sei wsi są Bobowce Góraj Hardzieleci Jacków, Uliczanka. Wzn. obszaru sięga na płn. 341 mt. , na płd, 407 mt Własn, większa rządowa tu i w Gassendorfie ma roli or. 169, łąk i ogr. 470, past. 15, lasu 327 mr. ; wł. mn. roli or. 2092, łąk i ogr. 2603, past, 353, lasu 67 mr. W r. 1880 było bez Gassendorfu 454 dm. , 2340 mk. w gm. 2149 gr. kat. , 18 rz. kat. 41 izrael. , 132 innych wyzn. ; 2146 Rusinów, 18 Polaków, 176 Niemców. Par. rz. kat. w DrohobyczUj gr. kat. w miejscu, dek. drohobycki. We wsi jest cerkiew p. w św. Paraskewii i szkoła etat. lklas. Jest tu tartak wodny o 2 gatrach i 2 piłach zwyczajnych. Spotrzebowuje on rocz nie 272 mt. kub, drzewa świerkowego i jo dłowego, a produkuje 150 mt. kub. tarcic. W r. 1521 należała wś do Stanisława, Jana i Ihnata Kłodnickich Arch. kraj. we Lwowie, T. , t. 134, str. 690. Później należała do dóbr stołowych. W r. 1765 tutejsze wójtowstwo było w posiadaniu Szymona Woj akowskiego, miecznika wiślickiego, z prow. 3448 złp. 4 gr. , z czego kwarta 862 złp, 1 gr. Pół łanu było w posiadaniu Jana Przedrzymirskiego i Barbary z Bratkowskich, z prow. 32 złp. , z czego kwarta 8 złp. Po rozbiorze kraju przydzielono wś do dóbr drohobyckich ob. Czemeryńskis Dobra koronne, str. 216. O sa linie w U. czyt. Jahrb. der geolog. Reichsanst, , t. 26, str, 177. Zamkniętą była wa rzelnia w r. 1780. Lu. Bz. UIiczynki, wś, pow. wiłkomierski, gm. Wojtkuny, o 6 w. od Wiłkomierza. , Ulidurupie wś, pow. rossieński, gm. Kielmy. Ulijanowo, ob. Ulanowo, Ülim, niem. Eulam, Ulym w r. 1316, Ulim r. 1359 i 1372, Vlyme 1424, wś, w Brandenburgii, o 6 kim. na płd. od Landsberga, ma kościół prot. i 410 mk. U. na lewem porzeozu Warty, poniżej ujścia Noteci, zabrany przez margrafów brandeburskich, należał niegdyś do dyecezyi poznańskiej i Korony polskiej. W r. 1316 margrafowie Jan i Woldemar sprzedając Arnoldowi de Uchtenhagen miasto Międzyrzecz z przyległościami, wyjmują z tej sprzedaży Skwirzynę, Murzynów, Osieck, U. i Deszno. W r. 1359 występuje Michał, sołtys miejscowy; r. 1372 rajcy miasta Landsberga proszą biskupa pozn. Jana, ażeby ich wsie U. i Deszno przeniósł z parafii karnińskiej do par. św. Jerzego Kod. Wielkop. . W obec komisyi granicznej, w Międzychodzie zebranej dnia 25 29 paźdz. 1422 r. zeznali świadkowie, jako że U. , Karnin, Dezno i Bobrek, wsie leżące w pobliżu Landsberga i Santoka, od niepamiętnych czasów do Korony polskiej należały Dogiel, Lim. , 5. Sprawozdanie Krzyżaków z r. 1424 wspomina U. Słownik geograficzny T. XII. Zeszyt 142. quae jacet in ragno Poloniae Cod. Epist, Vit. , 666, 673. E. Cal Uiln al. Ulino 1. wś, pow. dzisieński, w 1 okr. pol. , gm. , okr. wiejski i dobra w 1865 r. hr. Czapskich Łużki o 9 w. , przy b. dr. pocz. z Wilejki do Dzisny, 38 dusz rewiz. Kaplica katol. par. Łużki. 2. U. Podkarczemny, wś, tamże, o 10 w. od Lużek, 15 dusz rewiz. 3. U. Zakarczemny, zaśc, tamże, o 10 w. od Łużek, 3 dusze rewiz. W 1611 r. Gąsicki sprzedaje U. Łotewskiemu a ten w 1676 r, Przeździeckiemu, dziś należy do dóbr Łużki hr. Zybergowej. Spis z 1866 r. podaje futor odl. o 27 w. od Dzisny, mający 1 dm. i 8 mk. prawosł. , i wś szlach, o 30 w. od Dzisny, 23 dm. , 207 mk, Ulina 1. Mała, wś i fol. , pow. miechow ski, gm. Kzerzuśnia, par. Ulina Wielka, odl. 17 w. od Miechowa. W 1827 r. było 16 dm. 116 mk. W r. 1875 fol. U. Mała rozl. mr. 286, gr. or. i ogr. mr. 178, lasu mr. 51, zarośli mr. 30, nieuż. mr. 26; bud. mur. 1, drew. 8; las urządzony. Wś U. Mała os. 9, mr. 90. 2. U. Wielka, wś, pow. miechowski, gm. Rzerzuśnia, par. Ulina W. , odl. 10 w. od Miecho wa, przy drodze z Wolbromia do Krakowa, posiada kościół par. drewniany. W 1827 r. było 29 dm. , 228 mk. W r. 1885 fol U. Wielka rozl. mr. 566 gr. or. i ogr. mr. 400, łąk mr. 11, past. mr. 15, lasu mr. 137, nieuż, mr. 13; bud. mur. 1, drew. 13; las nieurządzony; pokłady kamienia, cegielnia. Wś U. Wielka os. 27, mr. 234. W połowie XV w. U. major, wś kościelna, własność Pawła U lińskiego h. Ulina, miała 11 łan. km. , z któ rych dziesięcinę pobierano rozmaicie; z poło wy wsi pobierała prebenda krakowska, zwa ny Raciborowska, w wartości 6 grzyw. ; dru ga połowa płaciła dziesięcinę, wartości 6 grzyw. , pleb. w Ulinie, 2 fol. rycerskie dawa ły dziesięcinę, wartości 4 grzyw. , także pleb. w Ulinie. Proboszcz miał swoje role, łąki i folwark. Wś U. Mała, własność Ulińskiego i Jarooha, miała 4 łany km. , należące do prebendy w Sieoiechowicach, 3 łany płacą dzie sięcinę prebendzie krak. a czwarty w Sieoie chowicach. Dziesięcinę snopową dawano ple ban, w Ulinie, Dwa fol. rycerskie i 2 zagr. z rolą płaciły dziesięcinę, wartości 4 grzyw. , pleb. w Ulinie Długosz, L. B. , II, 39, 40. Według reg. pob. pow. krakowskiego z r. 1581 wś Ulina Wielka, własność Piotra Kra sowskiego miała 5 1 2 łan. km. , 2 zagr. bez roli, 2 kom. z byd. , 2 kom. bez bydła. Ulinka dzierżawiona p. przez Skowrońskiego miała, 1 2 łan. km. , 3 zagr. bez roli. Część dzierżawio na przez Płazę 2 łany km. Pawiński, Małop. , 94. Kościół i parafia istniały już w połowie XV w. Erekcya nieznana. U. Wielka, paraf. , dek. miechowski, 400 dusz. Br. Ch. 50

Uliczynki

UIiczynki

Ulidurupie

Ulijanowo

Uiln

Ulina