pow. włodawskim, leży na obszarze działu I wodnego między Tyśmienicą dopł. Wieprza a Trzną dopł. Bugu. Liczne jeziora pokrywające ten obszar, przy nieznacznych różni cach w poziomie, niemając stałych dopływów ni wyraźnych odpływów, nikną stopniowo przez parowanie, zwłaszcza przy wycinaniu lasów pokrywających kiedyś cały obszar. Grupy drobnych jezior są zwykle szczątkami większych zbiorników, które dla braku dopływów porozdzielały się na drobne, powoli niknące jeziorka. Dokoła jeziora U. spotyka my trzy drobniejsze Głębokie, Czarne i Uścimowiec. Wody ich zapomocą rowów i mokradli odpływają do Tyśmienicy. Obszar je ziora U. wynosi około 100 mr. Br. Ch. Uścinowicze al. Ustmowicze, wś włośc, pow. wilejski, w 2 okr. pol. , gm. Rabuń o 13 w. , okr. wiejski i dobra skarbowe Huby, 27 dusz rewiz. osadn. w. ross. Uściszki, Ustyszki, wś, pow. wileński, w 5 okr. pol. , gm. Ilino o 10 w. , okr. wiejski i dobra, Kobylińskich w 1865 r. , Pawłów, o 28 w. od Wilna, ma 5 dm. , 8 mk. prawosł. i 28 katol. w 1865 r. 15 dusz rewiz. . Uściszowice, u Długosza Msczyschowycze, w reg. pob. z 1579 r. Wcziszowycze, wś, pow. pińczowski, gm. i par. Bejsce. W 1827 r. było 16 dm. , 109 mk. W połowie w. XV dziedzicem wsi był Andrzej Przekora h. Łodzia. Łany km. , karczmy, zagrod. , dawały dziesięcinę, wartości do 4 grzyw. , bisk. krakow. Fol. dawał, w wartości 2 grzyw. , pleban. w Bej scach Długosz, TI, 412. W 1508 r. Elzbieta Duninowa płaci z U. , Morawian i karczmy w Ławach 3 grzyw. 42 gr. W r. 1579 płaci tu Mikołaj Jordan od 3 osad. , l łana. Uściwierz, zapewne Uścimerz, jezioro, w pow. włodawskim, w dobrach Nadrybie, śród całej grupy drobnych jezior wytworzonych widocznie z jednego wielkiego przez opadnię cie wód. Dwa najbliższe, oddalone o niecałą wiorstę, są Ratcze od wschodu i Bikcze od płn. zach. . Brzegi jezior niskie, bagniste i piaszczyste. Od zach. i płn. rozległe bagniste lasy. Szerokość jeziora wynosi około 2 w. i długość prawie tyleż. Obszar jeziora wraz z pobliskiemi drobnemi Cieszacin, Usciwierzyk, Nadrybek wynosi 596 mr. Głębokość dochodzi 7 mt. Wody spływają do Wieprza za pośrednictwem Świnki a może i Tyśmie nicy. Br. Ch. Uściż, wś nad rz. Świsłocz, pow. bobrujski, w gm. Świsłocz, ma 8 osad; dobre łąki, lud rolniczy, rybaczy i flisaczy. A. Jel. Usdau, ob. Uzdowo. Usedom niem. ob. Ujściedom. Usejnie, w spisie urzęd. Usenie, dwór, pow. szawelski, w 1 okr. pol. , gm. Szawkiany, o 35 w. od Szawel. Usenie, ob. Usejnie. Usiany 1. dobra nad jeziorem, pow. nowoaleksandrowski, w 3 okr. pol. , gm. Brasław, o 50 w. od Nowoaleksandrowska. Dawniej attynencya Dryświat Łopacińskich, od 1802 r. własność Bortkiewiczów, ma 640 dzies. 153 lasu. 250 nieuż. . 2. U. , wś, tamże, o 58 w. od Nowoaleksandrowska. Usiasznie, zaśc, pow. wiłkomierski, gm. Towiany, o 31 w. od Wiłkomierza. Usiatyn, ob. Husiatyn. W dokum. Hussiatin, Hosiathin, Usiatin, Uszyathin, Uszyatyn, Usyathyn. Podług reg. pobor. pow. kamienieckiego z 1530 r. płaci od 2 pługów a w 1542 r. od 2 pługów i 2 kół młyń. W 1565 r. własność Jazłowieckiego, kaszt. kamienieckiego, płaci 7 mar. szosu, od 1 popa, 2 kół młyń. , 3 rzemieśl. ; czopowego Walenty Wilczopolski wniósł 19 fl. W 1569 r. Jazłowiecki płaci 7 mar. szosu i od 3 kół po 24 gr. W 1573 r. wniesiono szosu 7 mar. , facit fl. 11 gr. 6. Podług reg. z 1578 r. ex quo devastata ideo contribucio civilis est dimissa, attaman de residuo de aratris 9, a rotis 2 walnich per gr. 24, a rota stempnego gr, 15, a popone fi. 2, od rzeźnika ex quo pauper fi. 1 et gr. 15, a braseatore fl. 2, a Judeis a singulis capitibus 4 per fi. 1 et uni dimissum propter paupertatem, a caldearibus 3 per gr. 12 et a propinatione gr. 6, pro ducillis pro integro anno fi. 28 gr. 22. Summa facit fi. 50 gr. 7. W 1583 r. contrib. civilis accisa marcas 7, aratra 9, pop. 1, artific. 2 per fl. 2, rot. 2 heredit. , rota stempi 1, caldear. 2 per gr. 22, caldear. 1 gr, 12 Jabłonowski, Wołyń i Podole, 163, 175, 178, 181, 229, 232, 238, 242. Usiawtyszki czy Uświatyszki, zaśc, pow. święciański, w 2 okr. pol. , gm. Zabłociszki o 10 w, , okr. wiejski Cejkin, dobra skarbowe Święciany, 12 dusz rewiz. Usiaż, Usiaża, rzeka, w gub. mińskiej, prawy dopł. Hajny, zaczyna się w okolicy Ostrożyc, w pow. mińskim, płynie w kierunku wsch. płn. koło wiosek Pohorelce, Kudryszczyno, Rudnia, Usiaż; o 3 w. za wsią Trubiczyno wkracza w pow. borysowski, płynie lesistą miejscowością pod wś Mgle i o 4 w. poniżej wsi Juriewo ma ujście. Długa około 5 mil, przyjmuje z prawej strony Kamionkę, z lewej zaś Dubrówkę i Derażnię. A. Jel. Usiaż, dwie wsi nad rzeką t. n. , pow. miński, w gm. Ostrożyce, o 30 w. od Mińska. U. Wielki ma 22, U. Mały 4 osady; miejscowość falista, dość leśna, grunta lekkie. Niegdyś własność metropolitów mińskich. W 1657 r. metropolita Antoni Sielawa przeznaczył dochody z tych dóbr na utrzymanie mińskiego monasteru św. Ducha ob. archimandryty Mikołaja, Historyą Mińsk. Eparch. , str. 94. Usiąca al. Maloehówka, rzeczka, lewy dopł.

Uścinowicze

Uścinowicze

Uściszki

Uściszowice

Uściwierz

Uściż

Usdau

Usedom

Usejnie

Usenie

Usiany

Usiasznie

Usiatyn

Usiawtyszki

Usiaż

Usiąca