ciecha, oświadczyła, iż zrzeka się sama i imie niem dzieci prawa do tych wsi. Trzebiatowo jednakże przeszło znowu w ręce świeckich dziedziców zapewne drogą zamiany, gdyż w r. 1397 Sędziwój, wojew. kaliski, zamienia w Łęczycy tę wś z bisk. kujawskim Henry kiem na Sławsko, wś biskupią. W r. 1412 na żądanie bisk. kujawskiego Bartosz z Charbi nowie, podkomorzy sandomierski, przy udziale Jaska Radwańskiego, komornika opoczyń skiego, i Łobody, woźnego, rozgranicza wsi biskupie Błogie i Trzebiatów od Zarzęcina, Swolszowic, Smardzewic, Sługocic i Twardy Kod. dypl poi, II, 61, 347, 380. Na początku XVI w. kmiecie dawali plebanowi w Bło giem tylko kolędę po gr. z półłanku i świętopietrze po denarze od osoby; poborca ztąd otrzymywał po 4 skojce i grosz za po kwitowanie. Z ról folwarcznych jedno pole dawało dziesięcinę plebanowi z oziminy do 2 grzyw. , a jeśli obsiane jarzyną pół seksageny, z innych pleban ustąpił doktorom aka demii krakowskiej Łaski, L. B. , I, 629. We dług reg. pob. pow. opoczyńskiego z r. 1508 Floryan z T. płacił gr. 13 den. 9. W r. 1577 Melchior Strasz płaci od łanu; Stan. Za jączkowski od 1 2 łanu; Jan Golicki 1 łanu, 1 zagr. , 1 łanu pustego; Korczyńska od łanu Pawiński, Małop. , 293, 481. Br. Ch. Trzebiatowo, niem. Treptow a. d. Rega, miasto w Pomeranii, nad rz. Regą, pow. Greifenberg, 6 klm. od morza Baltyckiego; liczyło razem z przyległościami w 1885 r. 760 dm. , 1533 dym. i 6943 mk. 36 kat. , 6726 ew. , 180 żyd. , 1 dyssyd. . Prowadziło dawniej ożywiony handel morski, należąc do związku miast hanzeatyckich. Dziś port zamulony i spustoszały. W mieście jest fabryka wyrobów srebrnych, fabryka machin, browar, gazownia, są fabryki wozów i garbarnie i spółka pożyczkowa, dalej nadleśn. , kasa leśnicza, niższy urząd poborowy, gimnazyum Bugenhagianum, wyższa szkoła dla dziewcząt, zakład wychowawczy dla zaniedbanych dzieci, sąd okręgowy, urząd poczt. I kl, i t. d. W historyi zachodzi T. poraz pierwszy r. 1170 i 1175 pod nazwą Trybethowe; r. 1277 nadano mu prawo niemieckie. Między r. 1299 1337 zostały wzniesione dotąd zachowane mury. Pod koniec XIV w. i w połowie XV pożary zniszczyły większą część miasta. E. 1534 d. 1 grudnia postanowił zebrany tu sejm prowincyonalny zaprowadzenie nowej wiary w Pomeranii. R. 1630 oblegało T. wojsko cesarskie. D. 14 wrześ. 1643 r. szturmem je zdobyto i przez 3 dni plądrowano. R. 1670 znów pożar wielki większą część miasta obrócił w perzynę. W zamku tutejszym urodził się 6 list. 1754 r. król wirtemberski Fryderyk. Od r. 1758 62 było miasto przeważnie zajęte przez wojska russkie. W lutym 1806 r. zajęli je Francuzi i trzymali je przez 6 mie sięcy. Z budowli starożytnych zasługuje na wzmiankę przedewszystkiem kościół N. M. Panny, w stylu ostrołukowym zbudowany między 1303 a 1370 r. Kś. Fr. Trzebiatowskie Góry, wś, pow. opoczyński, gm. Zajączków, par. Błogie, odl. 26 w. od Opoczna, ma 12 dm. , 79 mk. , 241 mr. włośc. i 11 mr. dwors. Trzebica Szlachecka i Poduchowna, dwa fol. i wś w pobliżu Wisły, pow. stopnicki, gm. Wojcza, par. Świniary, odl. 15 w. od Stopnicy. W 1827 r. T. Duchowna miała 14 dm. , 140 mk. ; T. Szlachecka 18 dm. , 91 mk, par. Piechów. W r. 1871 fol. T. , oddzielony od dóbr Piestrzec, rozl. mr. 313 gr, or. i ogr. mr. 130, łąk mr. 29, past mr. 105, wody mr. 6, zarośli mr. 35, nieuż. mr. 13; bud. drewn. 5. Wś ma 34 os. , 136 mr. Część obszaru folwarcznego uległa rozparcelowaniu. Fol. T. Poduchowna rozl. mr. 119 gr. or. i ogr. mr, łąk mr. 35, past. mr. 7, w odpadkach mr. nieuż. mr. 8; bud. drewn. 4, Folw. ten nabył Weksler za rs. 5015, na licytacyi dóbr poduchownych, T, założoną została zapewne w końcu XVII w. na obszarze dóbr Piestrzec, stanowiących w części własność biskupów krakowskich. Br. Ch. Trzebicino, jezioro pod Podjasami, pow. kartuski. Przepływa przez nie rzeczka Grącznica, ciągnąca się ze wschodu na zachód i wpadająca do jez. Wielkiego. Kś. Fr. Trzebiczna, dawniej też Krępa, rzka, dopływ Warty z prawego brzegu, wypływa z lasu przy folw. t. n. , w pow. sieradzkim, obraca dwa. młyny w Męckiej Woli i uchodzi na łęgu męckim do Warty. Wspominana w Lib. Ben, Łaskiego I, 391. Trzebiczna, fol. nad rzką t. n. , pow. sieradzki, gm. Wojsławice, par. Męka, odl. od Sieradza 7, w. ma 1 dm. , 8 mk. Na początku XVI w. wś w większej części królewska, w części szlachecka, dawała z łanów km. dziesięcinę na stół arcybiskupi, z dworskich i sołtysich pleb. w Męce na utrzymanie kościelnego Łaski, L. B. , I, 392. Według reg. pob. pow. Szadkowskiego z r. 1552 płacono tu z części Zawiszów od 6 osad, na 2 1 2 łan. Z części, na których nie było kmieci, dawali Zawisza od łanu, Wodzyński łanu Spyszcz łanu, Trojakowski łanu, A. Tarnowski łanu Pawiński, Wielkp. , II, 244, 249. Według lustracyi z 1564 r. część królewska, w dożywociu Gomolińskiego, kaszt. spicimierskiego, miała łanów 24; dochód ze wsi zł. 26 gr. 11 den. 6; z folw. zł. 17 gr. 20. Trzebiczyn al. Kuźnia, niem. Trebitschin, fol. i wś, pow. olesiński, par. kat. i ew. Lasowice Wielkie. W r. 1883 folw. należał do Trzebiatowo Trzebiatowo Trzebiatowskie Góry Trzebica Trzebicino Trzebiczna Trzebiczyn