Wadrówka, potok górski, powstaje w płd. wsch. części pow. stryjskiego, płynie przez obszar gm. Hutar, przyjmuje tu pot. Racenowę od praw. brz. a Berdo i Kalihirkę z lew. brz. 5 płynie na płn. , wchodzi na obszar gm. Pławie i tu łączy się z Brynówką Tucholką tworząc pot. Hołowczankę Ukiernik, uchodzący naprzeciw Tuchli do Oporu z lew. brzegu. Wadu Raszkow, mstko na prawym brzegu Dniestru, pow. sorocki gub. bessarabskiej, naprzeciw mka Raszkowa w pow. olhopol skim, o 50 w. na płd. wsch. od mta powiat. Ma 270 dm. , 1527 mk. , cerkiew, dom modlitwy żydowski, 3 fabryki świec z produkcya 2600 rs. , przystań na Dniestrze, targi tygodniowe, jarmark w 4 tygodniu w. postu. Prowadzi handel zbożem, solą, sadłem i drzewem. Wadusowo wś, pow. newelski, w 3 okr. pol. , gm. Topory; okr. wiejski w 1863 r. miał 289 dusz rewiz. Wadwy, dobra nad rz. Jurą, pow. nowoaleksandrowski, w 5 okr. pol. , gm. i par. Skopiszki, o 76 w. od Nowoaleksandrowska, w 1859 r. 13 mk. , gorzelnia. Własność Koziełłów, mają 740 dzies. 432 lasu, 55 nieuż. . W 1683 r. należały do Jana Kościałkowskiego. Wady, jezioro, w pow. trockim, pod zaśc. Dowojniszki i Wady. Wady 1. zaśc. szlach. nad jez. t. naz. , pow. trocki, w 2 okr. pol. , o 50 w. od Trok, 1 dm. , 17 mk. katol. 2. W. , wś, pow. wiłkomierski, w 3 okr. pol. , gm. Towlany, o 17 w. od Wiłkomierza. Wadytroków, ob. Wadyturkuł Wadyturkuł mylnie Wadytroków, wś nad rz. Biłoczem, dopł. Dniestru, pow. bałcki, okr. pol. i st. poczt. Krute, gm. Mołokisz, par. katol. Raszków, o 56 w. od Bałty sąd, ma 69 osad, 626 mk. , 494 dzies. ziemi włośc, 2287 dworskiej wraz z Mołokiszem, 100 cerkiewnej. Posiada cerkiew p. w. Narodzenia N. M. P. , wzniesioną w 1857 r. , z 980 parafianami. Powierzchnia wyniosła, bezleśna. Własność niegdyś ks. Lubomirskich, obecnie należy do Kulikowskich ob. Mołokisz Wielki, Wadzianoje błoto, uroczysko na gruntach wsi Ozieryczyn, w pow. ihumeńskim ob. t. VII, 788. Wadsyn, wólka, w gm. Szczyrzyce, pow. limanowskim. Wadzyno al. Wadzin, dok. Wadino, Vadino, Vagnino, Vasino, Wassino, Wazina, Waczino, wś zaginiona obecnie, leżała pod Żukowem, w pow. kartuskim, naprzeciwko Mezowa, nad jez. dziś jeszcze zwanem Wodzno czyli Wadzino. Klasztor oliwski utrzymywał, że ją podarował cystersom ks. Subisław r. 1215, zaś klasztor w Żukowie miał nadanie na tę wieś po Samborze z r. 1240. Dopiero r. 1316 ustąpioną została dla Żukowa Była to wś ludna, 18 gburów w niej mieszkało. Istniał tu kościół z figurą cudowną Matki Boskiej. Na pustkowiach grądowskich, zaledwie o 15. kroków zabudowań, na małem wyniesieniu stoją osobno drzewa wiśniowe, z pomiędzy których wyziera krzyż stary. Jak przypuszczają akta żukowskie została ta wś zburzona r. 1454 w wojnie z Krzyżakami. R. 1557 w stanie opustoszałym wydana została razem z Dzierzążnem i Mezowem w wieczystą dzierżawę Konstantemu Ferberowi z Gdańska, który wszystkie te 3 osady na nowo odbudował. W drugiej wojnie szwedzkiej zostało W. znów zburzone i więcej nie odbudowane, rola została do Mezowa przyłączona, lecz jako nieco odległa lasem porosła. R. 1748 stało na miejscu starego Wadzyna jedno tylko wybud. , zwane od pierwszego mieszkańca Efrem. Dopiero w obecnem stuleciu las znowu wycięto i rolę uprawiać zaczęto. Na miejscu zaginionej wsi mieszka teraz kilku zagrodników ob. Klasztory żeńskie p. kś. Fańkidejskiego, str. 58 i Perlbach P. U. B. , str. 648. Kś. Fr. Wadźgajły, ob. Widżgajły. Waeldchen 1. Waelchen, Weldichen, pierwotnie Borek, 1292 Sylua Boreck, 1338 bona Weldichen prope Borek, 1350 Villa Walde, 1362 Weldichen al. Hohenger, dobra i wś, pow. strzeliński, par. ew. Borek Grossburg, kat. Borowe miasteczko. W r. 1885 dobra miały 181 ha, 8 dm. , 106 mk. 27 kat. ; wś 43 ha, 30 dm. , 201 mk 49 kat. . Henryk V nadał r. 1292 kawał lasu mieszczaninowi wrocławskiemu Konradowi Winerowi, który założył tu folwark. Przy wsi istnieje stac. dr. żel. z Wrocławia do Kamenz, odl. 26 klm. od Wrocławia. 2. W. , 1462 Hohungir, Hohinger, wś, pow. wałbrzyski, par. ew. Charlottenbrunn, kat. Dittmannsdorf. W r. 1885 wś miała 169 ha, 48 dm. , 310 mk. 32 kat. . Waeldchen Preussisch, pow. świętosiekierski, ob. Preussich 10 Waellaniaggi estońskie, wzgórze w płn. części płaskowzgórza hanenhofskiego w gub. inflanckiej, wzniesione 948 st. npm. ob. t. III, 286. Waellisch al Welsch dobra i wś, pow. żegański, par. ew. i kat. Przewóz. W r. 1885 dobra miały 461 ha, 1 dm. , 3 mk. ew. Wś 601 ha, 42 dm. , 181 mk. ew. Waettrisch, 1474 Wateriach, dobra i wś, pow. niemczyński, par. ew. Rudelsdorf, kat. Rothschloss. W r. 1885 dobra miały 272 ha, 4 dm. , 76 mk. 9 kat. ; wś 60 ha, 24 dm. , 172 mk. 28 kat. . Wag, Waag po niem. , Vag po węg. , Vah po słow. , jeden z większych dopływów Dunaju od lewego brzegu. Wag powstaje z połączenia się dwu górskich potoków niźniota Wadrówka Wadrówka Wadu Raszkow Wadusowo Wadwy Wady Wadytroków Wadyturkuł Wadzianoje błoto Wadsyn Wadzyno Wadźgajły Waeldchen Waeldchen Preussisch Waellisch Waettrisch