688 ha 6 roli orn. , 88 łąk, 420 lasu; 1885 r. 2 dm. , 3 dymy, 15 mk. , 8 kat. , 7 ew. Za czasów krzyżackich należały dobra do wójtowstwa tczewskiego i miały prawo polskie. Między r. 1451 a 1460 zachodzi Jon. , von Udysitz t. j. Jan z Udzierza ob. Wegner Ein Pommer. Herzogthum, II, 436. R. 1554 toczył się proces o strugę U dzierz między dziedzicami Frący a ststą nowskim, Roku następnego stanęła ugoda. Folw. został urządzony dopiero r. 1649; posiadali go pierwotnie dziedzice Frący, od r. 1703 zaś Czapscy; potem r. 1773 szambelan Skórzewski, 1777 Ludwika Skórzewska z Czapskich. R. 1839 nabył go Leopold Mieczkowski a r. 1840 Hermann Conrad. Kś. Fr. Udzikowo, niegdyś wś szlach. , pow. ostródzki Pr. Wsch. , 1785 r. 5 dymów; dziś wybudowanie, należące do wsi Marcinkowo. Ueberbrueck niem. , ob. Zamostne. Ueberlauti, parafia, w okr. zelburskim, pow. iłukszteńskim Kurlandya, obejmuje ważniejsze dobra Warnowicze, Born, Sikkeln, Elern, Matuliszki, Lauzen Łaukiesa i in. Oprócz kościołów ewangielickich w Sikkeln, Demmen i Born, znajdują się w parafii kościoły katolickie w Biernie z filią w Matuliszkach, w Łaukiesie, w Warnowiczach i w Smelinie. W parafii U. trafiają się licznie włościanie pochodzenia ruskiego. oficyaliści zaś polskiego. Język ludu litewski. UeberMemel, os. i wś naprzeciw Tylży, nad Niemnem. R. 1785 istniała tu karczma. R. 1812 Francuzi założyli tu szaniec przedmostowy, na którego miejscu później powstała restauracya z ogrodem, dziś jeszcze zwana Brueckenkopf. Później powitały tu tartaki, a z mieszkań robotników utworzyła się osada. Ueltzen, estońskie WabinaMois, dobra, w okr. dorpackim, pow. Werro, par. Anzen gub. inflanckiej. Dobra poTyzenhauzowskie, nadane przez Stefana Batorego Janowi Zamoyskiemu ob. Dorpat, II, 128. Uexkuell, łotew. Uekschkele Mujża, dobra nad Dźwiną, w okr. i pow. ryskim, paraf. Uexkuell gub. inflancka, stanowią własność patrymonialną mta Rygi. W r. 1158 kupcy niemieccy założyli tu pierwszą osadę niemiecką na ziemi inflanckiej. Meinhard, pierwszy biskup inflancki, wzniósł tu kościół. Ufa, mto główne gub. ufimskiej, na praw. brzegu rz. Białej, w pobliżu ujścia do niej rz. Ufy, pod 54 43 płn. szer. a 73 36 wschod, dług. , o 2008 w. na płd. wsch. od Petersburga a 1334 w. od Moskwy. W 1880 r. mto miało 2313 dm. 102 murow. , 24267 mk. 460 katol. , 14 jednowierców, 450 rozkolników, 92 ewang, , 773 mahomet. , 166 poganów, 20 cerkwi 2 drewniane, 2 monastery męgki i żeński, 621 sklepów 94 murow. , 17 zakładów naukowych 1197 chłopców i 646 dziewcząt, przytułek dla 50 starców, kilka innych instytucyi dobroczynnych, szpital ziemski na 100 łóżek, z oddziałem dla obłąkanych na 50 łóżek, ambulatoryum dla przychodnich, szpital więzienny, biblioteka i muzeum publiczne; filia banku państwowego, bank miejski i 4 towarzystwa wkładowoza liczkowe. Do miasta należą 4 domyi 4962 dzies. ; dochody w 1879 r. wynosiły 104258 rs. Mieszkańcy zajmują się rolnictwem, ogrodnictwem, rzemiosłami 1426 rzemieślników, w tej liczbie 414 majstrów, handlem i zarobkiem. Przemysł fabryczny dość rozwinięty. W 1880 r. było 38 fabryk, zatrudniających 320 robotników i produkujących na 524125 rs. Targi odbywają się co czwartek, jarmark zaś od 27 stycznia do 7 lutego. U. zbudowaną została w 1574 r. na miejscu dawnego mta baszkirskiego, wytrzymała 4 miesięczne oblężenie od 26 listopada 1773 do 26 marca 1774 r. podczas buntu Pugaczewa. Z początku U. było mtem prowincyonalnem gub. kazańskiej, potem orenburskiej, od 1802 do 1865 r. mtem gubernialnem tej ostatniej, od 1861 r. mto gubern. gub. ufimskiej. Ufimski powiat leży w środkowej części gubernii i zajmuje podług Strjelbickiego 355 15 mil al. 17184 4 w. kw. Powierzchnię powiatu rz. Biała dzieli na dwie części, z których leżąca po prawym brzegu poprzerzynaną jest odnogami gór Uralskich, dochodzących od 1500 do 2000 st. npm. , część zachodnia zaś, położona po lew. brzegu rz. Białej, przedstawia równinę, poprzerzynaną odnogami Obszczego Syrtu. Glebę powiatu stanowi urodzajny czarnoziem, tylko w części wschodniej znajduje się grunt kamienisty. Powiat zroszony jest przez rz. Białą i jej dopływy, z których ważniejsze Ufa, Sim, Inzer, Urszczak, Dema, Karmasan i Czermasan. Lasy znajdują Się prawie wyłącznie w części wschodniej, zachodnia zaś jest prawie bezleśną, W 1880 r. było w powiecie bez mta U. 246171 mk. 8 katol, 2356 rozkolników, 26 protestantów, 106665 mahomet. i 2430 poganów, zamieszkujących 456 miejscowości. Pod względem etnograficznym, oprócz Wielkorossyan 51 6, przebywają tu Baszkirzy, Teptiarzy i Meszczeryacy 40 47. Tatarzy 5 9, Czuwasze 1 1, Czeremisi 0 6 i Mordwini 0 4 Mieszkańcy zajmują się rolnictwem, hodowlą bydła, zwłaszcza koni i owiec, sadownictwem, rybołówstwem, pszczelnictwem, garbarstwem i in. Przemysł fabryczny ogranicza się na gorzelnictwie i produkcyi metalów; w 1880 r. było 10 fabryk, zatrudniających 2748 robotników i produkujących za 1991500 rs. W t. r. było w powiecie Udzikowo Ueberbrueck Ueberlauti Ueber Ueltzen Uexkuell