drohobycki, 8 klm. na płd. od Drohobycza 1 sąd pow. , st. dr. żel. ,urz. poczt. i tel. . W porze kąpielowej urząd poczt. i tel. w miejscu. Na płn. leży Solec, na wsch. Staniła, na płd. wsch. Dobrohostów, na płd. Orów, na zach. Tustanowice, na płn. zach. Modrycz. W płd. stronie wsi, w lesie Siwków, powstaje pot. Słonica praw. dopł. Tyśmienicy i płynie środkiem obszaru na płn. wsch. do Staniły, przyjmując w obrębie wsi od praw. brz. pot. Worotyszcze, a od lew. pot. Podkamienny. Wzdłuż granicy wsch. płynie pot. Wisznica, podążający do Tyśmienicy. Wzdłuż granicy płd. wsch. pot. Żołobny, dopł. Kłodnicy. Zabudowania wiejskie i zakład kąpielowy leżą w płn. stronie obszaru. Wznies. sięga 330 mt. na płn. wsch. , 405 mt. na płn. zach. Babina góra, 690 mt na płd. Znaczna część wsi, zwłaszcza na płd. , lesista. Własn. wiek. ks. Adama Sapiehy i spółki ma łąk i ogr. I 6, pastw. 17, lasu 3371 mr. ; wł. mn. roli or. 563, łąk i ogr. 695, past. 283, lasu 11 mr. W r. 1880 było 211 dm. , 1150 mk. w gminie, 20 dm. , 20 mk. na obsz. dwor. 1059 gr. kai, 53 rz. kat. , 58 izr. ; 1042 Rusinów, 110 Polaków, 18 Niemców. Par. rz. kat. w Drohobyczu, gr. kat. w miejscu, dek. drohobycki. We wsi cerkiew drewniana p. w. św. Mikołaja i kaplica murowana dla gości kąpielowych. Jest też szkoła 2klas. i kasa pożyczk. gm. z kapit. 2063 złr. T. posiada liczne i rozmaite zdroje, jako to bardzo silną surowicę, źródło słonosiarczane zdrój Edwarda, słonoglau berskie źródła Maryi, Zofii i Bronisławy, szczawę alkalicznomagnezyową, pospolicie nazywaną zdrojem naftowym, lubo ni smakiem ni zapachem nie przypomina nafty. Obfitość zdrojów leczniczych, przy wybornem położeniu i klimacie, sprzyjała utworzeniu tu zakładu kąpielowego. Według podania znane były i stosowano własności niektórych źródeł już pod koniec zeszłego wieku. Rozbiorem źródeł zajmował się już w r. 1801 dr. Haquete, prof. historyi naturalnej we Lwowie, ale rezultaty jego badań znane były tylko gronu kolegów. Dopiero w r. 1820 podżupek Hecker, urzędujący w sąsiednim Stebniku, poszukując w T. kruszców, natrafił w jednym ze szybów na wodę siarczaną, która już w owym czasie używaną była na kąpiele lecznicze przez chorych, mieszczących się po chatach włościańskich. Dopiero w r. 1827 dozwolił zarząd dóbr skarbowych dobudować do karczmy w T. 4 izdebki dla używania słono siarczanych kąpieli. W r. 1831 wykonał analizę wód aptekarz Steller ale niedokładnie. Dopiero w r. 1835 zbadał je umiejętnie zasłużony chemik Torosiewicz. Od tego czasu zaczyna rozwijać się zakład zdrojowy. W r. 1836 wyjednał ówczesny miejscowy zarządca kameralny Józef Micewski pozwolenie na budowę łazienek o 8 numerach i wystawienie budynków dla gości, a jego przedsiębiorczości zawdzięcza T. swój zakład zdrojowy, który wkrótce pozyskał opiekę władz rządowych a zwłaszcza Agenora hr. Gołuchowskiego. T. szybko uporządkował się, wzrósł, a nawet zakwitnął. Nie tylko z Galicyi, ale i z dalszych okolic ściągali liczni goście. Zakład był własnością c. k. skarbu państwa do r. 1870, w którym nabyła go drogą kupna spółka żydowskich przemysłowców, której gospodarstwo smutne pozostawiło wspomnienia. Rządy spółki trwały lat dziesięć. W r. 1880 nabyła zakład spółka obywatelska, z ks. Adamem Sapiehą na czele, z zamiarem podniesienia upadającego zdrojowiska i zapewnienia mu pomyślnego rozwoju. Znacznym nakładem wystawiono nowe łazienki i otwarto je dnia 1 lipca 1882 r. , zniesiono wiele budynków nieodpowiednich wymogom sanitarnym, usunięto oszpecające zakład przybudowania, zaopatrzono pokoje gościnne w należyte umeblowanie, założono nowe promenady i plantacye. Gmach kąpielowy mieści na parterze 50 izb łaziennych dla kąpieli słonosiarcza nych. Woda ogrzewa się w wannach. W osobnym budynku mieści się 9 izb dla kąpieli borowinowych, słono i siarczanonamuło wych. Każda z nich posiada drugą wannę do czystej wody i natrysk ciepły. Kąpiele borowinowe bywają sporządzane w kotłach za pomocą pary. Wodę mineralną, t. j. siarczaną, do kąpieli, dobywa ze studni o 1 klm. odległej machina parowa, skąd wodociągami przychodzi do 3 wielkich zbiorników, które zasilają 4 szczelnie zamknięte, połączone ze sobą kotły. Same nowe łazienki mogą wydać dziennie 500 do 600 kąpieli. Na piętrze gmachu łaziennego znajduje się 20 obszernych pokoi gościnnych, z wygodnem urządzeniem. W zakładzie jest także wziewalnia, dla oddychania powietrzem, nasyconem parą słoną lub też wyciągiem z igliwia. Nowy rozbiór chemiczny zdrojów wykonał prof. Radziszewski i Pawłowski ze Lwowa zob. Sprawozdanie lekarza zdrojowego za rok 1886. Wskazania do użycia wód truskawieckich stanowią choroby przewodu pokarmowego, chorobliwa otyłość z jej skutkami, usposobienie kamieniowe, zołzy w różnych formach i stopniach, niemniej krzywica, gościec stawowy i mięśniowy, przewlekłe choroby kobiece, choroby skóry, szczególnie wyprysk, świerzbiączka, łuszczyca i często powtarzające się przewlekłe róże, różne choroby układu nerwowego. T. i źródła truskawieckie opisywało wielu lekarzy. Do najdawniejszych prac tego rodzaju należą po łacinie napisana rozprawa dyssertacyjna dra

Truskawiec