płd. część wsi idzie gościniec śniatyńskoko łomyjski. Własn. więk. ma roli or. 433, łąk i ogr. 8, past. 13 mr. ; wł. mn. roli or. 1523, łąk i ogr. 122, past. 61, lasu 12 mr. W r. 1880 było 169 dm. , 896 mk. w gm. ; 7 dm. , 42 mk. na obsz. dwors. 892 gr. kat. , 23 rz. kat. , 23 izr. ; 880 Rus. , 40 Pol. , 18 Niem. . Par. rz. kat. w Sniatynie, gr. kat. w miejscu, dek. śniatyński. Bo par. należy Tuława. We wsi cerkiew p. w. św. Michała i szkoła etat. 1klas. 4. U. Zielone, miasteczko, pow. buczacki, pod 49 2 płn. szer. a 42 39 wsch. dłg. od F. , 32 klm. na płd. zach. zach. od Buczacza, 19 klm. na płd. zach. od Monasterzysk sąd pow. , urząd poczt. w miejscu. Na płn. leży Międzygórze, na wschód i płd. wsch. Łuka, na płd. zach. Dołhe pow. tłumacki. Wzdłuż granicy płd. zach. płynie Dniestr, środkiem miasteczka pot. Horożanka, lewy dopł. Dniestru. Zabudowania leżą w dolinie Horożanki. Własn. więk. w U. , Łuce i Międzygórzu ma roli or. 873, łąk i ogr. 295, past. 327, lasu 967 mr. ; wł. mn. roli or. 1966, łąk i ogr. 838, past. 640, lasu 75 mr. W r. 1880 było 411 dm. , 2405 mk. w gminie, 8 dm. , 59 mk. na obsz. dwor. 1412 gr. kat. , 229 rz. kat. , 823 izr. ; 1352 Rus. , 284 Pol. , 828 Niem. . Par. rz. kat. w miejscu, dek. buczacki. Parafię fundował Mikołaj Mielecki, woj. podolski, w r. 1579. Kościół murowany, konsekrowany w r. 1755 p. w. św. Trójcy. Do par. należą Baranów, Bobrowniki, Bukówna, Dołhe, Jarhorów, Jeziorko, Krasiejów, Krymidów, Kudierka, Lackie, Łazarówka, Łuka, Międzygórze, Niskołyzy, Nowosiółka, Petryłów, Seńków, Trościaniec, Zadarów. Parafia gr. kat. z cerkwią w miejscu. Należą do niej Łuka, Międzygórze i Jeziorko. Do dekan. uścieckiego gr. kat. należą parafie Delejów, Hanusowce, Horyhlady, Kończaki, Koropiec, Krasiejów, Lackie, Maryampol, Miłowanie, Niżniów, Oleszów, ostra, Petryłów, Pobereże, Stryhańce, Trościeniec, Tumin, Uście Zielone i Zadarów U. posiada szkołę etat. lklas. i kasę pożycz. gm. chrześc. z kapit. 5830 złr. Przywilejem z r. 1548 pozwala Zygmunt August, ażeby Jan Mielecki, woj. podolski, ststa chmielnicki, zamienił wieś dziedziczną Różane Uście, w ziemi podolskiej, w pow. halickim, na miasto podobnież zwać się mające. Osiadających uwalnia król na lat 20 od podatków i opłaty targowego, obdarza prawem magdeburskiem, a dla tem rychlejszego wzrostu nowej osady ustanawia jarmark na św. Małgorzatę, targi zaś na piątki. Koło tego miasteczka przeprawił Jan III wojsko, zbierające się w obozie pod Tłumaczem na nieszczęśliwą wyprawę wołoską w r. 1686. Za staraniem nuncyusza spławiano Dniestrem do Uścia żywność i przybory wojenne i piechotę, ale transporty te były źle prowadzone i nie przyniosły spo dziewanego pożytku. Jedna ze szkut, wio ząca żywność i ludzi pieszych, zawadziła o most, zbudowany dla przeprawy wojska, zniosła go i sama zatonęła Les anecdotes de Pologne, Amsterdam, 1699, t. II, str. 174, 253. Lu. Dz. Uście, węg. Usztye, wś w komitacie oraw skim, w pow. terszczeńskim, w miejscu połą czenia się Białej i Czarnej Orawy. Stoki gór Uhliska 859 mt. i Haleczkowej 770 mt. otaczają U. od płd. W r. 1890 było 251 dm. , 1350 mk. , z tych 1307 Słowaków, 17 Niemców i 26 in. narod. ; 1336 rz. kat. i 14 żyd. Obszaru 3900 mr. Kościół paraf. rz. katol. w miejscu. Sąd pow. w Terszczenie, sąd ob wodowy w Rosembergu Rózszahegy, urząd poczt. i telegr. w Namiestowie. W. H. Uście Putyłowskie, rumuńskie UstiePutilla, z Maryniczami i Spertyńcem, wś, pow. wyżnicki na Bukowinie, leży śród Karpat bukowińskich, poprzerzynana przez liczne potoki, spływające w części do Putyłówki, uchodzącej na obszarze wsi do Czeremoszu. Ze szczytów górskich na obszarze U. najważniejszym jest Poczkiu wzn. 1240, szeroko rozkładający się, pokryty połoninami z licznemi halami ob, FoczMu, Dolina Czeremoszu przy ujściu Putyłówki wzn. 470 mt. Wś posiada cerkiew gr. nieun. , sąd okręg. , urząd poczt. , 691 mk. w gminie i 82 na obszarze dwors. właściciele Aywas, Dżurdżowan i Romaszkan. Do okręgu sądowego putyłowskiego należą gminy Dychtenica, Dołhopole, Jabłonica, Kisielice, Koniatyn, Płoska, Sergie, Stebne ze Szpetkami, Storoniec, Toroki i Uście Putyłowskie, ogółem 11, 365 mk. Uście Usczen, wś, pow. jańsborski, pod Monetami. Założona r. 1550. Uścieczko, miasteczko, pod 48 47 płn. szer. a 43 16 wsch. dłg. od F. , pow. zaleszczycki, 19 klm. na płn. zach. od Zaleszczyk, 14 klm. na płd. zach. od sądu pow. w Tłustem, urząd poczt. w miejscu. Na płn. zach. leżą Szutromińce, na płn. Czerwonogród i Nagórzany, na wschód Torskie, na płd. Iwanie, na płd. zach. Potoczyska, Siemakowce i Michalcze 3 ostatnie w pow. horodeńskim. Wzdłuż granicy płd. zach. płynie Dniestr. Środkiem obszaru płyną małe dopływy Dniestru, z tych znaczniejsze na zach. Dzuryń, na wsch. Ługi. Zabudowania leżą w dolinie Dzurynia aż po ujście, a dalej nad Dniestrem, Jedna grupa domów zwie się Czercze. Wzn. sięga na płn. wsch. Dublowa Mogiła 363 mt. Dolina Dniestru wzn. 152, mt. na płn. zach. a 148 mt. na płd. wsch. Środek obszaru sięga po nad 300 mt. Własn. więk. ks. Kaliksta Ponińskiego ma roli or. 663, łąk i ogr. 5, past. 65, lasu 1104 mr. ; wł mn. roli Uście Uście Uście P Uścieczko