uznała, to szlachta wzbraniała się tego uczynić i starała się przeprowadzić połączenie ziemi opawskiej z Morawami. Cesarz odkładał rozstrzygnięcie na czas późniejszy, gdy tymczasem sejm szląski wmieszał się, bo skazał ks. Karola Lichtensteina, jako jawnego przeciwnika, obranego przez stany czeskie króla Fryderyka V, elektora Palatynatu, na banicyę, a temsamem uwolnił mieszkańców od dalszych starań. Nieszczęśliwa dla Czechów bitwa na Białej Górze 1620 r. przywróciła ks. Karolowi Lichtensteinowi znowu księstwo opawskie, a nawet cesarz za okazaną wierność oddał mu w posiadanie i ks. karniowkie, należące do Jana Jerzego z domu Hohenzollern, tak, żę oba te księstwa po dłuższej przerwie połączyły się napowrót. Kiedy Czechy i Morawy doznały surowego ucisku ze strony zwycięzcy, to Szląsk, dzięki pośrednictwu elektora saskiego, otrzymał łagodniejsze warunki. Teraz dopiero i stany protestanckie ks. opawskiego i karniowskiego pragnęły ścisłego połączenia ze Szląskiem i udały się w tym celu do elektora saskiego. Za pośrednictwem też elektora przyszło do ostatecznego rozstrzygnięcia 1623 1624 r. długoletniej sprawy, że odtąd ziemia opawska należeć będzie na zawsze do Szląska a natomiast stany księstw złożą hołd ks. Karolowi Lichtensteinowi. Pobyt Mansfelda i wojsk jego na Szląsku, walki jego Wallensteinem sprowadziły nowe klęski na ziemię opawską, a w następstwie konfiskaty dóbr lub kary pieniężne na jawnych lub podejrzanych stron ników Mansfelda i wygnanego króla Fryderyka T. Również podczas dalszego przebiegu wojny 30letniej ucierpiała ziemia opawska niejednokrotnie. Rozpasane żołdactwo dopuszczało się podczas przemarszu licznych okrucieństw. Nieraz uległo jedno lub drugie miasto splądrowaniu, mieszkańcy musieli dostarczać żywności i pieniędzy, W ostatnim już okresie wojny 30letniej wpadli Szwedzi do Szląska, zalewając kraje habsburskie aż do Dunaju. Wśród stosunków stworzonych przez wojnę 30letnią przebyli mieszkańcy ziemi opawskiej aż do pierwszej wojny szląsklej. Z prawami do części ziemi opawskiej, to jest Karniewa, wystąpił król pruski Fryderyk II, jako spadkobierca wygnanego niegdyś Jana Jerzego. Z podobnemi prawami wystąpił i do innych księstw szląskich, jak Lignicy, Brzegu i Wolawy. Sprzyjały mu stosunki polityczne. Wstąpienie na tron Maryi Teresy, wyczerpany skarb i osłabione wojsko w skutek nieszczęśliwej wojny z Turcyą, w ostatnich latach panowania Karola VI podjętej, były dla Fryderyka II zachętą do wystąpienia. Zła administracya kraju, zaledwie 7000 ludzi licząca załoga, sympatye protestantów, ułatwiły Fryderykowi II zajęcie kraju; zwycięska bitwa pod Molwioami, w kwietniu r. 1741 stoczona, zabezpieczyła posiadanie tegoż. Koalicya państw wymierzona przeciw domowi habsburskiemu i nowe zwycięstwa króla pruskiego pod Chotużycami 1742 r. , skłoniły Maryę Teresę do zawarcia pokoju w Wrocławiu 1742 r. , na mocy którego Austrya odstąpiła Prusom Dolny i Górny Szląsk, z wyjątkiem ks. cieszyńskiego, górzystej części ks. Nisy a z obszaru ks. opawskokarniowskiego całej części leżącej po prawym brzegu rz. Opawy. Mimo dwukrotnej jeszcze wojny, drugiej i trzeciej szląskiej czyli siedmioletniej, Austrya nie odzyskała już odstąpionych obszarów Szląska. Pozostawiona w pokoju wrocławskim część Szląska została na nowo zorganizowaną. Z dawnego obszaru ks. opawskiego pozostało nadal przy Austryi tylko 7 miast i 159 wsi, z obszaru ks. karniowskiego 3 miasta i 41 wsi, czyli z całego obszaru ks. opawskokarniowskiego 10 miast i 200 wsi. Część ks. niskiego, która przy Austryi pozostała, zlała się z czasem zupełnie z częściami ks. opawskokarniowskiego. W r. 1770 liczono na obszarze tym ks. Nissy, Karniowa i Opawy 18 miast i miasteczek, 295 wsi i 152, 000 ludności. Dla Szląska austryackiego ustanowiła Marya Teresa w r. 1742 królewski urząd w Opawie, jako namiestnictwo gubernium, któremu wszystkie administracyjne sprawy powierzone zostały. Przy niewielkim obszarze, jaki ze Szląska pozostał Austryi, pojawiła się już zaraz po pokoju wrocławskim myśl połączenia Szląska z Morawami. W istocie przeprowadził to cesarz Józef II i dekretem nadwornym z r. 1782 20 czerwca nakazał połączenie Morawy i Szląska, które zostały podzielone na ośm obwodów administracyjnych; resztki ks. opawskokarniowskiego i niskiego utworzyły jeden obwód opawski. Po 1848 r. nastąpiła jednak zmiana w administracyi Szląska, Szląsk czyli obwód opawski i cieszyński został wyniesiony do rzędu krajów koronnych monarchii. Na czele administracyi kraju stanął namiestnik z siedzibą w Opawie; od r. 1853 nosi tylko tytuł prezydenta krajowego i stan ten pozostał aż do dnia dzisiejszego. Bibliografia. Kroncs Geschichte Oesterreich; Korzistka Carl Die Markgrafschaft Maehren und Herzogthum Schlesien, 1861; Biermann Gustav Geschichte d. Herzogthuemer Troppau und Jaegerndorf, 1874; Peter A. Das Herzogthum Schlesien w wydaniu Fr. Umlauft, , Die Laender OesterreichsUngarns in Wort und Bild, 1884; Peter A. Heimatkunde des Herzogthuras Schlesien, 1880; Peter A. Volksthuemliches aus Oe

Tropawa