gła o 147 w. od Witebska, 20 w. od Smoleńska a 340 w. od Orła. Tyczynogi, w dok. z r. 1445 Thyczenogj, wś i fol. , pow. sochaczewski, gm. Kozłów Biskupi, par. Kozłów Szlachecki, ma 54 mk. , 119 mr. dwor. , 31 mr. włośc. W 1827 r. było 6 dm. , 40 mk. Wchodziły w skład dóbr rząd. Kozłów Szlachecki. W dokum. z r. 1445 wymieniona jako leżąca na granicy klucza dóbr arcybiskupich Łaski, L. B. , II, 265. Tydik, rzeczka, w gub. kowieńskiej, prawy doplyw Mitwy. Tydówka, wś, pow. sochaczewski, gm. Iłów, par. Jamno, ma 53 mk. , 190 mr. Tydyki, wś, pow. rossieński, par. Erźwiłek. Tyga, ob. Tuga. Tykadłów, wś i fol. , pow. kaliski, gm. Zborów, par. Tykadłów, odl. 10 w. od Kali sza, posiada kościół drewniany. Wś ma 31 dm. , 183 mk; fol. i os. prob, 7 dm. , 190 mk; T. Poduchowny, fol. , 1 dm. , 15 mk W 1827 r. było 36 dm. , 286 mk. W r. 1888 folw. T. rozl. mr. 682 gr. or. i ogr. mr. 667, w osad. mr. 4, nieuż. mr, 11; bud. mur. 9, drewn. 8; płodozm. 15pol. Wś T. należała do dóbr Russów. W r. 1213 ks. Władysław Odonicz uposażając klasztor w Ołoboku, nadał mu mię dzy innemi i T. Zapewne była to tylko część, gdyż wś ta jest następnie posiadłością króle wską, oddawaną w dzierżawę różnym rodzi nom. Na początku XVI w. trzyma T. Koby liński, kasztelan rozpierski. Według reg. pob, pow. kaliskiego z r. 1579 płacił tu Rafał z Leszna, ststa radziejowski, od 31 łan, , 5 zagr. , 8 kom. , 1 łanu sołtysiego Pawiń. , Wielkp. , I, 132. W XVIII w. T. królewszczyzna w dzierżawie emfiteutycznej Zakrzewskiego, podstolego kaliskiego, płaciła kwarty zł. 50. Kościół paraf. , p. w. św. Katarzyny, wsporninany w drugiej połowie XV w, jako dawno istniejący. Na początku XVI w, przy ko ściele stoi dom plebana i szkoła. Do kościoła należą dwie włóki roli. Między rolami kmiecemi we wszystkich polach łąka długa na staję, szeroka na pięć składów, i ogrod. Kmiecie z T. dawali plebanowi po groszu z ła nu, folwark zaś dziesięcinę. Jako meszne da wali kmiecie po mierze owsa i żyta. W 1754 r. kościół zawalił się przez niedbalstwo ple bana; 1759 r. stanął nowy z drzewa, dotąd nie konsekrowany W wielkim ołtarzu obraz N. Maryi P. słynący łaskami. Przy kościele bractwo Pocieszenia N. M, P. , założone przez augustyanów wieluńskich i zatwierdzone r. 1720 Łaski, L. B. , II, 81 i przyp. i Przegl. katol. z 1889 r. , Nr 22. Do kościoła należał nieistniejący dziś kościołek filialny, pierwo tnie parafialny, w Russowie. T. par. , dek. kaliski, 1136 dusz. Br. Ch. Tykickie wzgórza, w gub. kijowskiej, z których wypływa Tykicz Gniły, Oddzieliwszy się od wzgórzy torozyckich, ciągną się na wschód do wsi Hajsychy, a ztąd ku płd. do wsi Tynówki, na granicy pow. zwinogrodzkiego. Tykicz 1. Gniły al Zyniły, rzka w gub. kijowskiej, nastaje z połączenia kilku rzeczułek jarowych, na obszarze wsi Śnieżek, w pow. taraszczańskim. Mijając mko Stawiszcze płynie w kierunku wschodnim do mka Lisianki, gdzie się zwraca ku płd. i odtąd w tym kierunku toczy swe wody w dalszym biegu. Upłynąwszy 30 w. wchodzi do pow. zwinogródzkiego, poczom zlewa się z rz. Tykiczom Uhorskim, zkąd już obie to rzeki płynąc razem, tworzą rz. Małą Wis, ta zaś następnie wpada do Wielkiej Wisi i z nią do Siniuchy. T. Gniły w wielu miejscach obfituje w zdrojowiska żelaziste. Brzegi ma urwiste, około Lisianki kamieniste; lewy brzeg błotnisty, zarosły trzciną; bieg powolny, dno błotniste. Dopływy T. Gniłego są Łysianka, Żubra, Żabianka, Werbowa, Winograd, Wownianka, Zwinihorodka, Rosochowatka, Berezianka, Hończarówka, Pisarówka, Szpołka, Bojarka, Cecylia, Kajetanówka, Kalnebłoto, Kołodista, Mokrzybołoto, Marynówka, Nemoroz, Olchowiec, Pława i Pohibna. W przywileju wydanym przez Zygmunta III dla założenia mka Łysianki Lisianki czytamy Pozwala się mieszczanom lisiańskim sypać stawki albo sadzawki na rzeczkach i rudach, wyjmując na pożytek rzeczek trzy, t, j. Tykicz, Łysiankę i Żubrę, jednak i to być może, że i na tych sypać będą mogli, tylko za pozwoleniem starosty naszego; takowy gdy usypie staw na tych rzeczkach, ma na to mieć list nasz albo starosty naszego Arch. J. Z. R. , cz. V, t. I, str. 137. 2. T. Uhorski, niewłaściwie na mapach dzisiejszych nazwany Horski, Horny al. Górny, rzka, w gub. kijowskiej. Nastaje w pow. lipowieckim na polach wsi Frantówki, powyżej mka Bałabanówki, granicą pow. taraazczańskiego zmierza ku płd. wschodowi i u wsi Zielonego Rogu zwraca się w kierunku płd. wsch. i w dalszym biegu płynie granicą pow. taraszczańskiego i humańskiego, przed wsią Woronnem uchodzi w pow. humański, płynie na płn. wschód, mija mko Szawulichę dawny Rokoszwar i toczy dalej wody swe granicą pow. humańskiego v zwinigrodzkiego, zmierzając ku granicy gub. chersońskiej, gdzie, po zlaniu się z Tykiczem Gniłym, oddaje swo wody Małej Wisi a ta następnie rzuca się w Wiś i w Siniuchę. Tykicz Uhorski w biegu swym zatrzymany groblami, tworzy wielkie stawy, jak w Ostrożanach, Woronnem, a ztąd obfituje i w młyny wodne. Szerokość

Tyczynogi

Tyczynogi

Tydik

Tydówka

Tydyki

Tyga

Tykadłów

Tykickie wzgórza

Tykicz