federacya wojskowa i konfederacya całej Rzpltej przeciw Sasom, uczyniłem votum jak najprędzej reparować kościół tyneński, aby Matka Boża wprowadzona in suam haereditatem, wydźwignęła zamieszania korony polskiej. Jakoż na bezrok zaraz vocatus byłem, tak od konfedoracyi Rzpltej jako i od konfederacyi wojskowej, abym asystował ich consiliis, zapomocą tej Matki Najświęt. wykierowałem omnia cruda et aspera, traktat z komisarzami króla IMc. polskiego Augusta wtórego szczęśliwie, sub auspiciis tejże Matki Bożej, a. 1717 zakończyłem. To opus determinowawszy pojechałem na Podole et decenti cultu ruszywszy obraz z zamku rychteckiego, prowadziłem go publicznie przez Kamieniec na zamek, a po solennem nabożeństwie w katedrze, zaprowadziłem do kościoła tyneńskiego, gdzie razem była intodukcya obrazu do kościoła i poświęcenie kościoła. Wynalazłem między memi papierami testament jakiegoś p. Wrzeszcza, w którym są anuata do kościoła tyneńskiego. Humieccy, rodzina podolska, doszli wkrótce do zaszczytów i majątku. Stefan, wwda podolski, umierając w 1736 r. zostawił dwu synom i czterem córkom 8 miasteczek i 70 wsi rozrzuconych w różnych województwach. Córki otrzymały dział w pieniądzach, na część Ignącego dostała się T. , Sołodkowce z okoliczn. wsiami; Józef odziedziczył mko Sokólec i 9 wsi, ale obaj wkrótce umarli bezdzietni. Bezydencyą wojewody były Rychty pod Kamieńcem, gdzie wybudował zamek; w T. był tylko mały domek drewniany, który przetrwał do dziś dnia. Tu zjeżdzał tylko wwda na odpusty latem; ale starał się podnieść tę miejscowość, wyrobił przywilej na jarmarki i prawo miejskie, podźwignął kościół i sprowadził obraz N. M. P. Po śmierci braci siostry podzieliły się majątkami. T. z 4 wsiami wzięła Konstancya Gozdzka, Sokólec Małachowska, Sołodkowce Krasińska; czwarta siostra, jako zakonnica, otrzymała dział w gotowiźnie. Gozdzki, późniejszy wwda podoi. , po śmierci bezdzietnej swej żony Konstancyi Ilumieckiej, ożenił się z Małachowską, zatrzymał jednak cały majątek pierwszej żony, do którego przyłączył jeszcze dwa sąsiednie starostwa mukarowskie i nesterowieckie. Wszystko to dostało się jedynej córce jego z drugiego małżeństwa Karolinie 1o voto Sanguszkowej, 2o ks. de NassauSiegen, żonie granda hiszpańskiego, admirała floty ruskiej, szlachcica polskiego, kawalera wielu orderów Karola Ottona ks. d Orange do Nassau Siegen. Księstwo odwiedzali T. dla wytchnięcia, po wstąpieniu zaś na tron ces. Pawła osiedli tu stale i z niemi rój emigrantów francuzkich. Gościł tu także Stanisław August w przejeździe do Kamieńca. Dzieci księztwo niemieli, jedyną ich spadkobierczynią została wychowanica ich Elżbieta Ekomon, córka kapitana greckiego, którą spotkali w czasie podróży swojej po Krymie. Księżna umarła w T. w 1804 r. , zostawiając majątek mężowi w dożywociu, z zastrzeżeniem, że po jego śmierci przejdzie na wychowanicę, kształcącą się wówczas w Paryżu na pensyi p. Campan. Majątek jednak ciągle uszozuplał się, tak że tylko T. i Tarnawa dostała się p. Ekomon, która wkrótce wyszła za Butiagina, urzędnika ambasady ruskiej w Paryżu, a powtórnie za Cetnera. Ks. de Nassau zmarł w T. 9 kwiet. 1808 r. i zostawił fundusz na dwa posagi dla dwóch dziewczyn po 300 złp. , z warunkiem, aby te miały staranie około kwiatów na jego grobie, który dziś zupełnie został zaniedbany. T. i Tarnawa dostała się dzieciom Butiaginów, dziś połowa, 700 dzies. ziemi dworskiej, należy do ich córki Macniewej, druga zaś połowa, z rezydenoyą Humieckich i de Nassau 721 dzies. ziemi dworskiej, do urzędu. llalanickiego i Woronina. Opis T. podał M. Orłowskij, w gazecie Podolski Listek Nr 83 z 1881 r. . Dr. M. Tynne 1. wś nad rzką Uście, pow. rówieński, gm. Równo o 4 w. , ma 62 dm, , 525 mk. prawosł. i 2 katol. Cerkiew drewniana, p. w. Narodzenia N. M. P. , niewiadomej erekcyi, uposażona jest 38 dzies. ziemi. Do par. praw. należy wś Zołotyjów o 5 w. , z cerkwią filialną Pokrowską. 2. T. , wś nad Słuczą, pow. rówieński, gm. Niemowicze, o 90 w. od Równego a 20 w. od Stepania st. dr. żel. , ma wraz z należącą do par. wsią Zabary o 3 w. 86 dm. , 715 mk. prawosł. , 26 katol, 6 ewang. i 50 żydów. Posiada cerkiew p. w. św. Parascewii, z drzewa wzniesioną w 1754 r. a w 1867 r. i 1876 r. odnowioną i uposażoną 41 dzies. ziemi. Oprócz wsi Zabary do par. należy wś Znosicze o 7 w. , z cerkwią filialną p. w, św. Jerzego. Tynów, wś, pow. drohobycki, 21 klm. . na płn. wsch. od Drohobycza, 10 klm. na płn. zach. od Medenie sądu pow. , 8 klm. na płn. wsch. od stac. kol. , urz. pocz. i tel w Dobrowlanach. Na wsch. leżą Hrudy, na płd. Litynia, na zach. Hruszów, na płn. Wołoszcza pow. Samborski. Wieś leży w dorzeczu Dniestru za pośrednictwem Bystrasycy lewy dopł. Tyśmienicy. Wchodzi ona tu z Hruszowa. Zabudowania wiejskie leżą nad Bystrzycą; na płd. od nich grupa domów Mały Tynów al Sołtysy. Wzn. na płd. sięga 266 mt. Płn. wsch. część moczarzysta. Własn. wiek. ma roli or. 10, łąk i ogr. 39, pastw. i mr. ; wł. mn. roli or. 276, łąk i ogr. 1283, past. 208 mr. W r. 1880 było 110 dm. , 592 mk, w gm. 583 gr. kat. Rusinów, 9 izrael.

Tynne

Tynne

Tynów