mko i folw. nad rzką Użanką, Uszonką al Olchówką, pow. ihumeński, przy gościńcu wojannokomunikacyjnym ihumeńskim, o 55 w. od Ihumenia, w 2 okr. pol. śmiłowickim, gm. Pereżyry, w miejscowości lekko falistej, z gruntem miernie urodzajnym, szczerkowym, posiadającym glinę w podłożu. Niegdyś U. należały z okolicznemi wsiami do biskupów wileńskich; w dokumentach t. zw. hrab. ihumeńskiego stanowiły klucz polański. W 1771 r. biskup Ignacy Massalski, oddzieliwszy U. od parochii pereżyrskiaj, fundował w mozku cerkiew, p. w. Opieki N. M. P. Świątynia ta do dziś dnia zachowała się z zewnątrz w dawnej swej konstrukcyi. Około 1220 parafian, do 3 włók gruntu cerkiewnego. Filia w Ozieryczynie, p. w. św. Koźmy i Damiana. Dokumenta na erekoyę cerkwi i fundusz, wraz z prezentą, parochowi kś. Teodorowi Dylewskiemu wydał biskup Massalski, zalecając nieustanną chwałę Bożą w cerkwi i pieczę o owczarnię. Po zajęciu województwa mińskiego w 1793 r. dobra biskupie zabrano na skarb i następnie w 1795 r. generałporucznik Piotr Aleksiejewicz Iślenjew otrzymał część klucza polańskiego, mianowicie mko Polany al. U. z kilku wsiami i 1200 poddanych włościan pł. męs. ob. Mater. dla istorii podols. gub. ; zesz. I, 1885, str. 217. Generał ten tu nie mieszkał i w 1803 r. ustąpił praw swych gen. wojsk pols. Adamowi Dłuskiemu. Dłuski kolei w 1805 r. odprzedał U. z attynencyami i z poddanymi w liczbie 285 dusz płci obojej Pawłowi Sakerowi, rodem z Kurlandyi, za 11, 000 rub. metal. i 29, 190 rub. asygn. Syn ostatniego Michał Saker zbywa U. z mkiem i wsią 188 dusz męs. w 1829 r. czesnikowi Jerzemu Strękowskiemu. W 1840 r. cześnikowa Strękowska, wdowa, zrzeka się U. na rzecz córek swych Zuzanny, żony Jana Łappy, i Julii, żony Bogusława Kopcia h. Lubicz. Siostry podzieliły się fortuną tak, że Kopciom dostały się U. , drugą zaś połowę, przezwaną Zuzanpol od zabudowanego folwarku, wzięli Łappowie. U. przeszły z kolei na ich syna Aleksandra, ożenionego z Filipiną Dyjakiewiczówną, poczem syna ostatnich Artura, kapitana gwardyi, i córki Eweliny. Folwark po odseperowaniu włościan ma około 20 włók, w tem do 5 włók lasu. Grunta równe, szczerkowe, w miernej kulturze, pastwisko skąpe, łąki niedostateczne; rezydencya przyzwoita; sad fruktowy. Żydzi osiedli w mczku na dworskiej ziemi przeszło 200 osób, opłacają czynsz dworowi w ilości przeszło 300 rubli. Zajmują się oni drobnym handlem, nadto zjednali sobie smutny rozgłos rozgałęzionym koniokradztwem. Mczko w ostatnich czasach otrzymało przywilej na targi niedzielne. Na cmentarzu grzebalnym w pobliżu U. spoczęły w 1877 r. zwłoki Michała Bohusza Szyszki, który zmarł u swej siostry Dyjakiewiczowej w niedalekim Olchowie. A. Jel. Uzlazna w dokum, z 1583 r. , ob. Zlazno, pow. rówieński. Uzła, rzka, w pow. wilejskim, lewy dopł. Naroczy praw. dopł. Wilii. Począwszy od jej ujścia Narocz zaczyna być spławną. Uzła, folw. i dobra, pow. wilejski, w 3 okr. pol. , gm. i okr. wiejski Miadzioł, własność hr. Tyzenhauzów. U. nadaje Zygmunt I około 1505 r. Eustachemu Śliżniowi, dworzaninowi swemu. Uzłohy, wś o 4 w. na płn. od błota Jahodne do 1000 dzies. , pow. klimowicki, gm. Chocimsk, ma 47 dm. , 348 mk. Uzłowce, wś, pow. Słonimski. W XVI w. dziedzictwo Wiśniowieckich, w XVII w. Sapiehów. W spisie urzęd. niepodana. Uzłucha, rzka, w Pińszczyźnie, wspomniana w dokumencie XVI w. , stanowiła granicę puszczy wiażskiej ob. ,, Rewizya puszcz, wyd. Wil. arch. Komis. , str. 14. A. Jel. Uzmadzie, własność ziemska, pow. borysowski, należy do Lipnickich od 1825 r. Uzmąjteńskie, jezioro, ob. Uamaiten. Użmia, mylnie ob. Mironówka 1. , za Uzin. Uzmień, jezioro, pow. wieliski, niedaleko jez. Uświat, zajmuje 4 7, w. kw. Uzmienka, rzeczka, w gub. mohylewskiej, dopływ jez. Babinowicze, stanowi właściwie górny bieg Łuczesy lew. dopł. Dźwiny. Uźmiony 1. al. Umiony, folw. nad Dźwiną, pow. dzisieński, w 3 okr. pol. , gm. Leonpol dawniej gm. Dryhuczę, okr. wiejski Uźmiony, o 28 w. od Dzisny, ma 1 dm. , 29 mk. 1 praw. , 28 kat. , kaplica kat. par. Dzisna. Dobra, własność Czerwińskich, mają 2958 dzies. ziemi dworskiej. W skład okręgu wiejskiego wchodzą wsi Borsuki, Bryżelubki, Dubowe, Jasiewo, Lipowo, Mirszczyzna, Polszczyzna, Peresłówka i Trudy, w ogóle w 1865 r. 257 dusz rewiz. włościan uwłaszczonych. Dziedzictwo niegdyś ks. Ogińskich, od których przeszło do ks. Świrskich. Z nich Kajetan, podczaszy merecki, zapisał dożywocie żonie swej Józefie Szczyttównie a ta spłacona została przez Klaudyusza Mirskiego, sukcesora jej męża, po którym odziedziczyła córka Walentyna Ogińska, 2do Toto Czerwińska. 2. U. , słoboda nad Dźwiną, pow. dzisieński, w 3 okr. pol, o 24 1 2 w. od Dzisny, ma 6 dm. , 15 mk. 5 praw. , 4 kat. , 6 żyd, . Posiada cerkiew par. p. w. św. Mikołaja, w 1786 r. przez ks. Świrskich wzniesioną. Parafia praw. , dekan. błagoczynia drujskiego, ma 1852 wiernych. 3. HJ. , dobra, pow. drysieński, ob. lustyanovo. Uzmoście, dwa folw. , pow. borysowski, w 3 okr. pol, gm. Berezyna, o 113 w. od Uzlazna Uzlazna Uzła Uzłohy Uzłowce Uzłucha Uzmadzie Uzmąjteńskie Użmia Uzmień Uzmienka Uźmiony Uzmoście