7 dm. , 87 mk. ma obsz. dwors. ; 1800 rz. kat. 94 gr. kat. , 22 izr. , 2 in. wyzn. ; 1907 Pola, ków Mazurów, 1 Rusin, 7 Niemców. Par. rz. kat. w miejscu, dek. drohobycki. Funda cyą parafii przypisują Stanisławowi Korytce w r. 1599. Kościół mur. , p. w. św. Doroty, wzniesiony r. 1600, konsekrowany w r. 1858. Do parafii należą Czajkowice, Hołodówka, Jasionów, Koniuszki Królewskie i Tuligłowskie, Krukawiec, Małpa, Nowawieś, Ostrów Pohorecki, Pohorce, Podolce i Susułów. We wsi jest szkoła i gorzelnia. W T. urodził się w r, 1853 Julian Fałat, syn organisty miej scowego, słynny akwarelista. 3. T. , wś, pow. jarosławski, nad potokiem t. n. , dopł. Rokietnicy al. Łęgu lew. dopł. Sanu, odl. 3 5 klm. na zach. od Pruchnika, posiada ko ściół paraf, rz. kai, szkołę ludową i kasę po życz, z kapit. 255 złr. Dolina potoku wznieś. 290 mt. npm. , w stronie zach. sięga 389 mt. a na płd. i wsch. do 382 mt. Wś ma 96 dm. i 597 mk. 306 męż. , 291 kob. , 570 rz. kat. , 14 gr. kat. i 13 izrael. Pos. wiek. dzieli się na dwie części; jedna Kłem. hr. Szembekowej ma 2 folw. i 330 mr. roli, 31 mr. łąk, 3 mr. 684 sąż. ogr. , 12 mr. past. , 989 mr. lasu, 1 mr. 800 sąż. stawu i 1 mr. 172 sąż. parcel budowl. , ogółem 1369 mr. ; druga Leizora Pa sta ma 200 mr. lasu; pos. mn. wynosi 511 roli, 87 łąk i ogr. 42 past. i 450 mr. lasu. W 1393 r. Mikołaj Mzurowskl, dziedzic wsi, zbudował tu kaplicę, którą później zamieniono na ko ściół paraf. W r. 1440 oddano parafię z ko ściołem w Rudołowicach miechowitom. Mię dzy r. 1650 a 1677 Adam z Siecienia Krasicki, kaszt, przem. , powiększył dotacyę probostwa. Obecny kościół murów, wzniesiono wr. 1770. Posiada obraz cudowny M. Boskiej przeniesio ny podobno z zamku kudrenickiego na Podolu w czasie napadu tatarskiego. Do par. dek. pruchnickiego należy Węgierka, Wola Wę gierska i Więokowice. T. graniczą na zach. z Węgierką i Chorzowem, na płn. z Czelatycami, na zach. z Rokietnicą a na płd. mają rozlegle lasy bukowe. Lu. Djs, Mac. Tuligołow, sioło nad rz. Retą, pow. głuchowski gub. czernihowskiej, o 20 w. od Głuchowa, przy trakcie moskiewskokijowskim, ma 315 dm. , 2329 mk. , 2 cerkwie, zarząd okr. polic, 2 gorzelnie. Tulikowicze, ob. Turkowicze. Tuliłow spisie z 1827 r. i na mapie woj, topogr. Tuliczów, wś i folw. , pow. radzyński, gm. Zagajniki, par. Międzyrzec. Leży o 2 w. na zach. od Międzyrzeca, ma 48 dm. , 290 mk. , 1381 mr. w tem 896 mr. włośc. . Folw. wchodzi w skład dóbr Międzyrzec. W 1827 r. 41 dm. , 232 mk. Spis urzęd. osad gub. siedleckiej z r. 1887 podaje drugą wieś t. n. , w gm. Szóstka a więc też pod Międzyrzecem, mającą 62 dm. , 691 mk, 1441 mr Wsi tej ni podają dawniejsze spisy i nie oznaczają mapy sztabowe. Tulin, os. nieistniejąca obecnie, w par. . Bo równo dziś pow. noworadomski. W 1827 r. miała 1 dm. , 11 mk. Tulin w dokum. Tuliny, wś nad rz. Hujwą, pow. żytomierski, gm. Kotelnią, o 20 w. na płd. wschód od Żytomierza, ma 146 dm. , 1179 mk. Cerkiew p. w. Pokrowy ET. M. P, , drewniana, niewiadomej erekcyi, uposażona jest 41 dzies. ziemi. Szkółka wiejska od 1860 r. Gniazdo kijowskie Hornostajów, od którego się pisali. W czasie rewizyi zamku żytomierskiego z 1545 r. własność Iwana i Oniksieja Hornostajów Jabłonowski, Rewizye, 130. W 1537 r. należy do wwdy brzeskiego Gabryela Hornostaja. W 1687 r. w dziale Anny z Hornostajów Leszczyńskiej, żony Rafała, wwdzioa bełzkiego ob. t. III, 129. Obecnie własność Maryi Dobrowolskiej. J. Krz. Tulin las i leśniczówkaj w pow. borszczowskim, w gm. Łanowce. Tulińce wś, pow. kaniowski, w 1 okr. pol. , gm. Makiedony, par. kat. Rzyszczów, o 22 w. od Kaniowa a 10 w. na płd. od wsi Chodorowa, śród jarów położona, ma 790 mk. W 1741 r. było tu 80 sadyb; wś należa ła do par. Makedony; w 1789 r. 70 osad i 800 mk. , w 1863 r. 1057 mk. Posiada cer kiew p. w. Narodzenia N. M. P. , z drzewa I wzniesioną w 1740 r. , opisaną w wizyt, dzie kana kaniowskiego z 1746 r. i 1789 r. i upo sażoną 38 dzies, ziemi. Kaplica katol. par. Rzyszczów. Wś należała do ststwa kaniow skiego, w końcu zeszłego wieku własność Stanisława Poniatowskiego, od którego w r. 1800 otrzymał w darze Jaczewski, a od tego w 1845 r. nabył Eustachy Jankowski; dziś jego spadkobierców. J. Erz, Tulinia, dwór, pow. poniewieski, w 3 okr. pol. , o 60 w. od Poniewieża. Tuliny, ob. Tulm. Tulinycia Werch wzn. 1605 mt. npm. , szczyt w dorzeczu górnej Łomnicy, między pot. Pietrosem a Darowem; na płn. wschód wznosi się Jałowa Klewa 1563 mt. , na płd. zachód, na granicy galicyjskowęgierskiej, Werch Guretwyna 1595 mi. Z lesistych zboczy szczytu tego spływają liczne strugi na płn. do pot. Pietros, na płd. do pot. Baro wa. Werch Tulinyoię tworzą warstwy górno oligoceńskie. Tad. WUn. Tulipan, karczma, w pow. średzkim, par. Wielkie Siekierki, poczta i st. dr. żel. w Swarzędzy Schwersentz, okr. wiejski Małe Siekierki; 1 dm. i 6 mk. Istniała już około r. 1793 i należała do Zambrzyokiego, dziedzica Siekierek. Tulipianka, rzką, w pow, trockim, prawy Tuligołow Tulikowicze Tuliłow Tulin Tulińce Tulinia Tuliny Tulinycia Tulipianka