjmuje W. żadnych na całej tej 136 klm. długiej przestrzeni. Jedyny wyjątek siano

Wag