skiego, w 2 okr, pol. petrykowskim, gm. Komarowicze, o 80 w. od Petrykowa, 140 w. od Mozyrza. Wś ma 50 osad; niegdyś radziwiłłowska, należała do domin. Horodziatycze; grunta lekkie, łąk obfitość; w okolicy sławne ostępy na grubego zwierza; lud zamożny, uprawia pszczelnictwo w puszczy. Od U. Oressa poczyna być spławną dla drzewa. Niegdyś kn. Olelkowicze Słuccy zrobili zapis na Ubijbaczkach. monasterowi hrozowskiemu ob. Ist. stat. opis. mins. Eparch. przez archim. Mikołaja, str. 121. Jest legienda, że nazwa powstała od tak zwanej łobaniny czyli panujucego niegdyś zwyczaju zabijania starych zniedołężniałych ojców rodziny. A. Jel. Ubinie, wś, pow. kamionecki, 22 klm. na płd. wsch. od Kamionki Strumiłowej, 16 klm. na płd. zach. od sądu pow. w Busku, 6 klm. na płn. od st. kol, urz. poczt. i tel. w Zadwórzu. Na zach. leżą Chreniów i Dziedziłów, na płn. Banunin i Niesłuchów, na wsch, Lisko i Nowosiółki, na płd. Zadwórze pow. przemyślański. Wzdłuż granicy płd. płynie Jaryczówka, dopł. Połtwi. Wody z płn. części obszaru wpadają do Pełtwi za pośrednictwem Kulikówki, zwanej tu pot. Dumnym. Zabudo wania wiejskie leżą w dolinie pot. Dumnego. Na płn. wsch. od wsi grupa domów Rogów. Własn, wiek. ma roli or. 319, łąk i ogr. 253, past. 294, lasu 85 mr. ; wł. mn. roli or. 628, łąk i ogr. 607, past. 50, lasu 69 mr. W r. 1880 było 108 dm. , 673 mk. w gm. , 7 dm. , 44 mk. na obsz. dwor. 653 gr. kat. , 36 rz. kat. , 28 izr. ; 640 Rusinów, 77 Polaków. Par. rz. kat. w Żelechowie, gr. kat. w miejscu, dek. bu ski. We wsi jest cerkiew p. w. św. Koźmy i Damiana, szkoła 1klas. i kasa poż. gm. z kapit. 1084 złr. Lu. Dz. Ubiszki, mko rząd. nad rzką Pałszupis, pow. szawelski, w 1 okr. pol. , gm. , par. i st. poczt. Łukniki, o 49 w. od Szawel, w 1859 r. 5 dm. , 48 mk. Posiada kościół katol. filialny, p. wez. św. Aniołów, zbudowany w 1785 r. przez Kacpra Szlakowskiego. Ubitz dok. , ob. Dusocin. Ubizowa Skała, w pow. zaleszczyckim, ob. Latacz. Ublik, dobra ryc, w pow. jańsborskim, na Mazurach Pruskich, odl 40 klm. od Ełku, obejmują z fol Janowo, Buwełno, karczmą Stoczek i leśnictwem Oskarzyn 1844 ha i są własnością Kullaka. , U. sam, pięknie położony nad jeziorem zwanem Wąż, w nowszych czasach częściej Ublickie, liczył 1884 r. 150 mk. , a pod koniec wieku przeszłego 7 dymów. Istniał już 1540 i wtedy nazywał się też Zedewitz, od właściciela Krzysztofa Zedwicza; r. 1557 przeszedł na prawie magd. w posiadanie zięcia jego Antoniego t. Lehwald, a r. 1673 posiadał tam Fabian v. Lehwald około 100 włók. Później był U. w ręku Konarskich, jeszcze w koźcu wieku zeszłego. Mieszkali też tu Bęglewscy. J. S. Ublinek Szlachecki, wś i fol. , i U. Poduchowny, wś, dawniej Ubnim, pow. sandomier skie gm. Lipnik, par. Strzyżowice, odl od Sandomierza 25 w. , mają 14 dm; , 112 mk. W 1827 r. było 15 dm. , 90 mk. W r. 1870 folw. Ublinek rozl. mr. 450 gr, or. i ogr. mr. 336, łąk mr. 12, lasu mr. 90, nieuż. mr. 12; bud. mur. 1, drewn. 7; płodozm. l0pol. , las nięwrządzony. Wś U. os. 11, mr. 25; wś U. Duchowny ma 102 mr. i tworzy Jedną całość z poprzednią. W połowie XV w. wś Ubnin, w par. Strzyżowice, należała do Jana i Piotra h. Ostoja. Były tu 2 łany km. należąca do ko ścioła w Gorzycach, którego pleban miał tam folwark i karczmę z rolą. Dwa folwarki ry cerskie płaciły dziesięcinę kościołowi w Strzy żewicach. Łany kmiece dawały dziesięcinę prebendzie sandomierskiej Kobiernickiej, W drugim opisie wsi podaje Długosz, iż folwark kościoła w Gorzycach dawał dziesięcinę pleb. w Strzyżewicach, że były tu trzy folw. rycerskie a probenda Kobiernicka pobierała dziesięcinę z 1 łanu km. , karczmy i zagrod, wartości 2 grzyw. L. B. , I, 364 i II, 341, 350. Według reg. pob. pow. sandomierskie go z r. 1508, Jakub Krąmpski płacił tu gr. 12 Pawiński, Małop. , 457. Br. Ch. Ubliszcze, ob. Uhliszcze. Ublo al Hublo, niem. Aubeln, wś na Szląsku austr. , pow. karniowski, ma 575 mk. Ubna, tak W. Pol w swej Hydrografii nazywa rz. Dubnę ob. , Ubnica al Luhnica, pow. kolbuszowski, ob. Kosowy, Ubocz 1. grupa domów na przedmieściu Łyczakowskiem we Lwowie. 2. U. , folw. koło Królina, w Tuligłowach, pow. mościski. Ubocze, w spisie urzęd. Ubogie, wś włośc, pow. wiłkomierski, w 3 okr. pol, gm. i par. Uszpol, o 82 w. od Wiłkomierza. Ubocze, os. leśna i las, pow. uszycki, gra. Łysiec, par. Żwańczyk odl 3 w, , osada poboreźnika, należy do Ign. Chełmińskiego. Uboga, niem, Woerth nazwa od r. 1871, posiadłość chełm. , między Brdą a kanałem, pow. chojnicki, st. pocz. i kol Rytel, paraf. kat. Czersk; 344 ha 226 roli or. , 20 łąk, 52 lasu; 1885 r. 3 dm. , 6 dym. , 37 mk. 33 kat. , 4 ew. . Lustracya z r. 1664 opiewa Folw. U. na Piaskach, ze żyta kor. 28, czynszu 39 fl. Sołtys przy tym folw. ma kawał gruntu, ten dogląda do stodół i zaciągu; z tego płaci fl. 8, strzeże także barci i zwierza w puszczy Czerskiej po tygodniu z innymi po kolei. Mesznego pobierał prob. czerski r. 1710 ztąd pół kor. żyta i tyleż owsa ob. Wiz. Szaniawskiego, 122. Według topogr. Goldbecka z r. Ubinie Ubinie Ubiszki Ubitz Ubizowa Skała Ublik Ublinek Szlachecki Ubliszcze Ubna Ubnica Ubocz Ubocze Uboga