Try żni chodzili też oglądać budujące się na brzegu Dniepru łodzie kozackie i zw. czajki, przeznaczone do wycieczek morskich Travels of Macary. Że zamek w T. w owych czasach był silnie obronny, świadczy o tem Cellaryusz, piszący w r. 1654. W 1663 r. gdy Jan Kazimierz, idąc na wyprawę zadnieprską, przeprawił się za Dniepr w Rzyszczowie, Tatarzy posiłkujący go, w T. przebyli tę rzekę na pękach trzciny i sitowia. Na mocy traktatu andruszowskiego z 1667 r. T. ustąpione Rossyi. Na początku panowania Sobieskiego r, 1678 wpadł z za Dniepru hetma Samojłowicz wraz z wwdą Romadanowskim i zajęli T. bez walki. Było to miejsce całkiem od ludu opuszczone. W opisie okręgu kijowskiego z r. 1686 czytamy Horod Trypol na górze nad rz. Dnieprem i przy ujściu dwóch rzeczek Stuhny i Krasnej do niego wpadających; z prawej strony ciągnie się zarosl spora bajrak; w T. dwa wały ziemne, wśród których stał zamek i baszty, ale zamek ten i baszty spalone, a wał w wielu miejscach się rozwalił; żadnych innych umocnień i budynków w tem mieście niemasz. W małym horodku cerkiew drewniana Preobrażeńska, stara i całkiem rozwalona. Pod T. mieszkają tylko ludzie najemni w trzech majdanach, którzy wyrabiają saletrę dla poddanego monasteru PieCzarskiego, nazwiskiem Ałendara Arch. J, Z. R. . Po 1712 r. T. dźwigać się począł i okolica bliższa zaczęła się zasiedlać. T. z przyległościami w 1700 r. przez Piotra Wielkiego nadany był metropolicie kijow. Jasińskiemu. W kompleks dóbr wchodziły następujące, w części puste jeszcze miejscowości mto Trypol i wsi Husaczówka, Matiaszówka, Hrehorówka, Dolina Hermanowiecka, Krasna, Kozijówka, Derewenna, Żukowce, Czernichów, Łuczki, puste Weremje, Szynirowsk, Stubna, Stremiatycze, Łukawica Wielka i Mała i Annunkowa Arch. J. Z. R. , t. I, str. 374. Ztąd widać, że do dawnych obszarów T. przyłączono wiele z dawnej sąsiedniej Obuohowszczyzny, jak Łukawice Wielką i Małą, tuż z Obuchowem stykające się uroczyska. Nadto nadmienione w nadaniu Szynirowsk i Annunkowa, dziś nieistniejące, były nowemi osadami. W 1748 r. stanęła w T. pierwsza po ruinie cerkiew p. w. św. Mikołaja. Przy niej była i szkółka Arch. J. Z. R. , część III, t. 3, str. 743. W 1784 r. liczono tu 230 osad. Podróżnik Wilhelm Mueller powiada, że w 1784 r. T. liczył 600 mk. Podług niego brzegi Dniepru w T. obfitują w rudy żelazne; bursztyn tu też się wydobywa ob. Reise Ton Volhynien nach Cherson in Russland im Jahre 1783, Hamburg 1802. W 1787 r. dobra te metropolitalne przeszły na rzecz skarbu. W T. w 1698 r. urodził się Tychon Try Szczerbacki, syn Iwana Szczerbaka. Zostawszy zakonnikiem pod imieniem Timofeja, był następnie metropolitą kijowskim; umarł w 1767 r. jako metropolita moskiewski. Gmina trypolska składa, się z 10 okręgów starostw wiejskich, obejmuje 11 osad 1 mko, 3 chutory, ma 2156 dm. , 12253 mk. , 22386 dzies. ziemi 18140 włośc, 3755 skarbowej, 484 cerkiewnoj, 7 dworskiej. Uroczyska na gruntach mka noszą nazwy Biała Góra, Kisielówka, Komarówka, Licha Grusza, Prylepka, Orłowa Góra, Romaszków Las, Terpiłów Las, Wachrowszczyzna, Zakraska. Pomiędzy T. a wsią Złodijówką, o 3 w. od Dniepru, nad błotnistą niziną, na górze pokrytej lasem, znajduje się pieczara wyryta w twardej zielonawej glinie, szeroka półtora, wysoka 11 4 długa 15 arszynów. Po bokach są dziury, zapewne przez borsuków wyryte. Podług podania w pieczarze tej przechowywali się hajdamacy. Wiele innych pieczar znajduje się w górach ciągnących się od T. do Obu, chowa ob. Grabowski, Ukraina, str. 96; Kraszewski, Sztuka u Słowian, 100 Edward Rulikowski. Trypucie 1. Trypucy, wś, pow. białosto cki, w 2 okr. pol. , gm. Choroszcza, o 10 w. od Białegostoku. 2. T. al. Trypuci, wś nad dopł. Isłoczy, pow. miński, w 2 okr. pol, i gm. Baków o 4 w. , o 39 w. od Mińska, ma 6 osad; miejscowość falista, grunta szczer kowe. A. Jel. Trypundziszki, wś włośc, pow. wileński, w 2 okr. pol, o 59 w. od Wilna, 5 dm. , 42 mk. katol Tryputnia, wś, pow. łucki, należy do dóbr Hranie, Chamców Trypużyn, wś, pow. mścisławski, 2 cerkwie drewniane Trysciana góra 342 mt. npm. , lesiste wzgórze na Iwowskotomaszowskim grzbiecie, tuż nad granicą między pow. gródeckim a ja worowskim. Z pod niej wypływa ku zach. pot. Szkło i Jereszka. Oddalenie od Janowa 9 klm. na płn. zach. Tad. Wiśn. Tryścień, zaśc, pow. borysowski, gm. Pleszczenice, odl 68 w. od Borysowa. A. Jel. Tryscieńce, wś, pow. drysieński, par. Rosica Trysteń, w dokum. także Trystej, wś, pow. łucki, na zach. od mka Rożyszcz. Podług rew. zamku łuckiego z 1545 r. własność kn. Woronieckich, którzy z Woronczyna i T. zobowiązani byli do opatrywania 2 horodni zamkowych Jabłonowski, Rewiz. , 36, 40. Podług reg. pobor. pow. łuckiego z 1577 r. wś Tristen, należy do kn. Matysa Woronieckiego, który wnosi od 6 dym. po 16 gr. , 5 ogr. po 6 gr. , 4 ogr. po 2 gr. W 1583 r. w dzier Trypucie Try Trypucie Trypundziszki Tryputnia Trypużyn Trysciana góra Tryścień Tryscieńce Trysteń